مباني فناوري اشتراک گذاري فايل (File-Sharing)

مقدمه
 

به اشتراک گذاري فايل، موضوع بحث برانگيزي است که حد وسط ندارد. صاحبان محتوا به دنبال اين هستند که شما را مجاب کنند افرادي که به صورت غيرقانوني، موسيقي، فيلم و بازي هاي کامپيوتري را دانلود مي کنند آينده ی اين صنايع خلاقه را تهديد مي کنند. در مقابل، آن هايي که در پي قانوني کردن به اشتراک گذاري فايل هستند، ادعا مي کنند تکنولوژِي به هنرمندان اجازه مي دهد گستره ی مخاطبان خود را توسعه دهند و در آمدهاي بالقوه ی خود را به شکل قابل توجهي افزايش دهند.
شدت اين مجادلات متغير است اما بدون شک بر زندگي افراد زيادي تأثير دارد و روز به روز بر دامنه ی افرادي که از اين موضوع تأثير مي پذيرند افزوده مي شود. هر روز، هزاران نامه به در خانه ی افراد مختلف مي رسد و از آنان مي خواهد به علت دانلود غير قانوني بازي ها مبالغي را که بعضاً به 600 پوند نيز مي رسد پرداخت کنند و در حالي که دريافت کنندگان اين نامه ها بر بي گناهي خود اصرار مي ورزند، خيلي ها بر اين عقيده اند که هنوز قانون مشخصي در ارتباط با اين تکنولوژي تدوين نشده است. در اين مقاله، ما به بررسي مسائل مختلفي که حول و حوش به اشتراک گذاري غير قانوني فايل وجود دارد مي پردازيم و سعي مي کنيم به سوالات رايجي که در اين زمينه وجود دارد پاسخ بگوييم. ما، با وکلا و شخصيت هاي دانشگاهي صحبت کرده ايم و هزاران صفحه از گزارش هاي مختلف را مطالعه نموده ايم تا بتوانيم به نتيجه اي بي طرفانه در خصوص تأثير File-Sharing غير قانوني دست پيدا کنيم و ببينيم آيا بايد اين موضوع را قبول کنيم يا جلوي ادامه ی آن را بگيريم. شما مي توانيد مطالبي را از قول Geoff Taylor از BPI و Andrew Robinson رئيس Pirate Party UK که مسائل متعددي را در زمينه ی تهديدها و فرصت هاي File-Sharing مطرح مي کنند بشنويد.

آيا File-Sharing غيرقانوني است؟
 

آيا به اشتراک گذاري فايل باعث ضرر و زيان هنرمندان مي شود يا آن ها را در معرض ديد مخاطبان بيش تري قرار مي دهد؟ ما، در ادامه ی اين مقاله به تجزيه و تحليل اثرات فرهنگي File-Sharing خواهيم پرداخت.
اعلام دولت مبني بر پيشنهاد تصويب قانون قطع ارتباط اينترنتي افرادي که به طور غيرقانوني فايل ها را به اشتراک مي گذارند باعث به وجود آمدن بحث هاي بسيار جدي و ايجاد هياهو در رسانه ها شد. هر چند، براي خيلي از افراد هنوز هم معلوم نيست که واژه ی File-Sharing غير قانوني فايل به چه چيزي اشاره دارد و آيا فعاليت هاي آنان يا افراد خانواده شان قانون شکني محسوب مي شود يا نه. ما، با گراهام اسميت که از اعضاي شرکت حقوقي Bird & Bird است و همچنين استيون جيمز که در شرکت حقوقي Pinsent Masons کار مي کند صحبت کرديم تا به رايج ترين سوالات مرتبط با موضوع File-Sharing پاسخ دهند.

File-Sharing چيست؟
 

اين روزها همه در مورد File-Sharing حرف مي زنند اما شما نمي توانيد تعريف واضح و روشني از اين واژه را در متون حقوقي يا فرهنگ اصطلاحات حقوقي پيدا کنيد. در حالي که تمرکز اصلي اين بحث بر روي The Pirate Bay و نرم افزاري مثل Lime Wire بوده است، قانون کپي رايت انگلستان ابعاد گسترده تري به آن داده است.
وقتي شما يک فايل را با استفاده از يک نرم افزار File-Sharing همتا -به- همتا نظير Lime Wire يا Bit Torrent دانلود مي کنيد، از نظر فني يک کپي جديد از اين فايل را ايجاد مي کنيد. اگر شما اين فايل را به اينترنت آپ لود کنيد تا ساير افراد نيز بتوانند فايل مورد نظر را دانلود کنند، يک کپي جديد از این فایل را در دسترس عموم قرار داده اید. اگر این فایل دارای کپی رایت باشد، کل این عملیات؛ غیر قانونی خواهد بود. اما قانون کپی رایت فقط محدود به نرم افزار File-Sharing نيست. ارسال يک Track صوتي Rip شده از يک سي دي با استفاده از اي – ميل به يک دوست، در مقوله ی File-Sharing طبقه بندي نشده است اما اين کار نيز غيرقانوني است. از منظر قانون، به محض اين که اين اي – ميل به Inbox دوست شما مي رسد، شما بدون اين که از صاحب حقوق قانوني فايل مجوز داشته باشيد يک کپي جديد از آن را به وجود آورده ايد.

