چرا موهایم می‌ریزند؟

چرا آین قدر موهایم می‌ریزند؟ این سوالی بود که مدتها با آن مشکل داشتم تا اینکه به منبعی برخوردم که به من در تشخیص علتهای متفاوت ریزش مو کمک کرد.
امروز در این مقاله، می‌خواهم بعضی از تجارب خود را در مورد ریزش مو، علت اتفاق افتادن آن، و چه می‌توان جهت کاهش این وضیت انجام داد را با شما درمیان بگذارم. همیشه این سئوال برایم پیش می‌آمد که چرا موهایم زیر دوش، سرتاسر خانه، و با این سرعت می‌ریزند؟ از آنجا که دوست نداشتم ظاهری بی‌مو داشته باشم، بسیار سخت در پی یافتن علل آن بودم، تا بتوانم از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کنم. آنگاه پس از انجام چند تحقیق گسترده، موفق شدم در مورد عواملی که موجب ریزش مو می‌شوند اطلاعاتی بدست آورم.

علل ریزش مو

روزانه در حدود 100-50 تار مو ریخته می‌شود. با توجه به این حقیقت که در حدود 100000 تار مو در پوست سر وجود دارد، این مقدار ریزش طبیعی است و هیچ گونه مشکل خاصی را به وجود نمی‌آورد. با این حال، هنگامی که میزان ریزش مو بیش از رشد مو باشد، جای نگرانی دارد به این دلیل که پیامد احتمالی آن می‌تواند طاسی باشد.
انواع خاصی از ریزش مو وجود داشته و هرکدام از آنها علتهای متفاوتی دارند. علت ریزش موی من، ابتلا به عارضه‌ای بنام آلوپسی کششی یا ریزش مو ناشی از کشش (traction alopecia) بود. خوشبختانه، این بیماری ریزش مو دائمی نیست. دلیل اینکه به این بیماری مبتلا شدم، علاقه‌ به داشتن مدل‌های موی فانتزی و تجملاتی بود؛ مدلهایی که کشیدن بیش از حد محکم مو را در برمی‌گرفت. این عارضه می‌توانست موجب ریزش دائمی موی من شود چنانچه پیش از تبدیل شدن به آلوپسی اسکاری یا ریزش مو ناشی از جوشگاه (scarring alopecia) و صدمه‌ی دائمی به ریشه‌ی مو، دست از مدل دادن به موی خود برنمی‌داشتم.
غیر از مورد بالا، عوارض دیگری نیز وجود دارند. یکی از آنها طاسی سر طبق الگویی خاص (pattern baldness) است که به لحاظ بالینی تحت عنوان ریزش موی آندروژنتیک شناخته شده است. در این عارضه، ضخامت تارهای مو کم شده و آسیب‌پذیرتر می‌شود. علت اصلی این عارضه وراثت می‌باشد.
عارضه‌ی دیگری از ریزش مو وجود دارد که به آن آلوپسی سیکاتریسیل یا ریزش موی بدون برگشت (sicatricial alopecia) گویند. این یک بیماری ریزش موی دائمی است که در آن التهاب موجب می‌شود فولیکولهای مو متحمل زخم یا اسکار شوند و آسیب شدید ببینند. علل این التهاب هنوز مشخص نشده‌اند.
آلوپسی آره آتا یا ریزش موی سکه‌ای (Alopecia areata) یک بیماری است که دلایل آن نیز ناشناخته می‌باشد. هنگامی که فردی مبتلا به این بیماری می‌شود، رشد مو را تجربه خواهد کرد. هرچند، ممکن است آن را مجدداً از دست دهد و چندین مرتبه دوباره رشد کند. این وضعیت تحت عنوان بیماری خود ایمنی طبقه‌بندی می‌شود و کم و بیش با عوامل وراثت ارتباط دارد.
ریزش توده‌ای مو، وضعیتی است که در آن به ریشه‌های مو شوک وارد شده که باعث می‌گردد به مدت یک یا دو ماه وارد فاز استراحت شوند. پس از این دوره، ریشه‌ها به خواب خود خاتمه داده و موی جدید شروع به رشد می‌کند. این وضعیت تحت عنوان تلوژن افلوویوم (telogen effluvium) شناخته شده است، و هنگامی که به بدن انواع خاصی از استرس جسمانی یا عاطفی وارد شود، آغاز می‌شود. نمونه‌های رایج آن شامل تب بالا، از دست دادن شدید وزن، کمبودهای تغذیه‌ای، استرس در خانواده، و غیره می‌باشد.
چندین علت دیگر ریزش مو می‌تواند موارد زیر را شامل شود:

• عوارض جانبی داروها
• تغذیه ناکافی
• درمان‌هایی مانند شیمی درمانی، رادیوتراپی، و غیره
• عدم تعادل هورمون
• عفونت پوست سر
• تریکوتیلومانیا (Trichotillomania) (میل قوی به کندن موهای خود)
• بیماری‌هایی مانند دیابت و لوپوس

درمان

معروف شده که ریزش موقت و دائمی مو هیچ درمانی ندارد. با این حال، روش‌هایی وجود دارد که به رشد مجدد مو کمک می‌کنند و ریزش مو را پنهان می‌سازند. درمان شامل استفاده از دارو (که بستگی به نوع و شدت ریزش مو دارد)، روش‌های جراحی (برای پوشش قسمتهای ریخته شده)، و استفاده از کلاه گیس و یا موهای تکه‌ای )برای مواردی که به روش‌های دیگر درمان ریزش مو جواب نمی‌دهند) است.
جهت پیشگیری از این وضعیت، پیروی از یک رژیم غذایی متعادل ضروری است و به همین ترتیب از انجام مدل‌های مویی که در آنها کشیدن‌های زیاد، پیچ و تاب دادن و یا مالیدن مو را بهمراه دارد، اجتناب شود. همچنین استفاده از محصولات مراقبتی مناسب مو دارای اهمیت می‌باشد، مراقب خود باشید!
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و به هیچ وجه سعی در جایگزینی توصیه‌های متخصص این رشته را ندارد.