آشنایی با انواع سرطان سینه

بیمار مبتلا به سرطان سینه و پزشک معالجش باید نوع سرطان را از میان انواع سرطان سینه بدانند تا بهترین نتیجه را از درمان به دست بیاورند. درمان به جایی که سرطان در فرد شروع شده‌است، بستگی دارد، خواه به سایر بافت‌های سینه هم حمله کرده باشد یا در دیگر قسمت‌های بدن بیمار گسترش یافته باشد، و خواه هورمون‌هایی نظیر استروژن و پروژسترون در میان عوامل دیگر باعث رشد آن شوند.

اکثر سرطان‌های پستان کارسینوما یا سرطان‌هایی هستند که در سلول‌های پوشش اندام‌ها یا بافت شروع می‌شوند. سرطان سینه‌ی درجا یا “In situ” به بافت اطراف گسترش نیافته‌است، و همین باعث می‌شود این نوع سرطان بیش‌تر قابل درمان باشد، در حالی که سرطان‌های سینه‌ی تهاجمی به بافت اطراف حمله کرده‌است. سرطان پستانِ “متاستاتیک” به سایر قسمت‌های بدن شما مانند ریه، استخوان، کبد یا مغز گسترش می‌یابد. و سرطان پستان “عودکننده” به این معنا است که سرطان مجددا بازگشته‌است.
 

این پیش سرطان به شدت قابل درمان (گاهی اوقات سرطان سینه‌ی “مرحله ۰” نامیده می‌شود) در یک مجرای شیر شروع می‌شود و در واقع شایع‌ترین نوع سرطان سینه‌ی غیر تهاجمی است، به این معنی که سلول‌ها غیر طبیعی هستند، اما به بافت‌های اطراف گسترش نمی‌یابند. با گذشت زمان DCIS ممکن است به سرطان تهاجمی پستان توسعه بیابد.
 

این نوع سرطان شایع‌ترین نوع سرطان سینه است که ۸۰ درصد از همه‌ی موارد ابتلا را تشکیل می‌دهد. IDC که به نام “کارسینوم نفوذی داکتال” نیز شناخته می‌شود، از مجرای شیری شروع می‌شود، از دیواره‌ی مجرای شیر به بیرون راه پیدا می‌کند و به بافت پستان حمله می‌کند. این نوع سرطان پستان می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن نیز گسترش بیابد. کارسینومای نفوذی داکتال چند زیرمجموعه‌ نیز دارد و طبقه‌بندی آن‌ها بر اساس ویژگی‌های تومورهایی است که تشکیل می‌شوند.
 

شروع این نوع سرطان سینه در غدد شیری است که لوبول نامیده می‌شوند. ILC که به عنوان “کارسینوم لوبولار تهاجمی” نیز شناخته می‌شود، ‌می‌تواند به لوبول‌ها در بافت‌های اطراف پستان گسترش بیابد و به سایر قسمت‌های بدن متاستاز شود. این نوع سرطان پستان حدود ۱۰ درصد از سرطان‌های تهاجمی پستان را تشکیل می‌دهد.
 

LCIS، که با عنوان نئوپلاسیای لوبولار نیز نامیده می‌شود، در لوبول‌های تولید شیر شروع می‌شود. به لحاظ فنی، این بیماری سرطان سینه نیست (هرچند که نامش کارسینوما است)، بلکه مجموعه‌ای از سلول‌های غیر طبیعی است. احتمال بروز سرطان پستان در افراد مبتلا به LCIS در آینده بیش‌تر است.
 

این نوع نادر و تهاجمی سرطان پستان سبب قرمزی و تورم پستان می‌شود. پستان آسیب‌دیده می‌تواند گرم، سنگین و حساس شود. پوست پستان ممکن است مانند پوست پرتقال سخت یا زبر شود. اگر این علائم را دارید بلافاصله به یک پزشک مراجعه کنید. سرطان پستان التهابی در مقایسه با سایر انواع سرطان‌های پستان، به طور متوسط ​​۵ سال زودتر حمله می‌کند و ممکن است در ماموگرافی تشخیص  داده نشود. زنان آفریقایی آمریکایی نسبت به زنان سفید پوست بیش‌تر در معرض خطر ابتلا به IBC هستند.
 