آيا مي توانم آهنگ ها را از ايستگاه هاي راديويي اينترنتي دانلود کنم؟
 

اين جا، جايي است که مسائل پيچيده تر و مبهم تر مي شوند. بعضي از بسته هاي نرم افزاري تجاري به شما اجازه مي دهند اينترنت را براي پيدا کردن ايستگاه هاي راديويي ديجيتال اسکن کنيد و Track هاي خاصي را بر روي ديسک سخت تان ضبط نماييد. بر اساس اظهارات گراهام اسميت، اين کار مي تواند تحت شرايط time-shifting قانون کپي رايت قانوني باشد، البته تا وقتي که کپي فايل بر اساس قوانين محلي و براي استفاده ی خصوصي و محلي و با هدف اين که در زمان مناسبي به آن گوش داده شود دانلود شده باشد. هر چند که در اين اظهار نظر هيچ اشاره اي به اسکن و جست و جوي ايستگاه هاي راديويي ايالات متحده ی آمريکا نشده است.

آيا دانلود آهنگ ها يا ويدئوهايي که از قبل در اختيار داشته ام قانوني است؟
 

مختصر بگوئيم: نه، وقتي شما يک Track را از سايت File-Sharing دانلود مي کنيد، قانون فرض مي کند که شما بدون اجازه ی صاحب قانوني اثر، يک کپي جديد از آن را ايجاد کرده ايد.

آيا مي توانم از فايل هاي موسيقي خود نسخه ی پشتيبان تهيه کنم؟
 

اين، يک سوال دائمي و هميشگي است. در طول سال ها، Rip کردن Track هاي سي دي و تبديل آن به فايل هاي MP3 براي گوش دادن به آن ها بر روي پخش کننده هاي MP3 بين کاربران و علاقه مندان موسيقي به رسمي رايج بدل شده است. واژه ی فني که براي اين تبديل به کار مي رود، Format – Shifting يا تغيير دادن فرمت نام دارد که در قوانين انگلستان از وضوح کافي برخوردار نيست. استيون جيمز مي گويد: «در انگلستان، اين کار از نظر تکنيکي تخلف محسوب مي شود اما در عمل، هرگز کسي براي انجام آن، به دادگاه فراخوانده نشده است.» در عين حال، در Gowers Review که در ژانويه ی سال 2006 منتشر شد، BPI اعلام کرده بود مصرف کنندگان را براي Rip کردن Track هاي سي دي هاي تحت تعقيب قرار نخواهد داد. دولت انگلستان در حال حاضر قصد دارد Format – Shifting را از شمول قانون کپي رايت خارج کند. جالب است بدانيد دولت قصد دارد اين استثناء را براي فيلم و موسيقي، به طور توام در نظر بگيرد.

آيا نرم افزار File-Sharing غير قانوني است؟
 

وقتي RIAA در سال 1999 از Napster شکايت کرد، بسياري از افراد اعتقاد داشتند که اين، خود تکنولوژي بوده که صنعت موسيقي به آن اعتراض کرده است. در حقيقت، واقعيت داشت که Napster از نرم افزار خود براي توزيع Track هاي موسيقي داراي کپي رايت که خشم RIAA را برانگيخته بود استفاده مي کرد و همين موضوع در مورد تکنولوژي File-Sharing اين روزها نيز صادق است.
Lime Wire و Bit Torrent کاملاً قانوني هستند و استفاده هاي قانوني متعدد و گوناگوني دارند. BBC، براي ارائه ی برنامه هاي iplayer خود در روزهاي اوليه ی ارائه ی اين سرويس از يک کلاينت که از پروتکلي مشابه با پروتکل همتا به همتاي Bit Torrent استفاده مي کرد، بهره مي گرفت. هر چند اگر توسعه دهنده ی نرم افزار بخواهد افراد را براي استفاده از آن در فعاليت هاي غير قانوني مثل دانلود محتوايي که تحت حمايت کپي رايت است تشويق کند و يا مدل تجاري خود را بر اساس اين فعاليت ها بنا کند به احتمال زياد بايد در مقابل قاضي دادگاه پاسخ گو باشد.
اين همان اتفاقي بود که در آمريکا براي Grokster رخ داد و ابعاد آن فراتر از يک فرد مقصر و خطا کار کشيده شد. به عنوان مثال، The Pirate Bay ايندکسي از محتواهاي داراي کپي رايت را فراهم کرده بود اما به طور واقعي آن را ميزباني نمي کرد. هنگامي که در آوريل سال 2008 کنسرسيومي متشکل از غول هاي رسانه اي شامل کمپاني کلمبيا، برادران وارنر و EMI وارد موضوع شدند و تقاضاي تعطيلي اين سايت را به دادگاه ارائه نمودند همين موضوع باعث شد تا The Pirate Bay نتواند به خوبي از خود دفاع کند.

