امام خمینی، شاگرد خوبی برای مکتب اسلام بوده و توانسته بود مراحل تهذیب نفس را به خوبی طی کند و همین زحمت ها باعث شده بود تا یک پدر و همسر نمونه باشد.
مقدمه
ابعاد گوناگونی از زندگی امام خمینی (رحمة الله علیه) مانند،؛ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، دینی و علمی مورد بررسی قرار گرفته اما کمتر به شخصیت آن بزرگوار در امور زندگی مشترک و تربیت فرزند پرداخته شده است. اما در تمام حالات سعی داشتند تا دستورات اسلام را اجرا کنند و در این مسیر، یک شاگرد نمونه برای دین اسلام بودند. امام با آن همه مشغله های که داشتند، یک همسر نمونه و یک پدر کامل بودند. برای دوست داشتن همسر، لازم است تا ایمان خودتان را قوی سازید در صورتی که ایمان شما تقویت شود، محبت به همسر و فرزندان شما بیشتر خواهد شد. «پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: هر چه ایمان بنده زیاد شود، محبت [وی] به زن ها نیز زیاد می شود .»[1]
سیره امام خمینی (ره) در برخورد با همسر و فرزندان
در این نوشتار میخواهیم به صورت اختصار از نحوه رفتار امام خمینی با همسر و فرزندان شان بپردازیم.
1. اظهار محبت به همسر
امام خمینی، شاگرد خوبی برای مکتب اسلام بوده و توانسته بود مراحل تهذیب نفس را به خوبی طی کند و همین زحمت ها باعث شده بود تا یک پدر و همسر نمونه باشد. برای اینکه عشق شما با دوام و لذت بخش شود، باید به همسرتان با جملات زیبا و عاشقانه ابراز کنید که دوستش دارید. نامه معروف امام خمینی به همسرشان را نگاه میکنیم، پر از کلمات محبت آمیز و همراه با عشق است. «تصدقت شوم؛ الهی قربانت بروم، در این مدت که مبتلای به جدایی از آن نور چشم عزیز و قوّت قلبم گردیدم متذکر شما هستم و صورت زیبایت در آئینه قلبم منقوش است. عزیزم امیدوارم خداوند شما را بسلامت و خوش در پناه خودش حفظ کند.»[2]
توجه؛ اگر همسرتان از دوست داشتن شما اطلاع پیدا کند و از زبان خودتان جملات عاشقانه را بشنود، سختی های زندگی در نگاه او کوچک میشوند و به راحتی میتواند برای شما تولید آرامش کند.
توجه؛ اگر همسرتان از دوست داشتن شما اطلاع پیدا کند و از زبان خودتان جملات عاشقانه را بشنود، سختی های زندگی در نگاه او کوچک میشوند و به راحتی میتواند برای شما تولید آرامش کند.
2. باعث اذیت همسر و فرزندان نمیشدند
اگر افرادی در اذهان ماندگار شدند، بخاطر ارتباط آنها با خداوند است و فردی که با خدا ارتباط داشته باشد برای تمام رفتار خودش برنامه دارد و هیچگاه باعث اذیت دیگران نمیشود. امام خمینی در تمام دوران زندگی مشترک تلاش داشتند تا باعث اذیت همسرشان نشوند و کاری هم نمیکردند تا همسرشان به زحمت بیفتد.سبک زندگی دینی، زوج ها را به سمتی میکشاند که باعث آرامش هم شوند نه باعث اذیت یکدیگر شوند. «همسر امام: در دل شب هنگامی که امام برای نمازشب برمیخاستند، لامپ را روشن نمی کردند، بلکه از یک چراغ قوه بسیار کوچک استفاده می کردند که تنها جلوی پای ایشان را روشن می کرد. امام به آرامی راه می رفتند تا دیگران بیدار نشوند.[3]
توجه؛ یکی از دلایلی که زندگی های امروزی به سمت طلاق عاطفی پیش میرود بخاطر رفتار های اشتباهی است که برخی از زوجین انجام میدهند وجین باید دقت داشته باشند تا هر حرفی را بیان نکنند و رفتارهای خودشان را کنترل کنند تا زندگی خوبی داشته باشند.
توجه؛ یکی از دلایلی که زندگی های امروزی به سمت طلاق عاطفی پیش میرود بخاطر رفتار های اشتباهی است که برخی از زوجین انجام میدهند وجین باید دقت داشته باشند تا هر حرفی را بیان نکنند و رفتارهای خودشان را کنترل کنند تا زندگی خوبی داشته باشند.
3. همکاری با همسر در امور خانه
برخی افراد با خودشان میگویند؛ من که صبح تا غروب سر کار هستم و خسته و کوفته میام خونه، دیگه کارهای خونه هیچ ربطی به من نداره… همین تفکرات پوچ عاملی برای سخت شدن زندگی مشترک است. شوهر باید در کارهای منزل به همسرش کمک کند چون همسرش نیاز دارد تا حمایت همسر را به خوبی درک کند.
