چرا نباید زیاد شکر بخوریم؟ (بخش دوم)

شکر یکی از خوردنی های دوست داشتنی است که کوچک و بزرگ آن را دوست دارند. امروزه در بسیاری از محصولات غذایی از این ماده سفید استفاده می شود، اما همانطور که می دانید و در فصل اول این مقاله نیز اشاره شد، زیاده روی در مصرف آن می تواند به شدت مضر باشد. در این مقاله شما را با برخی دیگر از مضرات مصرف افراطی شکر آشنا می سازیم. با ما همراه باشید.
جمعه، 4 بهمن 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
چرا نباید زیاد شکر بخوریم؟ (بخش دوم)

افزایش سرعت روند پیر شدن پوست

چروک هایی که روی پوست بوجود می آیند، نشانه های طبیعی پیری و افزایش سن محسوب می شود. این چین و چروک ها، حتی اگر از لحاظ جسمی فرد سالمی باشید، بر روی پوستتان ظاهر خواهند شد.
 
با این حال انتخاب یک سبک زندگی ناسالم و مصرف مواد غذایی مضر، می توانند این فرآیند را سرعت بخشیده و پوستتان را زودتر چروک کند.
 
محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (AGEs) ترکیباتی هستند که در اثر واکنش میان شکر و پروتئین، در بدن تولید می شوند. این ترکیبات نقشی کلیدی در فرآیند پیری پوست ایفا می کنند.
 
استفاده از رژیم غذایی سرشار از  کربدوهیدرات های تسویه شده و شکر، منجر به تولید AGEs می شود و در نتیجه فرآیند پیر شدن پوست، سرعت بیشتری می گیرد.
 
AGEs به کلاژن و الاستین آسیب می رسانند. این دو پروتئین به کشیدگی پوست کمک نموده و موجب می شوند، پوستتان جوان تر به نظر برسد.
 
وقتی این دو پروتئین (کلاژن و الاستین) آسیب ببینند، پوست سفتی خود را از دست می دهد و شروع می آویزان شدن می کند.
 
در یک مطالعه، بررسی ها نشان داد، زنانی که کربوهیدرات ها و قند بیشتری مصرف می کردند، نسبت به زن هایی که رژیم غذایی سرشار از پروتئین و کربوهیدرات کمتری را انتخاب کرده بودند، پوست چروک تری داشتند.
 
محققان نتیجه گرفتند که دریافت کربوهیدرات کمتر ارتباطی مستقیم با جوان ماندن پوست دارد.
 

افزایش پیری سلولی

تلومرها ساختارهایی هستند که در کروموزوم ها یافت می شوند. تلومرها در واقع مولکول هایی هستند که بخش یا تمام اطلاعات ژنتیکی را در خود جای می دهند.
 
تلومرها به عنوان درپوش محافظ عمل می کنند و از خراب شدن کروموزومها و همجوشی آنها جلوگیری می کنند.
 
هر چه سن فرد بالاتر می رود، تلومرها به صورت طبیعی کوتاه تر می شوند و همین امر موجب پیر شدن و نقص کارکرد سلول ها می شود.
 
اگرچه کوتاه شدن تلومرها بخشی طبیعی از فرآیند پیر شدن است، اما انتخاب سبک زندگی ناسالم می تواند موجب تسریع این فرآیند شود.
 
یکی از عوامل مؤثر بر کوتاه شدن سریع تر تلمورها، مصرف زیاد شکر است. مطالعه ای که بر روی 5309 نفر فرد بالغ انجام شد نشان داد که نوشیدن منظم نوشیدنی های قندی، با کوتاه شدن تلومرها و پیری زودرس سلول ها، ارتباط مستقیم دارد.
 
در واقع مصرف روزانه 591 میلی لیتر نوشابه گازدار، حدوداً 4 و نیم سال، روند پیری سلولی را تسریع می بخشد.
 

تخلیه سریع انرژی

غذاهای سرشار از قند، به سرعت قند خون و سطح انسولین را بالا می برند و همین امر موجب افزایش انرژی می شود.
 
با اینحال این افزایش انرژی زودگذر است. محصولات غذایی سرشار از قند و فاقد پروتئین، چربی و یا فیبر، قند خون را به سرعت افزایش داده و انرژی بسیار زیاد و اما زودگذری را تولید می کنند.
 
نوسانات اینچنینی در قند خون، موجب بی ثباتی و نوسان در انرژی خواهد شد.
 
