گاهی حتی نیاز است به کودکان اجازه بدهیم تصمیم گیری‌های اشتباه داشته باشند. تصمیماتی که نه باعث ایجاد سرشکستگی در آنها بلکه به بچه ها اجازه می دهد که خودشان باشند، فکر کنند و بعد تصمیم بگیرند. اما چگونه میتوان در وضعیت های متفاوت مواجهه خلاق را ایجاد کرد؟ این قسمت همان هنر معلم یا والدین است که باید در خصوص آن تلاش کنند. معلم ها باید با درایت و آگاهی فضایی ایجاد کنند تا اولأ دانش آموزان خود را باور کرده، به اراده و تصمیم گیریشان اعتماد کنند و سپس قدرت عمل کردن را به دست آورند. در این خصوص اولین اقدام این است که تصورات پیشین کودک را باید تغییر داد. بسیاری از بچه ها فکر می کنند اگر نظراتشان را ارائه دهند مورد تمسخر بیان دوستان قرار می گیرند، همانطور که در تکنیک طوفان فکری هم گفته شد، باید جلوی تمسخر عقاید بچه ها گرفته شود.بهتر است اولیای مدرسه قبل از اجرای این طرح با پدر و مادرها جلسات توجیهی داشته باشند و نظر مثبت آنها را جلب کنند. بازی با رنگ، هم شور و نشاط در کلاس یا حیاط مدرسه ایجاد می کند و هم بچه ها را با شرایط خاص مواجه می سازد که شاید تا کنون آن را تجربه نکرده باشند. همه باید نظر بدهند و همه باید نظرات را با گوش جان بشنوند. دوم باید تصوراتی مبتنی بر کم فهمی، بدفهمی و نادانی و.. را که ممکن است بر حسب تجربه اجتماعی در بچه ها ایجاد شده باشد با سعه صدر و ایمان داشتن به آنها تغییر داد. اکنون زمان آن رسیده تا بچه ها را دچار شگفتی یا مواجهه های خلاق نمائیم. در این قسمت چند روش به معلم ها برای رسیدن به این هدف ارائه میشود (67- 2005 : 45 ,Rama)
استفاده از اشیاء عجیب و غریب
بهتر است معلم‌ها هر چند روز یکبار، یک سری اشیاء عجیب و غریب برای تدریس به کلاس بیاورند. مثلا استفاده از کره هایی که درخشش خیره کننده ای دارند. با استفاده از بازی های فکری که در بازار وجود دارد. مثل بازی که یک سری گوی با نخهای نازک به هم چسبیده شده که بچه ها با ضربه زدن به آن می توانند حرکت گویها را دنبال کنند. بعد می توان این اشیاء عجیب و غریب را به دست بچه ها سپرد تا در مورد آن نظر بدهند و یا اینکه دقایقی به آن نگاه کنند و در موردش با سایرین بحث و تبادل نظر کنند. حال در مرحله بعد باید از آنها بخواهیم کاربردهایی برای این وسایل پیدا کنند. مثلا اینکه با این گویها می توان دیوارهای یک اتاق را تزئین کرد یا می توان آنها را از سقف آویزان کرد و با تابش نور و انعکاس آن یک تصویر یا فضای پر از نور ایجاد کرد.استفاده از رنگ
یکی از شیوه‌های مواجهه خلاق بازی با رنگ است. اگر این امکان وجود داشته باشد که در کلاس ها در طول یک ترم تحصیلی رنگ در و دیوارها را چند بار تغییر داد، کار بسیار جالب و مفیدی خواهد بود (البته این کار با توجه به بودجه های محدود مدارس ممکن است عملی نباشد اما علاوه بر این کار میتوان اسپری ها یا پودرهای رنگی غیر مضر به کلاس آورد و از بچه ها خواست با یکدیگر رنگ بازی کنند. البته اجرای این تجربه در بعضی از مواقع با اعتراض والدین مواجه می شود چرا که آنها معتقدند بچه‌ها لباس هایشان کثیف می شود. اما بهتر است اولیای مدرسه قبل از اجرای این طرح با پدر و مادرها جلسات توجیهی داشته باشند و نظر مثبت آنها را جلب کنند. بازی با رنگ، هم شور و نشاط در کلاس یا حیاط مدرسه ایجاد می کند و هم بچه ها را با شرایط خاص مواجه می سازد که شاید تا کنون آن را تجربه نکرده باشند.کارناوال‌های شادی
یکی از مهمترین روش ها برای پرورش تخیل و تفکر خلاق کودکان ایجاد کارناوال های شادی است. مثلا می توان یک روز بعد از خواندن یک ساعت ریاضی، بچه ها را به یک پارک برده و در آنجا بازی های دسته جمعی را ترتیب داد و فضای خنده و شادی ایجاد کرد.عروسکهای دانش آموز
می توان یک روز قبل از آنکه بچه‌ها وارد کلاس شوند، یک سری عروسکهای زیبا را جای بچه‌ها قرار داد. وقتی آنها وارد کلاس می شوند با صحنه ای مواجه میشوند که تا کنون آن را ندیده اند. سپس معلم می تواند در کلاس، بحث در خصوص عروسکها را با بچه ها آغاز کند و در انتهای کلاس همه عروسکها را کنار هم چیده و با آنها حرف بزنند و یا عکس بگیرند.تغییر جای میز و صندلیها
یک روز می توان جای تمام میز و صندلیها را تغییر داد و یا اینکه اصلا تمام میز و صندلی ها را روز قبل از کلاس بیرون برده و آن روز درس را روی گلیم یا فرش‌های ایرانی آغاز کرد. سپس از بچه ها می خواهیم جزء به جزء تجربه امروز را برایمان بنویسند و از نقش و نگار فرشها و گلیم ها صحبت کنند.منبع: جامعه‌شناسی نخبه‌پروری، مهرداد ناظری، چاپ دوم، نشر علم، تهران 1396
