آلرژي ها در کودکان
آنجا كه نشانه‌هاي آلرژي در دستگاه تنفسي فوقاني كه به نام"ورم غشاء مخاطي بيني يا Allergic Rhinitis نيز شناخته مي‌شود، بسيار شبيه به نشانه‌هاي سرماخوردگي هستند (آبريزش بيني، چشم‌هاي اشك‌آلود، سرفه، گرفتگي بيني، عطسه)، افتراق آنها مي‌تواند دشوار باشد. با اين حال، نشانه‌هاي ديگري نيز براي آلرژي وجود دارند. سوالات زير را از خودتان بپرسيد:
• آيا به نظر مي‌رسد كه كودك شما همواره سرماخوردگي دارد؟ (سرماخوردگي‌ها معمولا ظرف يك هفته تا 10 روز بهبود مي‌يابند. اما آلرژي‌ها اينگونه نيستند.)
• آيا بيني كودك شما همواره گرفته است يا همواره آبريزش بيني دارد؟
• آيا او دائما بيني‌اش را تميز مي‌كند يا بالا مي‌كشد (همان چيزي كه توسط پزشكان، "سلام آلرژيك" خوانده مي‌شود)؟
• آيا مخاطي كه از بيني او خارج مي‌شود، شفاف و رقيق است (نه مخاطي غليظ با رنگ مايل به زرد يا سبز)؟
• آيا به نظر مي‌رسد كه بيش از حد عطسه مي‌كند؟
• آيا چشم‌هاي او مي‌خارند، قرمز يا پر از اشك هستند؟
• آيا پوست زير چشم‌هاي او تيره، ارغواني يا آبي به نظر مي‌رسد (پزشكان به اين حالت، "درخشش آلرژيك" مي‌گويند)؟
• آيا او از طريق دهان نفس مي‌كشد؟
• آيا سرفه‌هاي خشك دارد؟
• آيا پوست او، تحريك شده يا جوش‌هاي قرمز و خارش‌دار زده است؟
اگر پاسخ شما به يك يا چند مورد از سؤالات فوق مثبت بود است، احتمال زيادي وجود دارد كه كودك شما نسبت به يكي از چيزهاي محيط اطرافش، آلرژي داشته باشد. همچنين كودكاني كه آلرژي بيني داشته باشند، احتمال بيشتري مي‌رود كه به عفونت‌هاي گوش، آسم و عفونت‌هاي سينوس مبتلا شوند.
مواد كه مي‌توانند آلرژي‌زا باشند عبارتند از: غذا، داروها، حشرات، بقاياي بدن و پوست حيوانات، بندپايان خانگي و موجودات بسيار ريز كه در همه خانه‌ها يافت مي‌شوند، قارچ و كپك، و گرده‌هاي گل‌ها و گياهان. آلرژي بسته به نوعش، مي‌تواند نشانه‌هاي تنفسي (رينيت آلرژيك)، نشانه‌هاي پوستي (مانند اگزما)، يا مشكلات روده‌اي (مثلا نفخ يا اسهال در اثر آلرژي‌هاي غذايي) ايجاد نمايد.
مهم‌ترين مواردي كه مي‌توانند منجر به آلرژي بيني در كودك شما شوند، عبارتند از:
• بندپايان خانگي: ارگانيسم‌هاي بسيار ريز و ميكروسكوپي كه از بقاياي پوست انسان تغذيه مي‌كنند (تقريبا 85% از كساني كه از آلرژي رنج مي‌برند، نسبت به بندپايان خانگي آلرژي دارند).
• بقاياي بدن و پوست حيوانات: همان لكه‌هاي ريز، سفيدرنگ و شوره‌مانند (شوره پوست يا موهاي ريخته) بر روي گربه‌ها، سگ‌ها و ديگر حيوانات بامزه خانگي.
•گرده‌ها: خصوصا از درخت‌ها، چمن‌ها و علف‌هاي هرز.
• قارچ‌ها و كپك‌ها: قارچ‌هايي كه در محيط‌هاي خيس و نمدار (مثل حمام‌ها، دستشويي‌ها يا زيرزمين‌ها) يافت مي‌شوند.
برخي از كودكان نسبت به بالشت‌هاي كُرك و پر، پشم، يا برخي از انواع پتوها آلرژي دارند. هرچند اكثر متخصصان فكر نمي‌كنند كه بچه‌ها ممكن است به دود دخانيات آلرژي داشته باشند، اما قرار گرفتن در محيطي كه ديگران در آن سيگار مي كشند قطعا مي‌توانند نشانه‌هاي آلرژي كودكان را تشديد نمايند.