برای پیشگیری از این مشکل، بهتر است منابع کربوهیدراتِ حاوی مقادیر کمتر قند و غنی از فیبر را برای مصرف انتخاب کنید.
 
مصرف همزمان کربوهیدرات ها و پروتئین یا چربی، یک روش خوب دیگر برای ثابت نگه داشتن قند خون و سطح انرژی محسوب می شود.
 
مثلاً میل نمودن یک سیب به همراه یک مشت کوچک مغز بادام، یک میان وعده عالی برای دستیابی به این هدف است.
 

ابتلا به کبد چرب

مصرف زیاد فروکتوز با افزایش ابتلا به کبد چرب ارتباط مستقیم دارد.
 
فروکتوز، برخلاف گلوکوز و دیگر انواع قندها که جذب بسیاری از سلول های بدن می شوند، فروکتوز تقریباً منخصراً توسط کبد تجزیه می شود.
 
فروکتوز در کبد تبدیل به انرژی شده و یا در قالب گلیکوژن ذخیره می شود. با اینحال، کبد تنها می تواند بخشی از فروکتوز را به گلیکوژن تبدیل نموده و بسیاری از آن تبدیل به چربی خواهد شد.
 
مقادیر زیاد قند، کبد شما را سنگین نموده و منجر به بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) می شود، این بیماری در اثر انباشت بیش از حد چربی در کبد ایجاد می شود.
 
مطالعه ای که بر روی 5900 فرد بزرگسال انجام شد نشان داد، افرادی که به صورت روزانه نوشیدنی های حاوی قند مصرف می کنند، نسبت به افرادی که این عادت تغذیه ای را ندارند، احتمال ابتلای آن ها به NAFLD، تا 56 درصد بیشتر است.
 

برخی دیگر از مشکلات ناشی از زیاده روی در مصرف شکر (قند)

علاوه بر مشکلاتی که در بالا بیان شد، مصرف زیاد شکر می تواند مضرات فراوان دیگری نیز به همراه داشته باشد. در ادامه برخی از این مضرات را با هم مرور می کنیم:
 
افزایش احتمال ابتلا به بیماری های کلیوی
مصرف زیاد و مداوم قند و شکر، می تواند به مویرگ های ظریف کلیه، آسیب جدی وارد کند. همین امر می تواند موجب ابتلا به بیماری های کلیوی شود.
 
آسیب به دندان
خوردن مقادیر زیاد قند و شکر می تواند موجب پوسیدگی دندان ها شود. باکتری های موجود در دهان از مواد قندی تغذیه نموده و فرآورده های اسیدی آزاد می کنند که این امر می تواند به تخریب دندان ها منجر شود.
 
افزایش احتمال ابتلا به نقرس
نقرس یک بیماری التهابی است که به صورت درد در ناحیه مفاصل خود را نشان می دهد. مصرف زیاد قند موجب بالا رفتن سطح اسید اوره در خون شده و احتمال ابتلا و یا پیشرفت نقرس را افزایش می دهد.
 
تسریع در تحلیل رفتن توانایی های شناختی
رژیم غذایی سرشار از قند می تواند به حافظه آسیب برساند. از سویی زیاده روی در مصرف قند با افزایش خطر ابتلا به دمانس (زوال عقل)، ارتباط مستقیم دارد.
 

چگونه کمتر قند و شکر بخوریم؟

همانطور که اشاره شد، مصرف زیاد قند تأثیرات منفی بی شماری بر جسم و روان انسان دارد.
 
هر چند مصرف مقادیر اندکی قند و شکر قطعاً ضرر چندانی ندارد، اما با این حال باید تا می توانید مصرف آن را محدود کنید.
 
با تمرکز بر غذاهای کامل و غیرفرآوری شده، می توانید به راحتی قند دریافتی را تا اندازه زیادی کاهش دهید. در ادامه به برخی روش های کاهش قند دریافتی اشاره می کنیم:

-  آب یا نوشیدنی های بدون قند را جایگزین نوشابه های گازدار، نوشابه های انرژی زا و آبمیوه های حاوی قندهای غیر طبیعی کنید.
 
- چای و قهوه خود را تلخ بنوشید و یا از شیرینی های طبیعی مانند توت و خرما استفاده کنید.
 
- به جای مصرف آبمیوه های حاوی شیرین کننده های غیرطبیعی، میوه میل کنید و یا اگر هم می خواهید آبمیوه بخورید، خودتان آن را تهیه کنید.

منبع: سایت هلث لاین


سبک زندگی مرتبط
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.