آيا File-Sharing در حال از بين بردن صنعت موسيقي است؟
 

جان کندي، رئيس فدراسيون جهاني صنعت عکاسي در گزارش موسيقي ديجيتال سال 2009 اين سازمان گفته بود "رشد و توسعه ی File-Sharing کل صنعت موسيقي را تهديد مي کند و باعث از بين رفتن آن مي شود."
اين، يک پيام تکان دهنده و نگران کننده است اما آيا صحت دارد؟ افراد زيادي هستند که کاملاً با اين موضوع موافق اند. Andy Falkous عضو اصلي گروه Future of the left به حدي از File-Sharing نگران شده بود که در پستي در وبلاگش توضيح داد که چگونه هستي و زندگي اش تحت تأثير File-Sharing در معرض تهديد قرار گرفته است، مطلبي که مکرراً توسط صنعت موسيقي بريتانيا در روزنامه هاي داخلي کشور به چاپ رسيد.
شواهد زيادي وجود دارد که نظر او را تأييد مي کند. گزارش ها نشان مي دهند که حداقل هفت ميليون نفر انگليسي، محتواي فاقد مجوز را دانلود کرده اند که تعداد بسيار زيادي از اين افراد بدون توجه به مسائل اخلاقي مرتبط با چنين تخلفي، دست به اين کار زده اند. برآوردهاي به عمل آمده در خصوص خسارت وارده به اين صنعت، (در صورتي که تمام صنايع خلاقانه اي را که محصولاتش مي تواند به شکل ديجيتالي کپي شود نيز در اين تخمين ها به حساب آورده شود)، بالغ بر 10 ميليارد پوند و از بين رفتن 4000 شغل بوده است.

خسارت هاي عظيم
 

دشواري پيدا کردن اطلاعات قابل اطمينان، منجر به تخمين نادرست و بيش از حد صدمات و خسارات وارده به اين صنعت مي شود. گزارش CIBER ادعا مي کند ضرر حاصل از File-Sharing و جعل فايل ها در سال 2004 حدود 10 ميليارد پوند بوده است. اين گزارش به مطلبي که توسط شرکت حقوقي Rouse & CO در مطبوعات به چاپ رسيده بود و از تصميم دولت براي ايجاد يک گروه IP Crime strategy استقبال کرده بود اشاره مي کند. جهت گيري اغلب اين گزارش ها به از دست رفتن فروش اشاره مي کنند در حالي که اثرات مثبت File-Sharing در اين صنعت را که در گزارش مدرسه ی بازرگاني هاروارد با عنوان File-Sharing and copyright (به اشتراک گذاري فايل و کپي رايت) به آن اشاره شده است ناديده مي گيرند. Felix Oberholaer-Gee و Koleman Strumpf در مطلبي که در اين زمينه تهيه کرده بودند اشاره مي کنند که همزمان با دسترسي افراد به موسيقي رايگان، هزينه ی کنسرت ها که به نوعي پشتيبان موسيقي محسوب مي شوند افزايش پيدا مي کند و هنرمنداني که از طريق اجراي کنسرت ها در آمد کسب مي کنند از بابت افت فروش موسيقي ضرر نمي کنند.
مطالعه بر روي 2135 هنرمند فعال در عرصه ی موسيقي طي يک دوره ی ده ساله نشان مي دهد تقاضاي برگزاري کنسرت ها به واسطه ی File-Sharing افزايش يافته است. يک راه براي مشاهده ی اين موضوع، مطرح کردن اين سوال است که يک هنرمند بايد چند عدد CD بفروشد تا بتواند از درآمد يک کنسرت، 20 دلار کسب کند؟ اين عدد از 47، 8 در دوران قبل از Napster به 6،36 در بازه ی زماني 1999 تا 2000 کاهش پيدا کرده است. بنابراين عجيب نيست که هنرمندان با افزايش تعداد تورهاي خود، به اين مشوق پاسخ مثبت داده اند.
بنابراين آيا File-Sharing در حال از بين بردن صنعت موسيقي است؟ به نظر مي رسد پاسخ اين سوال به طور عمده به گزارشي که مطالعه مي کنيد و اين که تا چه حد مي خواهيد به منابع استفاده شده در اين گزارش ها دقت و اعتماد کنيد بستگي دارد. در مورد اين که File-Sharing يک مشکل عمده به شمار مي رود شک و شبهه ی اندکي وجود دارد اما اين که آيا File-Sharing به اندازه اي که IFPA مي گويد ترسناک هست يا نه، يک سوال کاملاً متفاوت است. تمام مطالعاتي که در اين مقاله به آن ها استناد شد در يک مورد اتفاق نظر دارند: اگر واقعاً قصد داريم تأثير اين تکنولوژي جديد را بر صنايع خلاقه درک کنيم، به پژوهش هاي بيش تري نياز داريم.