كودك احتمال آلرژي داشتن را به ارث مي‌برد اما آلرژي به يك چيز خاص را نه. به عنوان مثال، اگر يكي از والدين كودك به تب بهاره يا آلرژي نسبت به حيوانات مبتلا باشد، 50% احتمال دارد كه كودك هم نوعي آلرژي داشته باشد. هنگامي كه والدين هر دو آلرژي داشته باشند، اين احتمال به 75% مي‌رسد اما اعضاي خانواده ممكن است از لحاظ اينكه به چه چيزي آلرژي داشته باشند با هم متفاوت باشند.
بنابراين اگر كودك شما استعداد آلرژي به بقاياي بدن گربه را به ارث برده باشد، ممكن است چند ماه اولي كه با يك گربه سروكار دارد هيچ مشكلي نداشته باشد يا صرفا واكنشي خفيف از خود نشان بدهد اما ناگهان يك روز مي‌رسد كه ميزان تماس او با ماده آلرژي‌زا به آن سطح آستانه مي‌رسد و در نتيجه بدن او واكنش نشان داده و مقابله مي‌كند.
آلرژي به قارچ‌ها معمولا در آب‌وهواي مرطوب يا باراني شكل مي‌گيرد و به سختي مي‌توان تفاوت آن را از سرماخوردگي‌ها تشخيص داد. آلرژي نسبت به بندپايان يا حيوانات خانگي مي‌تواند موجب گرفتگي بيني در صبحگاه در كل سال شود. آلرژي نسبت به گرده‌ها نيز در بهار، تابستان و پاييز معمول‌تر است.
متاسفانه اينكه گربه را چند روز از نزديكي كودك دور كنيد نمي‌تواند تعيين كند كه آيا آلرژي كودك نسبت به حيوانات خانگي است يا غير از آن. مطالعات نشان مي‌دهند كه مثلا در مورد گربه، ممكن است بيش از يك سال طول بكشد تا بقاياي او در اتاق كاملا از بين برود.
از سوي ديگر، اگر كودك خود را از حيوان دور كنيد (مثلا به مسافرت برويد) و وضعيت او بهتر به نظر برسد، اين امر مي‌تواند يك شاهد خوب (اما نه لزوما 100%) بر اين باشد كه آلرژي كودك واقعا نسبت به حيوان بوده است زيرا بايد به اين نكته نيز توجه داشته باشيد كه كودك ممكن است به چيز ديگري در خانه آلرژي داشته باشد.
اگر كارآگاه‌بازي‌هاي شما به نتيجه نرسيد، وقت آن است كه به پزشك مراجعه كنيد. او كودك را معاينه كرده و سؤالات زيادي خواهد پرسيد. اگر به اين نتيجه برسد كه مشكل كودك واقعا آلرژي است شما را به يك متخصص آلرژي ارجاع خواهد داد يا به شما پيشنهاد مي‌دهد تا يك آزمايش خون براي تعيين سطح آنتي‌بادي‌هاي IgE در خون كودك‌تان انجام دهيد.
دقت آزمايش‌هاي خون ممكن است كمتر از آزمايش‌هاي پوست باشد بنابراين اگر آزمايش خون نشان داد كه مشكل احتمالا آلرژي است، مرحله بعدي براي كوچولوي فين‌فيني شما اين است كه يك آزمايش پوست بدهد. براي اين آزمايش بايد به سراغ يك متخصص ايمونولوژي و آلرژي برويد.
در طول آزمايش پوست، متخصص آلرژي مقدار كمي از مواد آلرژي‌زاي معمول را بر روي پوست كودك خواهد ماليد. اگر كودك شما نسبت به آن ماده آلرژي داشته باشد، پوست او واكنشي مشابه با گزيدگي حشرات نشان خواهد داد.
به خاطر داشته باشيد كه آزمايش مي‌تواند به شما بگويد كه كودك شما در آن دوره زماني به چه چيزي آلرژي دارد اما آلرژي او ممكن است با افزايش سن‌اش تغيير پيدا كند. اگر نتيجه آزمايش پوست او منفي باشد اما همچنان نشانه‌هاي آلرژي را نشان دهد، 6 يا 12 ماه بعد او را مجددا ارزيابي كنيد.
