0
مسیر جاری :
کجاست؟(رمضان) الهی‌نامه

کجاست؟(رمضان)

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟ آنکه زاغیار برد شکوه بر یار کجاست باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست
قسم به عشق جدایی ز آشنا سخت است الهی‌نامه

قسم به عشق جدایی ز آشنا سخت است

قسم به عشق جدایی ز آشنا سخت است جدایی از سحر و محفل دعا سخت است برای دیده شب زنده دار خود گریم قسم به اشک سحر دوری از بکا سخت است
قدر و بها الهی‌نامه

قدر و بها

هر كه عارى از ريا گردد صفايش مى دهند چون كه گردد باصفا بر ديده جايش مى دهند اهل تقوا را به محشر امتياز ديگريست گرچه اين جا بيشتر جام بلايش مى دهند
غرق گنه الهی‌نامه

غرق گنه

غرق گنه نااميد مشو زدرگاه ما كه عفو كردن بود در همه دم كار ما توبه شكستى بيا هرآنچه هستى بيا اميدوارى بجوى زنام غفار ما
عفو بی حساب الهی‌نامه

عفو بی حساب

بر عفو بی حسابت این نکته ام گواه است گفتی که یأس از من بالاترین گناه است من غرق در گناهم مسکین و رو سیاهم تنها توئی پناهم لا تَقنَطفوا گواه است
عرق شرم به رویم الهی‌نامه

عرق شرم به رویم

جاری‌ست چو باران عرق شرم به رویم از عفو تو یا از گنه خویش بگویم؟ ترسم نگذارند به فردای قیامت یک برگ گل از باغ وصال تو ببویم
طوباى صحيفه‏ الهی‌نامه

طوباى صحيفه‏

به سر افتاده سوداى صحيفه‏ به دل برپاست غوغاى صحيفه‏ نمى‏يابيم راه رستگارى‏ مگر باشيم داناى صحيفه‏
طواف كعبه الهی‌نامه

طواف كعبه

خوشا به نيمه شبى با خدا صفا كردن زبان حال گشودن زدل دعا كردن تمام لذّت عالم نمى رسد قدرش به يك دقيقه مناجات، با خدا كردن
شيعه الهی‌نامه

شيعه

ساقي امشب باده از بالا بريز باده از خم خانه مولا بريز باده اي بي رنگ و آتشگون بده زانكه دوشم داده اي افزون بده
شمیم اهل نظر الهی‌نامه

شمیم اهل نظر

شمیم اهل نظر را به هر کسی ندهند صفای وقت سحر را به هر کسی ندهند کجاست دیده ی روشندلان باطن بین نگاه نیک نظر را به هر کسی ندهند