آيا شما دستگير خواهيد شد؟
 

واقعيت ناراحت کننده اي که در قلب File-Sharing غيرقانوني وجود دارد اين است که مردم به دليل اين که باور دارند هرگز دستگير نمي شوند به کار خود ادامه مي دهند. اگر واقعاً فقط در انگلستان هفت ميليون نفر در حال دانلود موسيقي، بازي و فيلم هستند احتمال اين که شما هنگام دانلود آلبوم جديد گروه Goldplay دستگير شويد چقدر است؟
اين احساس راحتي و بي خيالي، سال گذشته و زماني که شرکت حقوقي Davenport Lyons دنبال حقوق قانوني شرکت هاي توليد کننده ی بازي هاي کامپيوتري، نظير Atari، Top Ware Interactive و Zuxxez بود و هزاران نامه را براي افرادي که متهم به دانلود غيرقانوني بازي هاي آنان بودند ارسال کرد به چالش کشيده شد. در اين نامه ها از کاربران خواسته شده بود يا مبلغ 600 پوند پرداخت کنند و يا در مقابل دادگاه قرار گيرند.
اين حرکت، بسيار سريع بود و هنگامي که Ken و Gill Murdoch54 و 56 ساله نامه اي دريافت کردند که آن ها را به File-Sharing غيرقانوني بازي Race 07 متهم مي کرد در کانون توجه عمومي قرار گرفت. اين دو نفر گفته بودند که هرگز بازي ويديوئي نکرده اند چه رسد به اين که بخواهند يکي از اين بازي ها را به اشتراک بگذارند.
به تدريچ مشخص شد که Davenport Lyons با شرکت سوئدي Logistep که شبکه هاي همتا به همتا، مثل Gnutella و Lime Wire را براي کشف نشانه هاي مبني بر File-Sharing غيرقانوني فايل ها و با استفاده از نرم افزاري به نام File sharing Monitor يا FSM مانيتور مي کند همکاري داشته است. اين نرم افزار به يک سرور همتا به همتا متصل مي شود و يک فايل داراي کپي رايت را در خواست مي کند و سپس تمام آدرس هاي IP را که فايل را ارائه مي کند ثبت و شروع به دانلود مي کند. اگر دانلود پذيرفته شود، FSM، اسم فايل، سايز آن، نام کاربري آپ لود کننده و تاريخ را لاگ مي کند. اين نرم افزار سپس يک جست و جوي WHOIS اتوماتيک انجام مي دهد، ISP را که آدرس IP متعلق به آن است شناسايي مي کند و اين اطلاعات را به وکلا تحويل مي دهد و آنان نيز به نوبه ی خود به دنبال اسامي مربوط به آدرس هاي IP مي روند. گراهام اسميت مي گويد: ISP ها خواهند گفت يک احضاريه به ما نشان دهيد تا در دادگاه حاضر شويم، و اين اتفاقي است که معمولاً رخ مي دهد. شاکيان براي دريافت دستور به دادگاه مراجعه مي کنند و شواهد خود را در مورد ISP ارائه مي نمايند. اين شواهد بايد ادعاي بهره برداري غيرقانوني از حقوق آن ها را پشتيباني کنند. اگر شواهد ارائه شده به هر شکلي مبهم باشند و مشخص نباشد که ISP چه کاري بايد انجام دهد، ادامه ی کار دشوار خواهد شد.
Lain Connor يکي از شرکاي Pinsent Masons مي گويد آن ها به شما اجازه نمي دهند آن جا برويد و بگوييد: ببينيد، ترافيک خيلي زيادي از شهر لندن بر روي سايت ما وجود دارد و ما اعتقاد داريم بخشي از اين ترافيک به File-Sharing غيرقانوني مربوط است. بنابراين ليستي از تمام مشتريان خود را به ما بدهيد. شما بايد اطلاعات کافي و واضحي در اختيار داشته باشيد. البته يکي از منابع نزديک به دادگاه که نخواسته نامي از او برده شود ادعا کرده است که قضات دادگستري با اين درخواست ها بسيار محتاطانه و محافظه کارانه برخورد مي کنند.
بدين ترتيب بود که نامه اي در صندوق پست Murdoch ها ظاهر شد که از آنان مي خواست 500 پوند پرداخت کنند. اين زوج نهايتاً متوجه شدند که قرباني سرقت Wi-Fi شده اند و شخص ديگري آن بازي را با استفاده از ارتباط اينترنتي ناامن شبکه ی آن ها دانلود کرده است. دفاعيه ی آن ها در کنار موارد ديگر باعث شد تا Davenport Lyon از پيگيري موضوع منصرف شود.