بندپايان خانگي
بندپايان خانگي در پارچه‌ها و فرش‌ها زندگي مي‌كنند و در همه اتاق‌هاي خانه يافت مي‌شوند. اما بيشترين مقدار قرار گرفتن كودكان در معرض اين جانوران، در رختخواب‌هاي‌شان است، جايي كه تشك‌ها و بالشت‌ها بهترين خانه‌ها را براي اين جانواران تشكيل مي‌دهند.
ممكن است به نظر برسد كه مراحل بعدي به حجم زيادي از كار نياز دارند اما واقعا مي‌توانند مفيد باشند. والديني كه اين مراحل را انجام دهند مي‌توانند وضعيت آلرژي كودكان خود را 60 تا 70 درصد بهبود بخشند و اين كار مي‌تواند ميزان داروي مورد نياز براي اين مشكل را تا حد قابل توجهي كاهش دهد.
• تشك و بالش كودك خود را در پوشش‌هاي غيرقابل‌نفوذ از جنس پارچه بسيار محكم قرار دهيد كه اين پارچه‌ها را مي‌توانيد در فروشگاه‌هاي مخصوص لوازم خواب پيدا كنيد. اين پوشش‌ها، بر خلاف پوشش‌هاي وينيلي، يك مانع خوب را فراهم مي‌كنند كه هوا مي‌تواند از آن عبور كرده و البته چندلايه نيز نيست. از استفاده از روكش كركي براي راحتي‌ها اجتناب كرده و در عوض از پتو استفاده نماييد.
• رختخواب را هفته‌اي يكبار در آب گرم بشوييد تا بندپايان خانگي را بكشيد. پيش از شستن رختخواب، درجه آبگرمكن را حدودا روي 130 درجه فارنهايت يا 54 درجه سليوس قرار دهيد. پس از پايان كار، فراموش نكنيد كه دماي آب را مجددا به 120 تا 125 درجه فارنهايت يا 49 تا 52 درجه سلسيوس برگردانيد تا اعضاي خانواده كه براي شستن دست‌هاي خود از آب گرم استفاده مي‌كنند، نسوزند. اگر از ماشين لباسشويي استفاده مي كنيد، تنظيم درجه حرارت آُسانتر خواهد بود.
• حيوان‌هاي عروسكي كه داخلشان پرشده است را در اتاق كودك خود انبار نكنيد چون اينها آهنرباهايي هستند كه بندپايان خانگي را به خود جذب مي‌كنند. چند عروسكي كه كودك شما شديدا به آنها دلبسته است را هر هفته در آب گرم بشوييد يا يك‌شب در فريزر بگذاريد تا اين جانورها كشته شوند.
• اتاق را هر هفته يا هر دو هفته يكبار جارو كرده و گردگيري كنيد اما هنگامي كه اين كار را انجام مي‌دهيدكودك نبايد در اتاق باشد. جارو و گردگيري مي‌توانند بقاياي بدن بندپاهاي خانگي را در اتاق پخش كنند. جاروي مرطوب مي‌تواند از اين كار پيشگيري نمايد.
• مي‌توانيد خريد يك جاروبرقي مجهز به فيلتر HEPA (فيلتر جذب‌كننده ذرات با كارآيي بالا) را مد نظر قرار دهيد كه حتي ذرات ميكروسكوپيك (كه از جاروبرقي‌هاي معمولي عبور مي‌كنند) را نيز گير مي‌اندازند.
• اگر كودك شما آلرژي شديدي نسبت به بندپايان خانگي دارد مي‌توانيد جمع كردنِ فرش (خالي نگه داشتن كف اتاق) را امتحان كنيد.
• در طول فصل‌هايي كه از بخاري يا تهويه مطبوع استفاده مي‌كنيد فيلترهاي آنها را هر ماه تميز كرده يا تعويض كنيد. كانال‌هاي گرمايشي را در پاييز هر سال تميز نماييد.
بقاياي بدن و كرك و موي حيوانات
اگر كودك شما نسبت به يك حيوان خانگي آلرژي دارد، تنها راه‌حل مطمئن اين است كه آن حيوان را دور كنيد. البته اين تصميم چندان ساده نيست و مي‌توان درك كرد كه شايد بخواهيد آن را تنها به عنوان آخرين راه‌حل ممكن مورد استفاده قرار دهيد.
