واقعیت این است که عمده فعالیت های قرآنی کشور به سمت حفظ و قرائت می رود؛ و برخی از پژوهش های قرآنی بر مبنای ترجمه های فنی و ادبی قرآن کریم و برخی ساده و تحت اللفظی هستند...

نولدکه و نيز شوالي در تاريخ قرآن [جلد نخست، صفحه‌ي 116] مدّعي‌اند که عبارت آغازين هر سوره‌ي قرآن- جز سوره‌ي توبه (برائت)- برگرفته از زبان رايج کتاب مقدس است. اين دو، با تأکيد بسيار، مي‌افزايند که

در اين نوشته، از باب ريشخند و مطايبه، به ديدگاه فردي يوناني خواهيم پرداخت تا ببينيم او چگونه قرائتي را از قرآن ارائه مي‌دهد و چگونه آن را تفسير مي‌کند.

از ميانِ آرايي که بيش از همه خيالي‌تر است، رأيي است که «ونسينک» مطرح کرده است. وي مي‌گويد: «مفهومِ «رسولان» به عنوانِ بشارت دهندگاني که به سوي ملتهاي مختلف فرستاده شده‌اند، چه بسا از طريق

صابئان مانند اهل کتاب و مجوسان (زرتشتيان) گروهی هستند که به ويژه افتخار اين را يافته‌اند که در رديف کساني که [به خدا و روز قيامت] ايمان دارند در قرآن از آنها ياد شود. در اشتقاق آن، دو نظر است: برخي آن...

از دشوارترين مسائلي که مفسران قرآن با آن مواجه بوده‌اند، تعريفِ «صابئان» مي‌باشد. اين اسم، سه بار، در آيات زير آمده است: اکنون، آراي مختلف خاورشناساني را که به تفصيل، به تفسير اين نام پرداخته‌اند

اگناس گلدزيهر، در دائرة‌المعارف يهودي مقاله‌اي را درباره‌ي اسلام نوشته است که در آن، به طور ويژه، درباره‌ي ريشه‌هاي يهودي مفاهيم و دستورات اسلامي، بحث کرده است

اسمهاي سه‌گانه‌ي وی، اشاره دارند که از خانواده‌اي يهودي و نژاده(اصیل) است. نامش به عبريِ عاميانه، «مرگليوث» تلفظ مي‌شود و به شکلهاي گوناگونِ «مِرگالت، مَرگالت، مَرگالئوت، مَرگاليس و مَرگوليس»

توجه شماري از پژوهشگران تاريخ و ادبيات عربي [مستعرب] متعرض به اسلام، به واژه‌ي «فرقان» جلب شده و در ارجاعِ آن به اصل و ريشه‌ي يهودي مسيحي تلاشهاي جانفرسايي نموده‌اند. اين واژه، در 6 آيه‌ي زير، از

اشپاير، شاگرد هرويتس بوده و مسئوليّتِ کامل کردنِ پژوهشهاي استادش را برعهده داشته است. وي پژوهشي گسترده با بيش از 905 صفحه با نام داستانهاي کتاب مقدس در قرآن انجام داد [که در سال 1931 ميلادي منتشر