آنچه تاکنون به آن اشاره شد در چهارچوب باصطلاح اندیشه ی فلسفی جوامع غربی بود. چنانکه می دانیم، جهان بینی مارکس- انگلس، که اکنون مارکسیسم نامیده می شود، در طی نیم سده ی گذشته مهمترین، جنباننده ترین، و پر...

آلفرد نورث وایتهد(1861- 1947) چونان برجسته ترین فیلسوف انگلوساکسون دوران معاصر به شمار می رود. و براستی شایسته ی این اعتبار هم هست. به هر حال، وی ثابت کرده که اندیشمندی اصیل و دارای نیروی روحی شگفت

نیکولای هارتمان (1882- 1950) بی شک یکی از مهمترین سیماهای فلسفه ی معاصر است. در کنار وایتهد و مارتین یکی از راهگشایان متافیزیک سده ی بیستم به شمار می رود. هارتمان کمتر از آن دو به سیستم توجه دارد. اما...

کارل یاسیرس(1)(1883- 1969) از نخستین کسانی است که با نوشته هایی دارای گرایش فلسفه ی وجودی پا به میدان نهاد. اما وی همچنین کسی است که پیش از دیگران منضبط ترین و به متافیزیک نزدیکترین نظام فلسفی را

گابریل مارسل(1) (تولد: 1889)، همراه کارل یاسپرس(که غالباً با وی مقایسه می شود) وابسته به دومین گروه فیلسوفان اگزیستانس است که تا آن جا به راه ویژه ی خود می روند که، بر خلاف هایدگر و سارتر، اولاً در کنار...

ژان پل سارتر(1) (تولد: 1905) در نخستین سالهای پس از جنگ جهانی دوم بحث انگیزترین فیلسوف اروپایی بود. وی البته شهرت خود را در میان محافل وسیع غیرفلسفی پیش از هر چیز مدیون رمانها و نمایشنامه هایی است که به

مارتین هایدگر(1) (تولد: 1889) نخست شاگرد فرقه ی مسیحیان ژزوئیت(یسوعی) بود؛ سپس به تحصیل پرداخت و دکترای خود را نزد ریکرت در دانشگاه فرایبورگ آلمان پایان داد. پس از آن با هوسرل ارتباط یافت و نزد وی با

«به پیرامونش نگریست؛ هیچ چیز جز خودش ندید. نخست فریاد برآورد: من هستم!.... آنگاه هراسید، زیرا انسان می هراسد... هنگامی که تنهاست.»

در میان فیلسوفانی که زیر تأثیر هوسرل قرار گرفتند ماکس شلر به علت اصالت و ابتکار و استعداد خود مقامی ویژه دارد. وی در سال 1874 در شهر مونیخ زاده شد. شاگرد اویکن بود.

ادموند هوسرل (1859- 1938)، که در کنار برگسون ماندنی ترین و ژرفترین تأثیر را بر تفکر معاصر داشته است و هنوز هم دارد. شاگرد برنتانو بود و نزد روانشناس کارل اشتومپف نیز درس خوانده بود. فعالیت آموزشی خود را...