5 تفاوت اساسی کرونا و آنفلوآنزا

بیماری کرونا و آنفلوآنزا کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند، زیرا ویروس هایی که منشأ این دو بیماری هستند، مشترکات بسیار اندکی دارند. در ادامه درباره جزئیات مولکولی این ویروس و نحوه حمله آن ها به بدن توضیحاتی را خدمت شما خواننده عزیز راسخون بیان می کنیم.
 

ذرات ویروسی، اشکال، اندازه ها و ترکیبات متنوعی دارند. در حقیقت همین خصوصیات موجب تفاوت عملکرد سلول ها می شود. ویروس ها انگل های داخل سلولی نامیده می شوند، زیرا به خودی خود تقریباً نمی توانند هیچ کاری انجام دهند. آن ها برای فعالیت باید وارد بدن میزبان شده و در حقیقت انرژی فعالیت و رشد و تکثیر را از میزبان بربایند. سپس سلول های میزبان را به کارخانه ویروس سازی تبدیل می نمایند. سلول های تازه متولد شده نیز به سلول های دیگر حمله کرده و همین روند را تکرار می کنند.
 
ویروس آنفلوآنزا و کووید 19، هر دو دارای پوششی از چربی هستند که در واقع آن را ملکول های چربی سلول های میزبان قلبی تولید کرده اند. به همین خاطر است که شستن دست، کلیدی ترین روش مقابله با این دو ویروس است، زیرا صابون پوشش چربی ویروس را حل نموده و اجزای آن را متلاشی می کند.
 
در پوشش چربی ویروس، پروتئینی به نام اسپایک وجود دارد. در ویروس آنفلوآنزا، پروتئین اسپایک هماگلوتینین (HA) نامیده می شود و در ویروس کووید 19، این پروتئین با نام گلیکوپروتئین اس (gS)، شناخته می شود. HA و gS، کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند و هیچ شباهتی با هم ندارند. از آنجا که پروتئین های اسپایک، نقطه اتصال ویروس به سلول های میزبان هستند، رفتار این دو ویروس نیز از این جهت کاملاً متفاوت خواهد بود.
 

پروتئین اسپایک HA ویروس آنفلوآنزا، به اسید سیالیک می چسبد. این اسید از سطح سلول های گلو، بینی، نای و ریه، ترشح می شود. سلول های این نواحی هدف حمله ویروس های آنفلوآنزا هستند و به همین دلیل است که پس از ابتلا به این بیماری، خلط زیادی تولید می شود. از سوی دیگر، پروتئین اسپایک gS ویروس کووید 19، به پروتئین های ACE2 می چسبد. این پروتئین ها در بخش های انتهایی و قاعده ریه یافت می شوند.
 
در واقع هدف اصلی ویروس کرونا، سلول های آلوئول هستند که در انتهای دستگاه تنفسی قرار گرفته اند. به عبارت دیگر، ویروس کووید 19، دقیقاً سلول هایی را عفونی می کند که در ریه ها مسئول دریافت اکسیژن هستند. به همین دلیل است که افراد مبتلا به فرم شدید بیماری کرونا، سطح اکسیژن خونشان پایین می آید. مهم نیست که چه میزان اکسیژن وارد ریه ها شود، چرا که این بیماران اصلاً نمی توانند اکسیژن را وارد خون خود کنند. با این وجود اگر بتوانیم اکسیژن خالص را وارد ریه این بیماران نماییم، ممکن است تا اندازه ای مفید باشد.
 
یافته های جدید نشان می دهند که گیرنده های ACE2، در انتهای مجرای بینی نیز یافت می شوند. هر چند که با ورود ویروس به این ناحیه، شاهد مرگ و میر نخواهیم بود ولی با وجودی که فرد عوارضی ندارد می تواند به راحتی با عطسه و سرفه، این ویروس را به دیگران منتقل کند.
 

همانطور که در بالا گفته شد، ویروس های آنفلوآنزا به اسید سیالیک می چسبد. این اسید در بخش وسیعی از دستگاه تنفسی قرار دارد. ویروس آنفلوآنزا پس از ورود به سلول ها شروع به تکثیر نموده و ایجاد عفونت و بیماری می کند. از سویی پروتئین گیرنده ای که ویروس کووید 19 به آن متصل می شود، ACE2 نامیده می شود. در واقع مسیری که ویروس کووید 19 می پیماید ممکن است بتواند رفتارهای عجیب و غریب بیماری ناشی از آن را توضیح دهد.
 