هزينه ی File-Sharing
 

کاملاً مشخص است که احتمال دستگيري در حوزه ی File-Sharing اندک است اما اگر دستگير شويد جريمه ی زيادي در انتظارتان خواهد بود. يکي از وکلايي که در اين زمينه کار مي کند اشاره کرده مردي که او وکالتش را به عهده داشته به خاطر دانلود غيرقانوني يک نرم افزار 70 پوندي، به پرداخت جريمه اي 8000 پوندي محکوم شده بود. و موضوع به همين جا ختم نمي شود. در بعضي از موارد، مثل کيس Davenport Lyon، يک به اشتراک گذارنده ی فايل را مي توان به وارد کردن خسارت هاي نامحدود متهم و او را به پرداخت حقوق پايمال شده ی صاحب اصلي آن که معمولاً بسيار بيش تر از خسارت و ضررهاي واقعي است محکوم کرد.
هر چند، در مواردي که مردم از طريق فعاليت هاي File-Sharing درآمد کسب مي کنند، يا تأمين کنندگان محتوا قادر هستند ثابت کنند در اثر اين فعاليت ها متضرر شده اند، موضوع بر اساس قوانين جنايي پيگيري مي شود که ممکن است منجر به زنداني شدن افراد نيز بشود.
مجازات هايي که در اثر اعمال قوانين جنايي کپي رايت ايجاد مي شود به شکل عمده اي به نوع جرم ارتکابي بستگي دارد اما حتي در پائين ترين سطوح جرائمي که به کل جامعه مربوط مي شود نيز فرد متخلف ممکن است به 3 ماه زندان و پرداخت جريمه ی 5000 پوندي محکوم شود. اگر موضوع به اندازه اي مهم باشد که در دادگاه سلطنتي مطرح شود، امکان محکوميت به 2 سال زندان نيز وجود دارد. در موارد شديدتر، احتمال افزايش مدت زمان زندان، به 10 سال نيز وجود دارد.
Deborah Prince رئيس بخش روابط حقوقي به PC Pro گفته است: يک آدرس IP نمي تواند دليلي بر زير پا گذاشتن کپي رايت باشد. اين بدان معنا است که فردي در يک انتهاي اينترنت در حال دانلود کردن محتوايي است که کپي رايت از آن حمايت مي کند. تمام چيزي که يک آدرس IP نشان مي دهد اين است که يک اتصال اينترنتي خاص، در يک لحظه ی خاص، براي اين هدف مورد استفاده قرار گرفته است. هر چند، تا وقتي که يک نفر در مقابل دادگاه قرار نگيرد و صراحتاً به چنين جرمي اعتراف نکند به نظر مي رسد که اين مسائل بحث انگيز، همچنان لاينحل باقي خواهند ماند.
File-Sharing غيرقانوني، يکي از مشکلات عمده اي است که شرکت هاي موسيقي بريتانيايي با آن دست به گريبان هستند و به نظر نمي رسد به اين زودي ها از شر آن خلاص شوند. در سرتاسر جهان بيش از 95 درصد از دانلود Track هاي موسيقي به صورت غيرقانوني انجام مي گيرد و بر اساس بررسي هاي به عمل آمده، تعداد اين دانلودها در سال 2008، بالغ بر 40 ميليارد بوده است.
منبع:ماهنامه ی کامپیوتری بزرگراه رایانه، شماره ی 126
/ج