«فاطمه طباطبایی (عروس امام خمینی (ره)) در کتاب خاطراتش از امام(ره) مینویسد: «خانم [همسر امام] تعریف میکردند چون بچههایشان شبها خیلی گریه میکردند و تا صبح بیدار میماندند، امام شب را تقسیم کردهبودند. یعنی دو ساعت خودشان از بچهها نگهداری میکردند و خانم میخوابیدند و دو ساعت بعد خودشان میخوابیدند. روزها بعد از تمام شدن درس، امام ساعتی را به بازی با بچهها اختصاص میدادند تا کمک خانم در تربیت بچهها باشند.»
[4]
«فاطمه طباطبایی (عروس امام خمینی (ره)) در کتاب خاطراتش از امام(ره) مینویسد: «خانم [همسر امام] تعریف میکردند چون بچههایشان شبها خیلی گریه میکردند و تا صبح بیدار میماندند، امام شب را تقسیم کردهبودند. یعنی دو ساعت خودشان از بچهها نگهداری میکردند و خانم میخوابیدند و دو ساعت بعد خودشان میخوابیدند. روزها بعد از تمام شدن درس، امام ساعتی را به بازی با بچهها اختصاص میدادند تا کمک خانم در تربیت بچهها باشند.»
[4]
4. هم بازی شدن با کودکان
اگر بالاترین منصب کشوری را داشته باشید، باز هم فرزند شما نیاز دارد تا از محبت شما بهره مند شود و این شغل ها نمیتواند مانعی برای هم بازی شدن با آنها شود. بازی کردن با فرزندان هر چند به مدت محدود باعث خواهد شد تا آنها حس اعتماد به نفس پیدا کنند. برای پدر نمونه شدن باید بسیاری از نکات را توجه داشته باشید.
«مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید احمد خمینی در مورد همبازی شدن امام با کودکان نقل می کردند: «رفتار امام در بیرون خانه و درون خانه یکی بود و فقط در خانه کمی رسمیت ایشان کمرنگ می شد. بارها شده بود که من وقتی وارد خانه می شدم می دیدم که ایشان مشغول بازی با کودکان هستند».[5]
توجه؛ این بازی کردن های شما عاملی برای داشتن آینده زیبا و لذت بخش برای فرزندتان است. اگر دوست دارید تا فرزندان عقده ای و منزوی داشته باشید، در کودکی با آنها بازی نکنید. «اگر بازی گوشی و بازی طلبی کودک، سرکوب نشود و بتواند بوسیله بازی های متنوع، جسم و جان خود را شاداب و پرنشاط سازد، در بزرگسالی از آدم های عصبی و تندخو و زودرنج و غیرطبیعی، نخواهد بود، بلکه آدمی معتدل و توانمند خواهد بود.» [6]
پی نوشت :
[1] بحار الانوار، جلد 103، صفحه 228
[2] صحیفه امام، جلد 1، صفحه 2
[3] غلامعلی رجایی، برداشت هایی از سیره امام خمینی (ره)،تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، 1385،جلد 1، صفحه 4
[4] فاطمه طباطبایی ،یک ساغر از هزار، تهران: انتشارات عروج، سال چاپ:1380،صفحه 85
[5] سید احمد خیمنی، مجموعه آثار یادگار امام، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، 1386، صفحه 720؛ میریان، پدر مهربان، صفحه 55
[6] احمد بهشتی، اسلام و بازی کودکان، تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر، 1391،صفحه 85
«مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید احمد خمینی در مورد همبازی شدن امام با کودکان نقل می کردند: «رفتار امام در بیرون خانه و درون خانه یکی بود و فقط در خانه کمی رسمیت ایشان کمرنگ می شد. بارها شده بود که من وقتی وارد خانه می شدم می دیدم که ایشان مشغول بازی با کودکان هستند».[5]
توجه؛ این بازی کردن های شما عاملی برای داشتن آینده زیبا و لذت بخش برای فرزندتان است. اگر دوست دارید تا فرزندان عقده ای و منزوی داشته باشید، در کودکی با آنها بازی نکنید. «اگر بازی گوشی و بازی طلبی کودک، سرکوب نشود و بتواند بوسیله بازی های متنوع، جسم و جان خود را شاداب و پرنشاط سازد، در بزرگسالی از آدم های عصبی و تندخو و زودرنج و غیرطبیعی، نخواهد بود، بلکه آدمی معتدل و توانمند خواهد بود.» [6]
پی نوشت :
[1] بحار الانوار، جلد 103، صفحه 228
[2] صحیفه امام، جلد 1، صفحه 2
[3] غلامعلی رجایی، برداشت هایی از سیره امام خمینی (ره)،تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، 1385،جلد 1، صفحه 4
[4] فاطمه طباطبایی ،یک ساغر از هزار، تهران: انتشارات عروج، سال چاپ:1380،صفحه 85
[5] سید احمد خیمنی، مجموعه آثار یادگار امام، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، 1386، صفحه 720؛ میریان، پدر مهربان، صفحه 55
[6] احمد بهشتی، اسلام و بازی کودکان، تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر، 1391،صفحه 85