براي اينكه ميزان اين مواد آلرژي‌زا را حتي‌الامكان پايين نگه داريد، حيوان را مرتب بشوييد. مي‌توانيد شامپوهايي كه مخصوصِ كاهش اينگونه مواد هستند را در فروشگاه‌هاي مربوطه پيدا كنيد. همواره حيوان را دور از مبلمان و خارج از اتاق كودك نگه داريد.
گرده‌ها
در فصل آلرژي، تقريبا غيرممكن است كه بتوان از گرده‌هاي موجود در هوا اجتناب كرد. مي‌توانيد در اوج فصل گرده‌افشاني، خصوصا در روزهايي كه باد مي‌آيد، كودك خود را داخل خانه نگه داشته و درها را ببنديد اما اين راه‌حل چندان واقع‌گرايانه و عملي نيست.
اگر كودك شما به بيرون از خانه مي‌رود حتما هرشب بايد حمام رفته و موهايش را بشويد تا هرگونه گرده‌اي كه ممكن است در طول روز به او چسبيده باشد را پاك كند. لباس‌هاي او را در خشك‌كن (و نه روي بند رخت) خشك كنيد و منافذ ورود هوا به اتاق خوابش را ببنديد.
مقدار گرده‌ها را در محدوده محل زندگي خود دقيقا زير نظر دشته باشيد تا بدانيد كدام روزها بايد بيشتر مراقب قرار گرفتن او در معرض گرده‌ها باشيد.
قارچ‌ها
هنگامي كه هوا گرم و مرطوب است (خصوصا در زيرزمين نمناك يا ساير قسمت‌هاي خانه كه رشد قارچ در آنها يك مشكل است)، از رطوبت‌زدا و تهويه مطبوع استفاده كنيد. اگر قارچ‌ها در حمام يا دستشويي شما رشد مي‌كنند، آنجا را به طور منظم و با استفاده از گندزداهاي ضدقارچ (مانند كمي سفيد كننده و يا يك محلول طبيعي مانند روغن درخت چاي و آب) تميز نماييد. خريد يك سيستم تهويه بهتر را نيز مد نظر قرار دهيد.
غالبا مي‌توان رشد قارچ‌ها را در كمدها، اتاق‌هاي زيرشيرواني، زيرزمين‌ها، محل‌هاي كشت گياهان، يخچال‌ها، دوش‌هاي حمام، محل ظروف زباله و زير فرش‌ها مشاهده كرد. حتي يك گلدان برگ سبز مصنوعي نيز مي‌تواند محل رشد قارچ‌ها باشد.
اگر كودك شما واقعا از آلرژي‌ها رنج مي‌برد، متخصص ايمونولوژي و آلرژي ممكن است استفاده از واكسن يا ايمن‌درماني (Immunotherapy) را پيشنهاد نمايد. تزريق‌ها در مطب پزشك انجام خواهند شد و شامل مقدار كمي از مواد آلرژي‌زا (همانند گرده، بندپا يا بقاياي بدن جانوران) هستند كه به بدن كودك كمك مي‌كنند تا به مرور زمان به اين مواد عادت نمايد.
زمان‌بندي معمول براي تزريق‌ها بدين ترتيب است: كودك شما به مدت 4 تا 6 ماه، تزريق‌هايي هفتگي را دريافت مي‌كند تا زماني كه مقدار لازم از مواد آلرژي‌زا براي حداكثر كردن نتيجه در بدن او ايجاد شده باشد. سپس به مدت 4 تا 6 ماه، تزريق‌ها را يك يا دو بار در ماه دريافت مي‌كند. پس از آن به مدت يك سال نيز ماهي يكبار به او تزريق مي‌شود. پزشك، نياز كودك به درمان بيشتر را ارزيابي مي‌كند. اگر اين تزريق‌ها به كودك كمك كرده باشند، كودك شما ممكن است براي چندين سال متوالي باز هم از اين واكسن‌ها استفاده كند.
متخصصين معتقدند كه بالاخره يك روز قادر خواهيم بود كه با استفاده از آزمايش‌هاي ژنتيك، مشخص كنيم كدام يك از كودكان به آلرژي مبتلا خواهند شد. اما واقعيت اين است كه در حال حاضر چيزي وجود ندارد كه بتواند به پيش‌بيني اين امر كمك كند.
خانه خود و خصوصا اتاق كودك را تميز و تا حد امكان عاري از قارچ يا بندپايان نگه داريد. پاكيزگي دائمي، خواه كودك شما آلرژي داشته باشد يا نه، كار خوبي است.
