تاثیر خشونت خانگی در بارداری و مدیریت آن

مادرانی که در معرض خشونت خانگی قرار گرفته‌اند، شانس کمتری برای زایمان طبیعی دارند و مجبور به انجام زایمان سزارین می‌شوند.
 

خشونت خانگی یکی از مسائلی است که می‌تواند در دوران بارداری بر وضعیت جسمی و روحی مادر و کودک تأثیرگذار باشد. خشونت علیه زنان در دوران بارداری می‌تواند تهدیدی جدی برای سلامت مادر و جنین باشد و علاوه بر آسیب‌های روحی ممکن است خطرهایی جدی مانند سقط جنین را نیز به دنبال داشته باشد. اگر باردار هستید و احساس می‌کنید در معرض خشونت خانگی قرار دارید بهتر است به دنبال راهکاری مناسب باشید. در این مطلب با تأثیر خشونت خانگی در دوران بارداری و راهکارهایی جهت پیشگیری از این اتفاق آشنا خواهید شد.
 

بیشتر افراد خشم را در زندگی خود تجربه می‌کنند. هرچند دعوا کردن یک اتفاق طبیعی نیست، اما بحث و جدل در مورد مسائل زندگی و روابط خانوادگی و عصبانیت ناشی از آن بخشی از اغلب رابطه‌هاست. اما خشمی که منجر به ابراز رفتار خشمناک و خصمانه، برخورد فیزیکی یا آسیب رساندن شود، رفتاری خطرناک و غیرعادی محسوب می‌شود.

زمانی که رفتارهای تهاجمی و خشونت‌آمیزی مثل خشونت کلامی، جسمی، جنسی و عاطفی بین زن و شوهر اتفاق می‌افتد، خشونت خانگی رخ ‌داده است. رفتارهایی که منجر به ترس، تهدید یا آسیب فیزیکی به فرد مقابل می‌شود، رفتار خشونت‌آمیز محسوب می‌شود. به خشونت‌هایی که توسط زن و شوهر نسبت به یکدیگر یا نسبت به فرزندشان اعمال می‌شود نیز خشونت خانگی گفته می‌شود. خشونت خانگی در دوران بارداری می‌تواند تأثیرات منفی بر بارداری و جنین داشته باشد.

مطالعات نشان می‌دهد که خشونت خانگی می‌تواند بر تغذیه و در نتیجه وزن‌گیری مادر تأثیر داشته و همچنین بر میزان جذب آهن و فولیک‌اسید تأثیرگذار باشد. همچنین برخی از تحقیقات انجام‌شده در ایران نشان می‌دهد مادرانی که در معرض خشونت خانگی قرار داشته‌اند بیشتر در معرض عوارضی مانند خونریزی، زایمان زودرس، مسمومیت حاملگی و حتی سقط جنین قرار می‌گیرند.

همچنین مادرانی که در معرض خشونت خانگی قرار گرفته‌اند، شانس کمتری برای زایمان طبیعی دارند و مجبور به انجام زایمان سزارین می‌شوند. خشونت خانگی قبل و در دوران بارداری می‌تواند منجر به افسردگی پس از زایمان در زنان باردار شود. خشونت شدید و مداوم می‌تواند باعث ایجاد استرس شدید در مادر و منجر به ترشح بیش ‌از اندازۀ هورمون کورتیزول شود. سطح بالای هورمون کورتیزول در بدن مادر به جنین منتقل می‌شود و می‌تواند منجر به آسیب‌های مغزی به جنین شود. این مشکل‌ها می‌تواند منجر به مشکلات احساسی و رفتاری کودک در سال‌های بعد از تولد شود.
 

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که زنان بیشتر از مردان در معرض خشونت خانگی قرار می‌گیرند و حدود ۵۰ درصد از زنان در مرحله‌ای از زندگی خود تحت نوعی از خشونت خانگی قرار گرفته‌اند. توجه به حقوق زنان و آموزش‌های لازم در این زمینه و همچنین افزایش امکان برخورداری از حمایت‌های خانوادگی و اجتماعی می‌تواند در کاهش خشونت علیه زنان مؤثر باشد.

