جمهوری دموکراتیک، که بر روح عامه‌ی مردم استوار است؛ و جمهوری اشرافی، که بر میانه روی و خویشتن داری خانواده‌های حاکم مبتنی است.

مطالعه‌ی انسان و مطالعه‌ی جامعه کاملا به یکدیگر وابسته اند، و از همان ابتدا، هم وحدت سرشت انسان را نشان میدهند و هم تنوع آن - در این جا فرگوسن به هیوم روی می‌آورد.

گفته می‌شود که دولت‌های مطلقه و مدرن، به دو دلیل، آنقدرها هم که تصور می‌شود با هم متفاوت نیستند.

در این مقاله تأکید بر گزارش‌هایی از دولت مدرن و مفهوم حاکمیت است که در ارتباط متقابل قرار دارد.

در این مقاله درباره‌ی نظام سیاسی تک حزبی بحث مفصلی ارائه نخواهد شد، بلکه توجه خود را به عناصری از سه شکل نخست دولت معطوف خواهیم کرد.

توسعه‌ی اقتصاد جهانی سرمایه داری در آغاز در قالب گسترش مناسبات بازار تجلی یافت، که خود از نیاز فزاینده به مواد خام و عوامل تولید سرچشمه می‌گرفت.

دولت مدرن دارای لنگری دوگانه است که در ساختارهای اجتماعی - اقتصادی تقسیم شده به طبقات و نظام بین المللی دولت‌ها تجلی می‌یابد.

هرچه جنگ پرهزینه تر و توانفرساتر می‌شد، فرمانروایان بیشتر ناگزیر از چانه زدن و جلب حمایت اتباع خود می‌شدند.

اشاعه‌ی قدرت اروپا عمدتا از رهگذر نیروی دریایی و تلاش های تجاری اتفاق افتاد، و در این فرایند اروپا با نظام جهانی مناسبات تجارت و تولید پیوند خورد.

رقابت در میان دولت‌ها صرفا از بلندپروازی‌های فرمانروایان و ملاحظات داخلی تأثیر نمی‌پذیرفت، بلکه تحت تأثیر ساختار نظام بین المللی نیز بود.