منبع:www.ninisite.com
/ع
• آيا به نظر مي‌رسد كه كودك شما همواره سرماخوردگي دارد؟ (سرماخوردگي‌ها معمولا ظرف يك هفته تا 10 روز بهبود مي‌يابند. اما آلرژي‌ها اينگونه نيستند.)
• آيا بيني كودك شما همواره گرفته است يا همواره آبريزش بيني دارد؟
• آيا او دائما بيني‌اش را تميز مي‌كند يا بالا مي‌كشد (همان چيزي كه توسط پزشكان، "سلام آلرژيك" خوانده مي‌شود)؟
• آيا مخاطي كه از بيني او خارج مي‌شود، شفاف و رقيق است (نه مخاطي غليظ با رنگ مايل به زرد يا سبز)؟
• آيا به نظر مي‌رسد كه بيش از حد عطسه مي‌كند؟
• آيا چشم‌هاي او مي‌خارند، قرمز يا پر از اشك هستند؟
• آيا پوست زير چشم‌هاي او تيره، ارغواني يا آبي به نظر مي‌رسد (پزشكان به اين حالت، "درخشش آلرژيك" مي‌گويند)؟
• آيا او از طريق دهان نفس مي‌كشد؟
• آيا سرفه‌هاي خشك دارد؟
• آيا پوست او، تحريك شده يا جوش‌هاي قرمز و خارش‌دار زده است؟
اگر پاسخ شما به يك يا چند مورد از سؤالات فوق مثبت بود است، احتمال زيادي وجود دارد كه كودك شما نسبت به يكي از چيزهاي محيط اطرافش، آلرژي داشته باشد. همچنين كودكاني كه آلرژي بيني داشته باشند، احتمال بيشتري مي‌رود كه به عفونت‌هاي گوش، آسم و عفونت‌هاي سينوس مبتلا شوند.
چه چيزي منجر به بروز آلرژي مي‌شود؟
مواد كه مي‌توانند آلرژي‌زا باشند عبارتند از: غذا، داروها، حشرات، بقاياي بدن و پوست حيوانات، بندپايان خانگي و موجودات بسيار ريز كه در همه خانه‌ها يافت مي‌شوند، قارچ و كپك، و گرده‌هاي گل‌ها و گياهان. آلرژي بسته به نوعش، مي‌تواند نشانه‌هاي تنفسي (رينيت آلرژيك)، نشانه‌هاي پوستي (مانند اگزما)، يا مشكلات روده‌اي (مثلا نفخ يا اسهال در اثر آلرژي‌هاي غذايي) ايجاد نمايد.
مهم‌ترين مواردي كه مي‌توانند منجر به آلرژي بيني در كودك شما شوند، عبارتند از:
• بندپايان خانگي: ارگانيسم‌هاي بسيار ريز و ميكروسكوپي كه از بقاياي پوست انسان تغذيه مي‌كنند (تقريبا 85% از كساني كه از آلرژي رنج مي‌برند، نسبت به بندپايان خانگي آلرژي دارند).
• بقاياي بدن و پوست حيوانات: همان لكه‌هاي ريز، سفيدرنگ و شوره‌مانند (شوره پوست يا موهاي ريخته) بر روي گربه‌ها، سگ‌ها و ديگر حيوانات بامزه خانگي.
•گرده‌ها: خصوصا از درخت‌ها، چمن‌ها و علف‌هاي هرز.
• قارچ‌ها و كپك‌ها: قارچ‌هايي كه در محيط‌هاي خيس و نمدار (مثل حمام‌ها، دستشويي‌ها يا زيرزمين‌ها) يافت مي‌شوند.
برخي از كودكان نسبت به بالشت‌هاي كُرك و پر، پشم، يا برخي از انواع پتوها آلرژي دارند. هرچند اكثر متخصصان فكر نمي‌كنند كه بچه‌ها ممكن است به دود دخانيات آلرژي داشته باشند، اما قرار گرفتن در محيطي كه ديگران در آن سيگار مي كشند قطعا مي‌توانند نشانه‌هاي آلرژي كودكان را تشديد نمايند.
كودك احتمال آلرژي داشتن را به ارث مي‌برد اما آلرژي به يك چيز خاص را نه. به عنوان مثال، اگر يكي از والدين كودك به تب بهاره يا آلرژي نسبت به حيوانات مبتلا باشد، 50% احتمال دارد كه كودك هم نوعي آلرژي داشته باشد. هنگامي كه والدين هر دو آلرژي داشته باشند، اين احتمال به 75% مي‌رسد اما اعضاي خانواده ممكن است از لحاظ اينكه به چه چيزي آلرژي داشته باشند با هم متفاوت باشند.
