مسیر جاری :
نقش شفافیت مالی در کاهش تعارض منافع چیست؟
نقش رسانهها در برجستهسازی موارد تعارض منافع چیست؟
آیا افشاگری در مورد تعارض منافع میتواند به کاهش آن کمک کند؟
NFT چطور ارزشگذاری میشود؟
قد و وزن مناسب کودکان در سنین مختلف
وقف عام و خاص چه تفاوتی با هم دارند؟
خط گلزار یکی از شیوههای تفننی در خوشنویسی
طُغرا نویسـی سبکی در خوشنویسـی
خطوط فراموش شده خوشنویسی ایرانی و اسلامی
کاربردهای هوش مصنوعی در حمل و نقل و ترافیک
نحوه خواندن نماز والدین
اهل سنت چگونه نماز می خوانند؟
خلاصه ای از زندگی مولانا
زنگ اشغال برای برخی تماس گیرندگان
پیش شماره شهر های استان تهران
نماز قضا را چگونه بخوانیم؟
نماز استغاثه امام زمان (عج) را چگونه بخوانیم؟
اقدامات مهم و اورژانسی پس از چنگ زدن گربه
آیا استحمام در زمان آبله مرغان خطرناک است؟
لیست کاملی از خدایان و الهههای یونانی
خیمههای حسین
جهان برید سیه جامه در عزای حسین (ع) که سوخت شعله بیداد خیمههای حسین (ع) ز آه پرده گیان حریم عرش خدای زمانه خیمه برافراشت در عزای حسین (ع)
خیمه عطشان
باز هم در نظرم عرصه جولان پیداست جوشش آب روان، خیمه عطشان پیداست خون مظلوم کسی در شفق آن سوی روز سیب سرخی ست که در پرتو ایمان پیداست
خیمه درآتش
آنجا که هیچ قطره آبی نمانده بود زخمی ترین کبوتر بی لانه، پر گشود دیگر کسی نبود که دردی دوا کند حتی خبر ز ساقی لب تشنگان نبود
خونچهها بر سر نی، دایره در دایره دف!
خونچهها بر سر نی، دایره در دایره دف! و صدا توی صدا، دایره: سر! دایره: دف! و صدا خنجر داوود که بر نیزه بلند اشک زد دایرهای دایره تر، دایره دف!
خون سپیدار
آشفته و بی قرار میآمد میآمد و بوی یار میآمد میآمد و دشت بی قرارش بود
مبهوت نگاه بردبارش بود مردی که زمین به سایهاش محتاج
خون آفتاب
میان این قبیلههای شعله پوش سوار دشت عشق میکند خروش و چشمها درانتظار مانده است به راه آن دلاور علم به دوش
خورشید ولایت
مپندارید... عاشورا فقط یک روز در تاریخ امت بود که میگوید؟ حسین آن تکسوار عرصه توفان خون یک فرد تنها بود؟ و تاریخ سلحشوری
خورشید داغ
لب تشنه است بچه و چشم «رباب»، تر اما دلش از این همه پر التهاب تر لب تشنه است بچه و بیدار میشود چشمان کوفیان دغل غرق خواب تر! خورشید داغ در وسط آسمان ظهر
خواب خوب
لای لای ای درد دلهایت به جانم لای لای ای کم بهار پر خزانم لای لای ای شب کنار گاهوارت آب و آتش آب و نانم آب و نانم راست میگفتی که حتی آسمان را
خم چارم
گاه میشد از لبم طوفان شروع گاه میبردم به گلبرگی کوع گاه میرفتم دو گام از خود برون گاه میکردم به اصل خود رجوع مست بودم، مست از آن دستی که کرد