آموزش مهارت‌های زندگی، افزایش سطح مهارت‌های ارتباطی در روابط بین فردی و مقابله با تنش، حل مسئله، ارتباط صحیح با همسر از راه‌هایی است که می‌تواند بر کاهش این خشونت تأثیرگذار باشد. درصورتی‌که باردار هستید و در معرض خشونت خانگی قرار گرفته‌اید، بهتر است هرچه سریع‌تر برای حفظ سلامت خود و کودک تان روش‌هایی را برای پایان دادن به ادامۀ این خشونت‌ها به کار ببرید.

مشاور خانواده می‌تواند ضمن صحبت با شما و همسرتان، راهکارهایی را به هر دو نفر شما برای جلوگیری از تکرار خشونت‌های خانگی توصیه کند. یکی از مسائل مهم در دوران بارداری توجه به آرامش و دوری از هر گونه استرس و فشار است. مشاجره و درگیری باعث مشکلات متعدد روحی مانند خشم، تنفر، غم و مشکلات جسمی مانند ضربان شدید قلب، سرگیجه و گرفتگی ماهیچه‌ها می‌شود. برای مدیریت مشاجره و دعواهای خانوادگی می‌توانید به موارد زیر عمل کنید:
 

اگر لازم بود پس از گذشت زمان و با آرامش دربارۀ موضوع بحث کنید. اگر احساس آرامش بین شما و همسرتان وجود ندارد، بحث دربارۀ آن را برای زمان دیگری بگذارید. در مواقعی که رابطه زناشویی شما در وضعیت خوبی است، قراردادهایی را بین خودتان قرار دهید و در زمان مشاجره سعی کنید به آن عمل کنید. مثلاً وقتی که مشاجره اوج می‌گیرد، دست خودتان را به نشانۀ توقف بالا بگیرید و هر یک به اتاق یا مکان جداگانه‌ای از خانه بروید. این روش ممکن است در دفعات اول و در شرایط بحرانی جوابگو نباشد، اما با تمرین و تعهد هر دو نفر شما می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش مشاجره‌های خانوادگی داشته باشد.
 

با رفتن هر یک از شما به اتاقی مجزا، فضای آرامی به وجود می‌آید. به خود و همسرتان فرصت دهید تا کمی آرام شوید. در این زمان با استفاده از بعضی روش‌ها مثل نفس عمیق، کم‌کم آرامش پیدا می‌کنید. این روش‌ها باعث می‌شود از موضوع بحث خارج شوید و به خودتان، کودک تان و همچنین همسرتان فکر کنید. این زمان باعث می‌شود تا با آرامش و با توجه به تمام جنبه‌های مهم زندگی‌، به ‌خصوص سلامت خود و کودک تان به مسائل توجه کنید.
 

برای برقراری ارتباط کامل‌تر با همسرتان، صحبت‌های او را کامل گوش دهید، نیازهای او را بشنوید و از او هم بخواهید که صحبت‌های شمارا گوش کند و برای اینکه مطمئن شوید حرف یکدیگر را کامل متوجه شده‌اید، هر یک از شما با صبر و حوصله خلاصۀ حرف دیگری را به شکلی واضح تکرار کند.
 

یکدیگر را سرزنش نکنید. در این مواقع کمک گرفتن از نفر سوم می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.

اگر راهکارهای بالا در کاهش مشاجره‌ها کمکی نکرد یا همسر شما به ‌صورت مداوم نسبت به شما برخورد فیزیکی می‌کند و شما را کتک می‌زند، بهتر است روش‌های جدی‌تری را در پیش بگیرید. می‌توانید با پلیس یا با اورژانس اجتماعی با شمارۀ ۱۲۳ تماس بگیرید. اورژانس اجتماعی که در شهرهای بزرگ در دسترس شماست، توسط دفتر امور آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی راه‌اندازی شده است و می‌تواند در بحران‌های خانوادگی مداخله و پس از آن با اقدامات مشاوره‌ای به شما در رفع مشکل کمک کند.

منبع: سایت مادرشو