اگر كودك من آلرژي داشته باشد چه وقت مي‌توانم آن را بفهمم؟
بنابراين اگر كودك شما استعداد آلرژي به بقاياي بدن گربه را به ارث برده باشد، ممكن است چند ماه اولي كه با يك گربه سروكار دارد هيچ مشكلي نداشته باشد يا صرفا واكنشي خفيف از خود نشان بدهد اما ناگهان يك روز مي‌رسد كه ميزان تماس او با ماده آلرژي‌زا به آن سطح آستانه مي‌رسد و در نتيجه بدن او واكنش نشان داده و مقابله مي‌كند.
چگونه مي‌توانم بفهمم كودكم به چه چيزي آلرژي دارد؟
آلرژي به قارچ‌ها معمولا در آب‌وهواي مرطوب يا باراني شكل مي‌گيرد و به سختي مي‌توان تفاوت آن را از سرماخوردگي‌ها تشخيص داد. آلرژي نسبت به بندپايان يا حيوانات خانگي مي‌تواند موجب گرفتگي بيني در صبحگاه در كل سال شود. آلرژي نسبت به گرده‌ها نيز در بهار، تابستان و پاييز معمول‌تر است.
متاسفانه اينكه گربه را چند روز از نزديكي كودك دور كنيد نمي‌تواند تعيين كند كه آيا آلرژي كودك نسبت به حيوانات خانگي است يا غير از آن. مطالعات نشان مي‌دهند كه مثلا در مورد گربه، ممكن است بيش از يك سال طول بكشد تا بقاياي او در اتاق كاملا از بين برود.
از سوي ديگر، اگر كودك خود را از حيوان دور كنيد (مثلا به مسافرت برويد) و وضعيت او بهتر به نظر برسد، اين امر مي‌تواند يك شاهد خوب (اما نه لزوما 100%) بر اين باشد كه آلرژي كودك واقعا نسبت به حيوان بوده است زيرا بايد به اين نكته نيز توجه داشته باشيد كه كودك ممكن است به چيز ديگري در خانه آلرژي داشته باشد.
اگر كارآگاه‌بازي‌هاي شما به نتيجه نرسيد، وقت آن است كه به پزشك مراجعه كنيد. او كودك را معاينه كرده و سؤالات زيادي خواهد پرسيد. اگر به اين نتيجه برسد كه مشكل كودك واقعا آلرژي است شما را به يك متخصص آلرژي ارجاع خواهد داد يا به شما پيشنهاد مي‌دهد تا يك آزمايش خون براي تعيين سطح آنتي‌بادي‌هاي IgE در خون كودك‌تان انجام دهيد.
دقت آزمايش‌هاي خون ممكن است كمتر از آزمايش‌هاي پوست باشد بنابراين اگر آزمايش خون نشان داد كه مشكل احتمالا آلرژي است، مرحله بعدي براي كوچولوي فين‌فيني شما اين است كه يك آزمايش پوست بدهد. براي اين آزمايش بايد به سراغ يك متخصص ايمونولوژي و آلرژي برويد.
در طول آزمايش پوست، متخصص آلرژي مقدار كمي از مواد آلرژي‌زاي معمول را بر روي پوست كودك خواهد ماليد. اگر كودك شما نسبت به آن ماده آلرژي داشته باشد، پوست او واكنشي مشابه با گزيدگي حشرات نشان خواهد داد.
به خاطر داشته باشيد كه آزمايش مي‌تواند به شما بگويد كه كودك شما در آن دوره زماني به چه چيزي آلرژي دارد اما آلرژي او ممكن است با افزايش سن‌اش تغيير پيدا كند. اگر نتيجه آزمايش پوست او منفي باشد اما همچنان نشانه‌هاي آلرژي را نشان دهد، 6 يا 12 ماه بعد او را مجددا ارزيابي كنيد.
آلرژي‌ها در كودكان چگونه درمان مي‌شود؟
بندپايان خانگي
بندپايان خانگي در پارچه‌ها و فرش‌ها زندگي مي‌كنند و در همه اتاق‌هاي خانه يافت مي‌شوند. اما بيشترين مقدار قرار گرفتن كودكان در معرض اين جانوران، در رختخواب‌هاي‌شان است، جايي كه تشك‌ها و بالشت‌ها بهترين خانه‌ها را براي اين جانواران تشكيل مي‌دهند.