این نوع سرطان نادر بر روی پوست و دایره تیره‌ی دور نوک سینه، که آرئولا نام دارد تاثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به بیماری پاژه ممکن است متوجه شوند که نوک پستان و دایره‌ی تیره‌ی دورش دچار پوسیدگی، قرمزی یا خارش شده‌است. آن‌ها همچنین ممکن است ترشح زرد رنگ یا خونریزی از نوک پستان را تجربه کنند. اکثر افراد مبتلا به این بیماری همچنین یک یا چند تومور (DCIS یا سرطان مهاجم) نیز در همان سینه دارند.
 

این نوع نادر  و تهاجمی سرطان سینه در مجرای شیری شروع می‌شود و تومورهای بزرگی را تشکیل می‌دهد. این بیماری ممکن است ترکیبی از سلول‌هایی باشد که ظاهری متفاوت از سرطان های معمولی پستان دارند و تشخیص آن‌ها دشوارتر است.
 

این نوع سرطان سریع رشد می‌کند و بسیار نادر است. در واقع آنژیوسارکومای سینه معمولا یک عارضه‌ی درمان با استفاده از اشعه در ناحیه‌ی سینه است که قبلا روی فرد صورت گرفته‌است.
 

انواع سرطان‌های پستان همچنین می‌تواند بر اساس آرایش ژنتیکی‌شان ‌طبقه‌بندی شوند. دانستن هورمون گیرنده‌ی سرطان و وضعیت HER۲ می‌تواند برای پیش بردن درمان مفید باشد.
 

برخی از سرطان‌های پستان توسط هورمون استروژن و / یا پروژسترون رشد می‌کنند. بعضی‌ها این‌طور نیستند. دانستن این‌که سرطان شما به این هورمون‌ها حساس است یا نه یک بخش حیاتی از پروسه‌ی درمان است. سلول‌های سرطانی گیرنده‌ی هورمون مثبت دارای پروتئین‌هایی هستند که به عنوان گیرنده‌های هورمون شناخته می‌شوند و به استروژن و / یا پروژسترون در بدن شما متصل می‌شوند. درمان‌های هورمونی می‌تواند برای مبارزه با سرطان پستان گیرنده‌ی هورمون مثبت مورد استفاده قرار بگیرد. با توجه به ACS، تمام سرطان‌های تهاجمی پستان و DCIS باید برای وضعیت هورمون آزمایش شوند.
 

برخی از سرطان‌های پستان دارای سطوح بالایی از پروتئین هستند که باعث رشد سرطان می‌شود. این نوع سرطان گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال – ۲ انسانی (HER۲) نامیده می‌شود. استفاده از داروهای خاصی که HER۲ را هدف قرار می‌دهند، می‌توانند به کشتن این نوع سرطان کمک کنند.
 

سرطان سینه‌ی سه‌گانه منفی، گیرنده‌ی استروژن منفی، گیرنده‌ی پروژسترون منفی و HER۲ منفی است. استفاده از داروهای هورمونی یا داروهای HER۲ روند پیشرفت این سرطان‌های مهاجم را کند نمی‌کند. سرطان پستان سه‌گانه منفی در میان زنان اسپانیایی و آفریقایی آمریکایی و همچنین زنان جوان‌تر، شایع‌تر است.
 

سرطان‌هایی که برای گیرنده‌های استروژن، گیرنده‌های پروژسترون و HER۲ مثبت هستند، می‌توانند با درمان‌های هورمونی و داروهایی که HER۲ را هدف قرار می‌دهند، درمان شوند.

منبع: تحریریه سایت کسب و کار بازده – سارا فیضی