چگونگی آموزش قوانین خانه به کودکان

صبر یکی از ویژگی‌های مهم هر پدر و مادر خوب و دلسوزی است. هنگام آموزش قوانین به کودکان در هر سنی، صبر و شکیبایی کلید موفقیت آموزش است.
 

حتی اگر به نظر می‌رسد که کودک تان علت قوانین را درک می‌کند، برای مثال، اگر شما با قاطعیت به او یادآوری کنید نباید به اجاق گاز دست بزند و او هم عقب می‌رود، اما واقعیت این است که سال‌ها طول خواهد کشید تا کنترل نفس، شکیبایی و خویشتن‌داری خوب و دقیقی پیدا کند. مشغولیت اصلی ذهن کودکان نوپا و پیش‌دبستانی کاوش و آزمایش محدودیت‌هایشان است، پس انتظار نداشته باشید که او همواره از قوانین اطاعت کند یا همیشه روش درستی برای انجام کارهایش داشته باشد.

صبر یکی از ویژگی‌های مهم هر پدر و مادر خوب و دلسوزی است. هنگام آموزش قوانین به کودکان در هر سنی، صبر و شکیبایی کلید موفقیت آموزش است. به همین دلیل هم شما باید انتظارات واقع‌بینانه‌ ای از کودک داشته باشید، یعنی سن و خلقیات کودک تان را در نظر بگیرید، وگرنه ناگهان کلافگی و حس درماندگی زیادی را تجربه خواهید کرد.
 

به جای اینکه از فعل دوم شخص مفرد استفاده کنید و مثلاً بگویید: «تو نمی‌تونی توی هال غذا بخوری» از یک عبارت کلی و جمع بسته‌ شده استفاده کنید و بگویید: «ما فقط توی آشپزخونه یا پشت میز ناهارخوری چیزی می‌خوریم». این به کودک شما کمک می‌کند که بفهمد همه باید قوانین و مقررات خانه را دنبال کنند و آنچه را که باید انجام دهد برایش توضیح می‌دهد، نه فقط چیزی را که نباید انجام دهد.
 

به رفتارهایی که می‌خواهید در کودک تان تشویق کنید توجه مثبتی نشان دهید. احتمال یادگیری کنترل خود از طریق انضباط سختگیرانه و همراه با مجازات برای فرزندتان خیلی کمتر است. همچنین برای حفظ اعصاب خودتان تلاش کنید رفتار فرزندتان را با رفتارهای کودکان دیگر مقایسه نکنید. توانایی کودکان نوپا برای کنترل خود و دنبال کردن دستورات تا حد زیادی متفاوت از یکدیگر است، پس یادگیری کودک شما با کودک خواهر یا دوست تان فرق دارد.
 

همیشه به خاطر داشته باشید که کودکان چندین بار در روز با شرایط نا آشنا و تازه مواجه می‌شوند و چیزی که برای شما یک قانون آشکار، معمول و طبیعی به نظر می‌رسد ممکن است برای کودک تان هیچ معنایی نداشته باشد. بنابراین، باید قوانین را بارها و بارها توضیح دهید و اغلب توجه فرزندتان را به چیز دیگری هدایت کنید. به عنوان مثال، اولین باری که کودک تان مداد رنگی در دستش می‌گیرد، احتمالاً نمی‌داند که باید از آن روی کاغذ استفاده کند، پس اگر شروع به نقاشی روی میز ناهارخوری کرد، می‌توانید به او بگویید: «ما روی کاغذها با مدادرنگی هر چیزی رو می‌کشیم.»

اگر او همچنان به نقاشی روی مبلمان یا دیوار ادامه دارد، مداد رنگی‌ها را بردارید و او را به فعالیت دیگری هدایت کنید. برای فهمیدن این ماجرا توسط کودک ممکن است به تکرار قاطعانهٔ این کار در چند جلسه رنگ‌آمیزی بسیار کوتاه نیاز باشد تا بالاخره کودک تان این قاعده و قانون را درک کند و به خاطرش بسپارد.
 

مطمئن شوید که خودتان و بقیهٔ اعضای خانواده نیز از قوانین و مقررات خانه، به ویژه جلوی کودک تان پیروی می‌کنند، چون اگر کودک تان شما یا دیگری را در حال انجام کاری ببیند که گفته‌ اید ممنوع است گیج می‌شود و احتمالاً کم‌کم پیش خودش نتیجه‌ گیری می‌کند که قوانین چندان هم مهم نیستند! و از همین‌ جاست که برخی مشکلات دیگر نیز برای شما و او شروع خواهد شد.

منبع: سایت مادرشو