ممكن است به نظر برسد كه مراحل بعدي به حجم زيادي از كار نياز دارند اما واقعا مي‌توانند مفيد باشند. والديني كه اين مراحل را انجام دهند مي‌توانند وضعيت آلرژي كودكان خود را 60 تا 70 درصد بهبود بخشند و اين كار مي‌تواند ميزان داروي مورد نياز براي اين مشكل را تا حد قابل توجهي كاهش دهد.
• تشك و بالش كودك خود را در پوشش‌هاي غيرقابل‌نفوذ از جنس پارچه بسيار محكم قرار دهيد كه اين پارچه‌ها را مي‌توانيد در فروشگاه‌هاي مخصوص لوازم خواب پيدا كنيد. اين پوشش‌ها، بر خلاف پوشش‌هاي وينيلي، يك مانع خوب را فراهم مي‌كنند كه هوا مي‌تواند از آن عبور كرده و البته چندلايه نيز نيست. از استفاده از روكش كركي براي راحتي‌ها اجتناب كرده و در عوض از پتو استفاده نماييد.
• رختخواب را هفته‌اي يكبار در آب گرم بشوييد تا بندپايان خانگي را بكشيد. پيش از شستن رختخواب، درجه آبگرمكن را حدودا روي 130 درجه فارنهايت يا 54 درجه سليوس قرار دهيد. پس از پايان كار، فراموش نكنيد كه دماي آب را مجددا به 120 تا 125 درجه فارنهايت يا 49 تا 52 درجه سلسيوس برگردانيد تا اعضاي خانواده كه براي شستن دست‌هاي خود از آب گرم استفاده مي‌كنند، نسوزند. اگر از ماشين لباسشويي استفاده مي كنيد، تنظيم درجه حرارت آُسانتر خواهد بود.
• حيوان‌هاي عروسكي كه داخلشان پرشده است را در اتاق كودك خود انبار نكنيد چون اينها آهنرباهايي هستند كه بندپايان خانگي را به خود جذب مي‌كنند. چند عروسكي كه كودك شما شديدا به آنها دلبسته است را هر هفته در آب گرم بشوييد يا يك‌شب در فريزر بگذاريد تا اين جانورها كشته شوند.
• اتاق را هر هفته يا هر دو هفته يكبار جارو كرده و گردگيري كنيد اما هنگامي كه اين كار را انجام مي‌دهيدكودك نبايد در اتاق باشد. جارو و گردگيري مي‌توانند بقاياي بدن بندپاهاي خانگي را در اتاق پخش كنند. جاروي مرطوب مي‌تواند از اين كار پيشگيري نمايد.
• مي‌توانيد خريد يك جاروبرقي مجهز به فيلتر HEPA (فيلتر جذب‌كننده ذرات با كارآيي بالا) را مد نظر قرار دهيد كه حتي ذرات ميكروسكوپيك (كه از جاروبرقي‌هاي معمولي عبور مي‌كنند) را نيز گير مي‌اندازند.
• اگر كودك شما آلرژي شديدي نسبت به بندپايان خانگي دارد مي‌توانيد جمع كردنِ فرش (خالي نگه داشتن كف اتاق) را امتحان كنيد.
• در طول فصل‌هايي كه از بخاري يا تهويه مطبوع استفاده مي‌كنيد فيلترهاي آنها را هر ماه تميز كرده يا تعويض كنيد. كانال‌هاي گرمايشي را در پاييز هر سال تميز نماييد.
بقاياي بدن و كرك و موي حيوانات
اگر كودك شما نسبت به يك حيوان خانگي آلرژي دارد، تنها راه‌حل مطمئن اين است كه آن حيوان را دور كنيد. البته اين تصميم چندان ساده نيست و مي‌توان درك كرد كه شايد بخواهيد آن را تنها به عنوان آخرين راه‌حل ممكن مورد استفاده قرار دهيد.
براي اينكه ميزان اين مواد آلرژي‌زا را حتي‌الامكان پايين نگه داريد، حيوان را مرتب بشوييد. مي‌توانيد شامپوهايي كه مخصوصِ كاهش اينگونه مواد هستند را در فروشگاه‌هاي مربوطه پيدا كنيد. همواره حيوان را دور از مبلمان و خارج از اتاق كودك نگه داريد.
