شما می‌توانید فرزندتان را به فعالیت‌های آرام و ادامه دار علاقمند کنید اگر، آنها را به دقت انتخاب کنید و اجازه دهید به اندازه‌ای که خودش می‌خواهد در آنها مشارکت کند.
انرژی زیاد کودکان نوپا
کودکان نوپا موچودات بسیار فعالی هستند و از آنجا که انرژی زیادی برای تخلیه دارند، بسیاری از آنها مانند کوچولوی شما، ناتوان از یک جا نشستن برای مدتی طولانی هستند. به همین دلیل است که پزشکان همیشه به والدین اطمینان می‌دهند که در این سن نگران بیش‌فعالی نباشند و به ندرت کودکان زیر پنج سال را دچار اختلال بیش‌فعالی- کم‌توجهی یا ADHD تشخیص می‌دهند.
با این حال، اخیراً تعداد زیادی مقالات و مطالعات پژوهشی منتشر شده که نشان داده است کودکان بیشتری در این سن دچار اختلال بیش‌فعالی- کم‌توجهی تشخیص داده می‌شوند و داروهایی مانند ریتالین و پروزاک برای کمک به آنها تجویز می‌شود. اما بیشتر کارشناسان همچنان معتقدند که تجویز دارو برای کودکان نوپا و پیش‌دبستانی اشتباه است، به ویژه از آنجا که عوارض جانبی این داروها در بچه‌های کوچک خوب مطالعه نشده است.
با این حال، اخیراً تعداد زیادی مقالات و مطالعات پژوهشی منتشر شده که نشان داده است کودکان بیشتری در این سن دچار اختلال بیش‌فعالی- کم‌توجهی تشخیص داده می‌شوند و داروهایی مانند ریتالین و پروزاک برای کمک به آنها تجویز می‌شود. اما بیشتر کارشناسان همچنان معتقدند که تجویز دارو برای کودکان نوپا و پیش‌دبستانی اشتباه است، به ویژه از آنجا که عوارض جانبی این داروها در بچه‌های کوچک خوب مطالعه نشده است.
راهکار کنترل رفتار پرانرژی کودک نوپا
اگر میزان فعالیت کودک نوپایتان باعث نگرانی شما شده است می‌توانید با پزشک خود در مورد آن صحبت کنید. اما مهم‌ترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به او کمک کنید تا آنجا که ممکن است راه‌های بیشتری برای تخلیهٔ انرژی فراوان خود پیدا کند. در برنامه ریزی خود پارک رفتن را به دفعات بگنجانید تا بتواند هر قدر که دلش می‌خواهد بدود و بپرد.
اگر در خانه هستید، موزیک بگذارید و آهنگی پخش کنید که او را به حرکت بیندازید. خودتان هم می‌توانید به او بپیوندید. به هر حال، این کار ضربان قلب را افزایش می‌دهد و اندام‌ها را نرم می‌کند که هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان یک مزیت است. اگر نمی‌توانید خودتان با فرزندتان بازی کنید، مثلاً وقتی شام درست می‌کنید، به جای آنکه انتظار داشته باشید بی‌سروصدا بنشیند و منتظر شما بماند، کاری برای انجام دادن به او بدهید.
چند قابلمه و تابه به او بدهید و تشویقش کنید که از اسباب‌بازی‌هایش به عنوان مواد غذیی برای پختن یک غذای خوشمزه در کنار شما استفاده کند. لگوها می‌توانند نقش قارچ را بازی کنند و قطعات پازل می‌توانند گوشت باشند. در حین آشپزی یک آهنگ با هم بخوانید یا هر کدامتان در مورد کارهایی که آن روز انجام داده‌اید صحبت کنید.
شما می‌توانید فرزندتان را به فعالیت‌های آرام و ادامه دار علاقمند کنید اگر، آنها را به دقت انتخاب کنید و اجازه دهید به اندازه‌ای که خودش می‌خواهد در آنها مشارکت کند. به عنوان مثال، اگر به نظر می‌رسد که از نشستن توی بغل شما برای گوش دادن به یک داستان لذت نمی‌برد، بگذارید روی زمین بنشیند یا دور اتاق بچرخد. اگر شور و شوق زیادی به کتاب‌خوانی خود اضافه کنید، مثل صداهای خنده دار و درآوردن صداهای حیوانات توجه زیادی را به خود جلب می‌کنند، ممکن است ناگهان توی بغل تان بنشیند و بیشتر توجه کند.