ACE2 مخفف آنزیم ۲ مبدل آنژیوتانسین است، همانطور که از نام آن پیداست، یک پروتئین مهم برای حفظ حجم خون و فشار خون ماست. این پروتئین در ریزترین کیسه های هوای ریه ما قرار گرفته اند، زیرا در آن جا می توانند با میلیون ها مویرگ خونی ارتباط برقرار کرده و از این طریق اکسیژن را وارد جریان خون کنند. امروز می دانیم که افراد مبتلا به پرفشاری خون و دیگر مشکلات قلبی، بیش از دیگران در معرض خطر هستند و احتمالاً گیرنده های ACE2 مسئول این مشکل باشند.
 
 همچنین ممکن است ACE2 بتواند 2 الگوی جمعیت شناختی کووید19 را توضیح دهد. به نظر می رسد این ویروس بر خلاف آنفلوآنزا کمتر و خفیف تر کودکان را درگیر می کند. برخی دانشندان بر این باورند که ACE2  کمتری در سلول های ریه کودکان وجود دارد و به همین دلیل ابتلای کودکان به بیماری کرونا خفیف خواهد بود.
 
از سویی مردان بیش از زن ها در معرض خطر ابتلا و آسیب ناشی از ویروس کرونا هستند. باز هم ACE2 مسئول اصلی این تفاوت معرفی شده، زیرا این این گیرنده در ریه مردان بیش از زن هاست.
 

ویروس کووید 19 و همچنین آنفلوآنزا و سرماخوردگی همگی از خانواده کرونا ویروس هستند. در حالیکه ژنتیک ویروس کووید 19 و آنفلوآنزا، هر دو به جای RNA از DNA تشکیل شده، اما ویروس کووید 19، یک +RNA نیز دارد که بسیار شبیه mRNA طبیعی ماست و می تواند توسط سلول های بدن ما نیز خوانده شود. این ژنوم، 14 پروتئین را کُد می کند که در استانداردهای ویروسی بسیار بزرگ محسوب می شود.  
 
از سویی ژنوم ویروس آنفلوآنزا، از چندین بخش کوچک RNA تشکیل شده که در میان ویروس ها، بسیار غیرمعمول است. ژنوم کوچک ویروس آنفلوآنزا تنها 8 پروتئین را کُد می کند اما از –RNA تشکیل شده که در قالب اُرجینالش نمی تواند توسط سلول های بدن انسان خوانده شود.
  
همین تفاوت ژنتیکی در ظاهر اندک نشان می دهد که این دو ویروس تفاوت های بسیاری با هم دارند. همین تفاوت های ژنتیکی به ظاهر کم در نحوه هجوم متفاوت ویروس به سلول های بدن، تأثیر دارد.
 

ویروس آنفلوآنزا هر ساله در سرتاسر جهان شیوع یافته و میلیون ها نفر را بیمار می کند. این بیماری در حال حاضر کاملاً شناخته شده است و هر ساله تنها اندکی جهش پیدا می کند. این بدان معناست که پادتن این ویروس در بدن بیشتر ما قرار دارد و یا واکسن آن را دریافت کرده ایم. به همین دلیل، هم بدن هایمان در برابر آن بهتر عمل می کند و هم سیستم بهداشتی و درمانی، نحوه مقابله با آن را تا حد زیادی آموخته است.
 
اما ویروس کووید19 که ظاهراً از خفاش به انسان منتقل شده است، ویروسی کاملاً جدید است. این ویروس، چیزی نیست که قبلاً بدن ما با آن مواجه شده است. بنابراین پادتن آن را ندارد و سیستم ایمنی بدن و سیستم بهداشت و درمان نیز روش مقابله با آن را به خوبی نمی دانند. به همین خاطر ممکن است این ویروس دردسر ساز شده و با گسترش در تمام بدن و نه تنها ریه ها، مشکلات فراوانی را برای مبتلایان ایجاد کند.
 

لطفاً در این شرایط خودتان بخشی از راه حل باشید. سعی کنید تا جایی که امکان دارد در خانه بمانید. اگر مجبورید از خانه بیرون بروید، حتما از ماسک استفاده کنید، فاصله اجتماعی را رعایت کنید و دست های خود را مرتب بشویید. یادمان باشد که با کاهش گسترش و شیوع این بیماری، کادر درمانی ما بهتر می توانند به بیماران نیازمند کمک کنند.
 
منبع: Psychologytoday