گرده‌ها
در فصل آلرژي، تقريبا غيرممكن است كه بتوان از گرده‌هاي موجود در هوا اجتناب كرد. مي‌توانيد در اوج فصل گرده‌افشاني، خصوصا در روزهايي كه باد مي‌آيد، كودك خود را داخل خانه نگه داشته و درها را ببنديد اما اين راه‌حل چندان واقع‌گرايانه و عملي نيست.
اگر كودك شما به بيرون از خانه مي‌رود حتما هرشب بايد حمام رفته و موهايش را بشويد تا هرگونه گرده‌اي كه ممكن است در طول روز به او چسبيده باشد را پاك كند. لباس‌هاي او را در خشك‌كن (و نه روي بند رخت) خشك كنيد و منافذ ورود هوا به اتاق خوابش را ببنديد.
مقدار گرده‌ها را در محدوده محل زندگي خود دقيقا زير نظر دشته باشيد تا بدانيد كدام روزها بايد بيشتر مراقب قرار گرفتن او در معرض گرده‌ها باشيد.
قارچ‌ها
هنگامي كه هوا گرم و مرطوب است (خصوصا در زيرزمين نمناك يا ساير قسمت‌هاي خانه كه رشد قارچ در آنها يك مشكل است)، از رطوبت‌زدا و تهويه مطبوع استفاده كنيد. اگر قارچ‌ها در حمام يا دستشويي شما رشد مي‌كنند، آنجا را به طور منظم و با استفاده از گندزداهاي ضدقارچ (مانند كمي سفيد كننده و يا يك محلول طبيعي مانند روغن درخت چاي و آب) تميز نماييد. خريد يك سيستم تهويه بهتر را نيز مد نظر قرار دهيد.
غالبا مي‌توان رشد قارچ‌ها را در كمدها، اتاق‌هاي زيرشيرواني، زيرزمين‌ها، محل‌هاي كشت گياهان، يخچال‌ها، دوش‌هاي حمام، محل ظروف زباله و زير فرش‌ها مشاهده كرد. حتي يك گلدان برگ سبز مصنوعي نيز مي‌تواند محل رشد قارچ‌ها باشد.
آيا دارويي براي كمك به كودك من وجود دارد؟
اگر كودك شما واقعا از آلرژي‌ها رنج مي‌برد، متخصص ايمونولوژي و آلرژي ممكن است استفاده از واكسن يا ايمن‌درماني (Immunotherapy) را پيشنهاد نمايد. تزريق‌ها در مطب پزشك انجام خواهند شد و شامل مقدار كمي از مواد آلرژي‌زا (همانند گرده، بندپا يا بقاياي بدن جانوران) هستند كه به بدن كودك كمك مي‌كنند تا به مرور زمان به اين مواد عادت نمايد.
زمان‌بندي معمول براي تزريق‌ها بدين ترتيب است: كودك شما به مدت 4 تا 6 ماه، تزريق‌هايي هفتگي را دريافت مي‌كند تا زماني كه مقدار لازم از مواد آلرژي‌زا براي حداكثر كردن نتيجه در بدن او ايجاد شده باشد. سپس به مدت 4 تا 6 ماه، تزريق‌ها را يك يا دو بار در ماه دريافت مي‌كند. پس از آن به مدت يك سال نيز ماهي يكبار به او تزريق مي‌شود. پزشك، نياز كودك به درمان بيشتر را ارزيابي مي‌كند. اگر اين تزريق‌ها به كودك كمك كرده باشند، كودك شما ممكن است براي چندين سال متوالي باز هم از اين واكسن‌ها استفاده كند.
چكار مي‌توانم بكنم كه مانع از ابتلاي كودكم به آلرژي بشوم؟
متخصصين معتقدند كه بالاخره يك روز قادر خواهيم بود كه با استفاده از آزمايش‌هاي ژنتيك، مشخص كنيم كدام يك از كودكان به آلرژي مبتلا خواهند شد. اما واقعيت اين است كه در حال حاضر چيزي وجود ندارد كه بتواند به پيش‌بيني اين امر كمك كند.
خانه خود و خصوصا اتاق كودك را تميز و تا حد امكان عاري از قارچ يا بندپايان نگه داريد. پاكيزگي دائمي، خواه كودك شما آلرژي داشته باشد يا نه، كار خوبي است.
منبع:www.ninisite.com
/ع
