راه های مقابله با اضطراب

هر چقدر خودتان را با مسایل پیرامونِ رویداد اضطراب زا مشغول کنید، به دلیل درگیری ذهنی بیشتر با رویداد اضطراب زا، اضطراب و نگرانی در شما بیشتر می شود، سرچ را متوقف کنید.
 

یکی از راه های مقابله با اضطراب، «بالا بردن تحمل بلاتکلیفی» است. هرچه تحمل بلاتکلیفی برای شما غیرقابل کنترل تر باشد، مضطرب تر می شوید. بلاتکلیفی باعث می شود زندگی مان از یکنواختی خارج شود. باید بتوانید در ابهام زندگی کنید، باید بتوانید در شرایطی که نتیجه آن مشخص نیست قرار بگیرید و از آن فرار نکنید. با حس بد روبه رو شوید، با همان حس بد کارها را انجام بدهید. خودتان را در ابهام قرار دهید، در آن حال ابهام بمانید، در ابهام دست و پا بزنید، به مرور نتایج آن را می بینید.
 

معیارها و استاندارهای بالایی که برای زندگی تان تعیین کرده اید را شناسایی و بازبینی کنید.
 
 

اینکه جلوی دیگران چگونه به نظر برسید و مورد تأیید دیگران باشید را رها کنید، به خودتان و اهداف تان دقیق شوید خواهید دید که با کوله باری از خواسته های دیگران همراه هستید و زندگی را برای خودتان سخت کرده اید، فراموش نکنید همیشه افراد چیزهای تازه تری از شما می خواهند، پس دست از تلاش برای راضی نگه داشتن دیگران بردارید.
 

هر چقدر خودتان را با مسایل پیرامونِ رویداد اضطراب زا مشغول کنید، به دلیل درگیری ذهنی بیشتر با رویداد اضطراب زا، اضطراب و نگرانی در شما بیشتر می شود، سرچ را متوقف کنید.
 

وارد عمل شوید نیاز نیست از قبل کاملاً بدانید که می خواهید چه کار بکنید، به این فکر کنید که اگر شرایط نامساعدی پس از شروع کار پیش بیاید، آن موقع برایش چاره جویی می کنم. کارهای عقب افتاده و نیمه کاره را بدون در نظر گرفتن استانداردهای بالا انجام دهید، کارهای نیمه تمام اضطراب زا هستند. ریسک کنید، دست از کنترل کردن بردارید و تغییر پذیر باشید.
 

اگر حتماً باید خودتان همه کارها را انجام دهید تا مطمئن شوید درست انجام می دهید و موقعیت اضطراب زایی به وجود نمی آورید، گاهی یکی از کارهای تان را به همسر یا یکی از اعضای خانوادتان بسپارید، به شما کمک می کند از ریزبینی ها و استانداردها خودتان را رها کنید.
 

معمولاً افرادی را که طرف درد و دل کردن تان قرار می دهید، نگرانی های خودشان را به نگرانی های شما اضافه می کنند و همچنین علاوه براین، صحبت کردن بیش از اندازه راجع به نگرانی ها و همنشینی بیشتر با نگرانی ها، به اضطراب شما دامن می زند. با متخصص صحبت کنید.
 

از خودتان بپرسید چقدر احتمال می دهی که اتفاق بیفتد؟ عدد دادن باعث می شود، احتمال اتفاق افتادن چیزی که در ذهن تان است را به صورت واقعی تری ببینید. خواهید دید احتمالی که می دهید کمتر از اتفاقی است که پیش روی تان می بینید. اضطراب باعث می شود که شما مشکل را خیلی بزرگ و حل نشدنی ببینید و این حال تان را بد می کند و این حال بد نمی گذارد بتوانید مشکل را به شیوه ای که واقعاً حل کننده باشد، حل کنید.
 
سخن آخر: به خاطر بسپارید؛ شمایی که در حال حاضر مشغول برنامه ریزی و چاره اندیشی در رابطه با مشکلات پیش نیامده و آینده هستید، فردا و فرداها هم همراه خودتان هستید، و در صورت لزوم هنگامی که مسئله ای که نگرانش هستید، اتفاق بیافتد قطعاً حلش خواهید کرد، پس همیشه به خودتان یادآور شوید: چون که فردا آید فکر فردا می کنم...
 
اگر در طول زندگی دائم به دنبال رفع بلاتکلیفی و فرار از غافلگیر شدن توسط اتفاقات منفی باشیم، انرژی مان را از دست می دهیم و به مرور حتی انگیزه زندگی کردن را از دست می دهیم. اگر قرار باشد کل زندگی همه اش از قبل مشخص باشد، همه چیز کسالت آور است و ما فقط مثل یک روبات منتظر انجام دادن برنامه های از پیش برنامه ریزی شده هستیم. «آینده یعنی ابهام و زیبایی زندگی در ندانستن چه پیش خواهد آمد است»
 
منبع: مرکز مشاوره رهیاب - مریم قائد رحمتی