چون سخن زان زلف و رخ گويي مگو از کفر و دين

چون سخن زان زلف و رخ گويي مگو از کفر و دين شاعر : سنايي غزنوي زان که هر جاي اين دو رنگ آمد نه آن ماند نه اين چون سخن زان زلف و رخ گويي مگو از کفر و دين نيست با رخسان او بي‌شاه دارالملک دين نيست با زلفين او پيکار دارالضرب کفر کفر خالي از گمان و دين جمالي از يقين خود ز رنگ زلف و نور روي او برساختند توده توده سنبلست و دسته دسته ياسمين خاکپاي و خار راهش ديده را و دست را پاي آن بت ز آستان چون دست موسي ز آستين چون به کوي اندر خرامد آن چنان باشد ز...