از منظر فوکو، تاریخ مجموعه ای از پراکندگی‌ها و تکه تکه‌هایی است که در نگاه نخست، پیوستگی و تکامل مینمایند اما در حقیقت، تکه‌هایی جداشده، اتفاقی و بدون جهت گیری بسوی هدفی واحدند.

هر عمل فکر، آن چنان که بالفعل وقوع می یابد، مثل هر تجربه ی دیگر، به عنوان بخشی از پیکر حیات متفکر، در بستری وقوع می یابد که از آن می روید..

اگر تجربه به عنوان جریان حالات متوالی مفهوم شود، فکر باید در حکم چیزی مفهوم شود که می تواند ساختار این جریان و صورتهای توالی را که به نمایش در می آورد بفهمد؛ یعنی، فکر قادر است گذشته و همچنین حال را بیندیشد.

مسلم است که با امتداد عمل عام حافظه در مورد خاص که هر چه به یاد آورده می شود یک عمل تفکر است، بازسازی تاریخ ذهن خود شخص امکان پذیر می شود، آیا نتیجه آن می شود که گذشته‌ای که به این ترتیب آگاهانه می توان...

ویژگی فکر این است که علاوه بر وقوع اینجا و اکنون در این بستر، می تواند خود را در یک تغییر بستر دیگر حفظ و در بستری متفاوت احیا کند.

شرط وجود چیزی ممکن است به یکی از دو طریق زیر به آن مربوط شود: یا به عنوان چیزی که باید اول وجود داشته باشد، اما پس از به وجود آمدن، وجودش متوقف می شود یا به عنوان چیزی که باید مادام که آن چیز وجود دارد...

مورخ گذشته را با باور کردنی ساده‌ی شاهدی عینی که حوادث مورد بحث را دیده و مدرکش را ضبط کرده است، نمی شناسد. آن نوع وساطت، حداکثر چیزی که به دست می‌دهد باور است نه دانش، و آن هم با وری بسیار سست بنیاد و...

ثمرات مثبت این نهضت جدید قبل از همه با پاکسازی عظیم در تاریخ نگاری خیالاتی و بی پایه ی قرون وسطایی به دست آمد. مثلا، ژان بدن در میانه ی قرن شانزدهم نشان داد طرح پذیرفته شده ی دوره ها، یعنی چهار امپراتوری،...

ارزیابی کاری چند وجهی، مانند محتوای این مجلدات، فضایی بیش از حوصله ی این صفحات می طلبد؛ بنابراین، شاید بد نباشد اگر بحث فقط به یکی از جنبه های آن، یعنی برداشتهای کالینگوود درباره ی رابطه ی بین فلسفه و...

کالینگوود در پایان رساله‌ای درباره‌ی روش فلسفی گفت هرگز نمی تواند اتهام شک گرایی را بپذیرد، ولی هنگامی که این اتهام بر مبنای قسمت هایی از آینه ی ذهن وارد آمد، انکار شدیدش بر برائت او از این گناه تأثیر...