رسول گرامی اسلام آن قدر به تعهدهای خویش به همسرانشان پایبند بودند که حتی زمان بیماری نیز به آن عمل می کردند و می فرمودند ایشان را به نوبت در حجره های همسرانشان بچرخانند تا حقی از کسی ضایع نشود. همچنین درباره پایبندی به تعهدهای حضرت امیرالمؤمنین نیز نقل کردیم، زمانی که نوبت یکی از دو همسرشان بود و ایشان می بایست در خانه او می بودند، در آن زمان در خانه همسر دیگر، حتى وضو نمی ساختند.
این سیره مبارک از رفتار و سلوکی بی نظیر در ارتباط با همسر نشان دارد که شاید چنین نمونه ای در هیچ جای عالم و در هیچ آیین و مرامی نیابیم.
از مصادیق خوش خلقی و خوش رفتاری با همسر، تمکین از وی و عرضه کردن خود به بهترین شکل برای اوست. برای روشن شدن این ارتباط، مناسب است توضیحی اجمالی در این زمینه بیان شود.
نیاز جنسی و در نتیجه، گرایش‌ها و میل‌های جنسی، در قیاس با دیگر نیازها و گرایش ها، از جنبه‌هایی مهم تر و به دقت و توجه بیشتری نیازمند است؛ تا آنجا که هم حیات و بقای انسان با آن ارتباط مستقیم دارد و هم دارای قدرت تخریبی بسیار زیاد و فوق العاده ای است. به همین دلیل، در شریعت مقدس اسلام به این نیروی قدرتمند درونی انسان توجهی ویژه شده و برای ارضای صحیح و پاسخ گویی درست به آن، نه تنها برنامه هایی در نظر گرفته شده، بلکه بر کیفیت و کمیت اجرای آن برنامه ها نیز بسیار تأکید شده است.
خداوند در سوره مبارک مؤمنون، یکی از نشانه‌های انسان‌های مؤمن را بهره گیری جنسی حلال از همسرانشان می داند و صورتهای دیگر بهره گیری جنسی را تجاوز از حدود الهی و ممنوع می شماردن به راستی مؤمنان رستگار شدند... و کسانی اند که دامن خود را از هرگونه آلودگی پاک نگه داشته اند و جز درباره همسرانشان یا کنیزانی که به دست آورده اند، بهره گیری جنسی ندارند. تنها در این صورت بر آنان نکوهشی نیست و گذر از این حدود معین و مشخص الهی، تجاوز از مقررات خداوند است. بر مبنای این دیدگاه، اگرچه زن و مرد در ارضای نیاز جنسی مکمل یکدیگرند و باید از هم کام بر گیرند، بهره گیری های دیگر، جز از راه ازدواج و پیوند زناشویی، مشروع نیست و انحراف از مسیر اصلی طبیعت است که حاصلی جز سقوط و نابودی انسان در پی نخواهد داشت. بی شک، آرامش و اطمینان خاطری که خداوند در قرآن به آن وعده داده است، در سایه مراعات همین توصیه ها و دستورهای اخلاقی در زندگی زناشویی تحصیل خواهد شد.اما پاسخ گویی درست به این نیاز طبیعی، نه تنها یکی از بهترین لذت‌های دنیایی را برای انسان به ارمغان می آورد، بلکه آثار و برکات بی شماری برای دو طرف دارد. شاید توجه بسیار به این نیرو و استعداد طبیعی در انسان، به سبب همان برکات موجود در آن و نیز خطرهای احتمالی مربوط به بی توجهی به آن، کنترل نکردن درست و در نتیجه، انحراف آن باشد.
اهمیت مبحث «تمکین» در روابط همسران، یعنی ارضای غریزۀ نیرومند جنسی در انسان به گونه ای درست نیز به همین جهت است.
تمکین و عرضه خود به همسر، به دلایلی که در بندهای پیشین گفته شد، گرچه از تکالیف شرعی واجب است و حدود و ثغور آن باید در کتب فقهی و حقوقی بررسی شود، از بعد اخلاقی و تربیتی نیز بسیار مهم است و جای دقت و بررسی بیشتر دارد. در فقه و حقوق پیش بینی شده است که همسران وظیفه دارند خود را به یکدیگر عرضه کنند و در برابر، وقتی همسر درخواستی داشت، بی درنگ باید تمکین کنند.
طبیعی است که برای تحقق این قوانین و مقررات حقوقی، بسنده به کمترین ها کافی است و تکلیف را از گردن مکلف برخواهد داشت. اما آیا نیازهای روحی، روانی و جسمی انسان به همین مقدار پاسخ داده خواهد شد؟ بی شک چنین نیست. حضور پررنگ و ظریف احکام و توصیه های اخلاقی در کنار احکام و قوانین فقهی و حقوقی در دین مقدس و متعالی اسلام، به همین منظور است.
افزون بر این، اگر زن و شوهر بتوانند همان مقررات فقهی و حقوقی تمکین و ارضای جنسی را با چاشنی و رنگ و لعاب ظرافت های اخلاقی همراه سازند، به یقین به مقصد بسیار نزدیک تر می شوند و کامیابی شان صد چندان خواهد شد. انواع گوناگون و متنوع ارتباطات جنسی زن و شوهر، در قالب مباشرت و نزدیکی، ملاعبه و بازی، نگاه، ایما و اشاره ها، لمس های بدنی، سخنان جنسی و..، وقتی با خوش اخلاقی و خوش رفتاری همراه باشد معجونی خواهد شد که دلبستگی و دلدادگی آنان را روز به روز افزایش میدهد و فرایند کامیابی و لذت جویی شان را کامل خواهد کرد. زوج هایی که با ظرافت های خاص این امور آشنایند و آن را به کار می بندند، بسیار موفق تر از دیگران اند.
بی شک، آرامش و اطمینان خاطری که خداوند در قرآن به آن وعده داده است، در سایه مراعات همین توصیه ها و دستورهای اخلاقی در زندگی زناشویی تحصیل خواهد شد. زن و شوهری که تنها غریزه جنسی شان ارضا شود، اما روابطشان آمیخته با عشق و محبت و همراه با خوش اخلاقی و خوش رفتاری نباشد، بی شک آن آرامش خاطر و طمأنینه را به دست نخواهند آورد.
به این مسئله مهم در سخنان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و اهل بیت (علیهم السلام) نیز توجه و دقت شده است. پیامبر اسلام ، تمکین زن در برابر خواسته های جنسی مرد را از حقوق مسلم مرد و از وظایف زن دانسته و فرموده اند: حق مرد بر ذمه زن آن است که وقتی همسرش از وی درخواست هم آغوشی دارد، بی دلیل بازداری نکند و پاسخ مثبت دهد».
امام صادق (علیه السلام) از پدرشان امام باقر و ایشان از پدرشان امام سجاد و ایشان از پدرشان امام حسین و ایشان از پدرشان علی بن ابی طالب علیه السلام نقل کرده است که رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «هر کار لهوی باطل است مگر در سه مورد: تیراندازی، تربیت اسب، و بازی کردن با همسر؛ چراکه این کار سنت است».
همچنین امام صادق (علیه السلام) مداعبه، یعنی شوخی و مزاح و عشق بازی با همسر هنگام روابط زناشویی را بسیار لازم دانسته اند و درباره پیامدهای خطرناک ترک همسر، به ویژه زن، پیش از ارضای کامل وی و احتمال گرفتار شدن زنان به مفاسد اخلاقی و جنسی هشدار داده اند.
منبع: همسران شایسته، اسد الله طوسی، چاپ اول، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(رحمه الله)، قم ۱۳۹۱
