گاز گرفتن کودک و نحوه برخورد با آن

اگر فرزند شما کودک دیگری را گاز می‌گیرد، توجه خود را روی فرد قربانی متمرکز کنید، نه فرد گازگیرنده، چون کودک تان حتی توجه منفی را نیز به عنوان تشویقی برای انجام دوبارهٔ آن تلقی کند.
 

پرخاشگری، پرتاب چیزها و حتی لگد زدن ممکن است خطرناک‌تر باشند، اما گاز گرفتن این تفاوت‌ را دارد که علاوه بر جسم، روح را هم به درد می‌آورد، بچه‌های دیگر را می‌ترساند و بزرگسالان را هم خشمگین می‌کند. جای تعجب نیست اگر کودکانی که گاز می‌گیرند اغلب از مهدکودک یا گروه‌های بازی کودکان اخراج می‌شوند و والدین شان نیز احساس بدی پیدا می‌کنند.

همچمنین گرچه این قابل درک است که وقتی کودک نوپایتان دندان‌هایش را به بدن شما یا حتی بدتر در بدن شخص دیگری فرو می‌برد، سرخورده شوید و استدلال «گاز گرفتن متقابل» برای متوقف کردن رفتار او به نظرتان منطقی بیاید. با این وجود، این استدلال غلط است، زیرا گاز گرفتن متقابل کودکی که دیگری را گاز گرفته است، به او نسان نمی‌دهد که این کار چه حسی دارد، بلکه این کار فقط برایش به همان اندازه‌ که دردناک است، بی‌فایده هم هست.
 

دندان و ناخن‌ها سلاح‌های طبیعی همهٔ پستانداران جوان هستند. بنابراین، غریزهٔ اولیهٔ کودک تان این است که وقتی احساس تهدید می‌کند یا به چیزی نیاز دارد از آنها استفاده کند. او واقعاً نمی‌فهمد که گاز یا نیشگون گرفتن و کشیدن موها علاوه بر نادرست بودن شان ممنوع هم هست. بنابراین، وقتی او کسی را گاز می‌گیرد، حتی اگر این کار را ملایم و بازیگوشانه می‌کند، بلافاصله و به روشنی به او بفهمانید که گاز گرفتن رفتار قابل قبولی نیست. به عنوان مثال، اگر بوسه‌های او به گازهای کوچک تهاجمی تبدیل شدند، او را از روی دامن خود بلند کنید و قاطعانه بگویید: «گاز گرفتن ممنوع»! او هنوز خیلی کوچک‌تر از آن است که توضیحات طولانی دربارهٔ اینکه چرا گاز گرفتن بد است را بفهمد، پس در این سن، اینکه به سادگی به او بگویید که تحت هیچ شرایطی نباید گاز بگیرد کافی است.

همچنین اطمینان حاصل کنید که شما ناخواسته به کودک نوپایتان برای گاز گرفتن پاداش نمی‌دهید، یعنی او را در آغوش نگیرید، حتی اگر برای توبیخش باشد. اگر فرزند شما کودک دیگری را گاز می‌گیرد، توجه خود را روی فرد قربانی متمرکز کنید، نه فرد گازگیرنده، چون در این صورت ممکن است کودک تان حتی توجه منفی را نیز به عنوان تشویقی برای انجام دوبارهٔ آن تلقی کند. اگرچه باید قاطعانه به فرزندتان بگویید که گاز گرفتن قابل قبول نیست، تنبیه واقعی او برای این رفتارش در بازداشتن او از این کار چندان مؤثر نیست. در حقیقت، اقدامات تنبیهی می‌تواند یک کودک عصبانی تحریک‌شده را دقیقاً به هدفش برساند و هرچند برخی افراد به والدین توصیه می‌کنند که فرزندشان را متقابلاً گاز بگیرند تا «به او نشان دهند که چه حسی دارد»، اما این کار به همان اندازه‌ای که دردناک است، بی‌فایده هم هست، چون کودک در این سن قادر نیست خودش را واقعاً جای شخص دیگری بگذارد.

بنابراین، او هنوز نمی‌تواند بین کاری که انجام می‌دهد و آنچه بر سر آن شخص می‌آید ارتباطی ببیند. علاوه بر این، کودکان خردسال بیشتر آموزش اجتماعی خود را با پیروی از الگوی پدر و مادرشان می‌بینند، بنابراین گاز گرفتن کودک یا هر شکلی از وارد آوردن درد به او، الگوی خیلی وحشتناکی برایش ایجاد می‌کند. به هر حال، او چگونه بفهمد و متوجه شود که گاز گرفتن رفتاری نادرست است اگر شما نیز آن را انجام دهید؟ البته که گاز گرفتن باید متوقف شود، اما شما نمی‌توانید با پایین آوردن خودتان تا سطح رفتار فرزندتان به این هدف برسید. اعمال تهاجمی زمانی متوقف می‌شوند که بزرگسالان آنها را متوقف کنند. بنابراین فوراً دندان‌های کودک خود را از گوشت بدن قربانی‌اش خارج کنید، برای کودک آسیب‌دیده نگرانی نشان دهید، احساسات هر دو طرف را به رسمیت بشناسید و وقتی مهارت‌های کلامی فرزندتان رشد کرد، کمکش کنید تا یاد بگیرد با کلمات و حرف زدن مذاکره کند و نه با خشونت. به او بگویید: «ما کسی رو گاز نمی‌گیریم یا نمی‌زنیم. می‌تونی با کلمه‌ها به من بگی به چی چیزی نیاز داری؟»

مطمئن باشید که این رفتار بالاخره با تکرار جواب خواهد داد. همچنین در هر صورت و هر رفتار کودک، یادتان باشد که نباید کودک را تکان دهید. تکان دادن بچه‌‌ای که از رفتارش کلافه شده‌اید ممکن است منجر به اتفاق بسیار خطرناکی به نام سندرم کودک تکان‌خورده شود که در صورت تمایل می‌توانید در این مورد بیشتر بدانید.

منبع: سایت مادرشو