نهاده کار صعبي پيش، صبر بند فرسا را کشيده عشق در زنجير، جان ناشکيبا را که در دست اختياري نيست مرغ بند بر پا را توام سررشته داري، گر پرم سوي...

اين چشم کجا بود ز تو، ديده‌ي ما را راندي ز نظر، چشم بلا ديده‌ي ما را اين بخت نباشد سر شوريده‌ي ما را سنگي نفتد اين طرف از گوشه‌ي آن بام شرح...

اشتياق تو مرا سوخت کجايي، بازآ آه ، تاکي ز سفر باز نيايي ، بازآ گرهمان بر سرخونريزي مايي ، بازآ شده نزديک که هجران تو، مارا بکشد وقت آنست...