ریتم و آهنگ نیز راه خیلی خوبی برای تخلیهٔ انرژی است. اگر می‌توانید سروصدا را تحمل کنید، او را تشویق به تکان دادن دو تا جغجغه کنید. ابزارآلات موسیقی به او کمک می‌کنند که انرژی خود را روی یک فعالیت متمرکز کند و در عین حال به او اجازه می‌دهد با شور و حرارت بازی کند و احساسات خود را تفکیک کند. به یاد داشته باشید، فرزندتان احتمال بیشتری برای بازی با اسباب‌بازی‌های خود دارد اگر خودتان با او بازی کنید. اگر او زیر دو سال باشد، به ندرت می‌تواند برای مدتی طولانی به تنهایی بازی می‌کند.
در آخر، مقدار زمانی که از او می‌خواهید بی‌حرکت و یک‌جا بنشیند را محدود کنید. اگر برای شما مهم است که او در طول شام آرام بنشیند، قبل از شام او را مشغول فعالیتی فیزیکی کنید تا بتواند برای مدتی آرام نشستن آماده باشد و اگر پنج دقیقه حداکثر زمان او برای ماندن در صندلی‌اش است، از او را برای رفتار خوبش در طول غذا تعریف کنید و بگذارید برود.
منبع: سایت مادرشو
اگر در خانه هستید، موزیک بگذارید و آهنگی پخش کنید که او را به حرکت بیندازید. خودتان هم می‌توانید به او بپیوندید. به هر حال، این کار ضربان قلب را افزایش می‌دهد و اندام‌ها را نرم می‌کند که هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان یک مزیت است. اگر نمی‌توانید خودتان با فرزندتان بازی کنید، مثلاً وقتی شام درست می‌کنید، به جای آنکه انتظار داشته باشید بی‌سروصدا بنشیند و منتظر شما بماند، کاری برای انجام دادن به او بدهید.
چند قابلمه و تابه به او بدهید و تشویقش کنید که از اسباب‌بازی‌هایش به عنوان مواد غذیی برای پختن یک غذای خوشمزه در کنار شما استفاده کند. لگوها می‌توانند نقش قارچ را بازی کنند و قطعات پازل می‌توانند گوشت باشند. در حین آشپزی یک آهنگ با هم بخوانید یا هر کدامتان در مورد کارهایی که آن روز انجام داده‌اید صحبت کنید.
شما می‌توانید فرزندتان را به فعالیت‌های آرام و ادامه دار علاقمند کنید اگر، آنها را به دقت انتخاب کنید و اجازه دهید به اندازه‌ای که خودش می‌خواهد در آنها مشارکت کند. به عنوان مثال، اگر به نظر می‌رسد که از نشستن توی بغل شما برای گوش دادن به یک داستان لذت نمی‌برد، بگذارید روی زمین بنشیند یا دور اتاق بچرخد. اگر شور و شوق زیادی به کتاب‌خوانی خود اضافه کنید، مثل صداهای خنده دار و درآوردن صداهای حیوانات توجه زیادی را به خود جلب می‌کنند، ممکن است ناگهان توی بغل تان بنشیند و بیشتر توجه کند.
ریتم و آهنگ نیز راه خیلی خوبی برای تخلیهٔ انرژی است. اگر می‌توانید سروصدا را تحمل کنید، او را تشویق به تکان دادن دو تا جغجغه کنید. ابزارآلات موسیقی به او کمک می‌کنند که انرژی خود را روی یک فعالیت متمرکز کند و در عین حال به او اجازه می‌دهد با شور و حرارت بازی کند و احساسات خود را تفکیک کند. به یاد داشته باشید، فرزندتان احتمال بیشتری برای بازی با اسباب‌بازی‌های خود دارد اگر خودتان با او بازی کنید. اگر او زیر دو سال باشد، به ندرت می‌تواند برای مدتی طولانی به تنهایی بازی می‌کند.
در آخر، مقدار زمانی که از او می‌خواهید بی‌حرکت و یک‌جا بنشیند را محدود کنید. اگر برای شما مهم است که او در طول شام آرام بنشیند، قبل از شام او را مشغول فعالیتی فیزیکی کنید تا بتواند برای مدتی آرام نشستن آماده باشد و اگر پنج دقیقه حداکثر زمان او برای ماندن در صندلی‌اش است، از او را برای رفتار خوبش در طول غذا تعریف کنید و بگذارید برود.
منبع: سایت مادرشو
.jpg)
