دوش سرمست نگارين من آن طرفه پسر

دوش سرمست نگارين من آن طرفه پسر شاعر : سنايي غزنوي با يکي پيرهن زورقي طرفه به سر دوش سرمست نگارين من آن طرفه پسر کرده از غايت دلتنگي ازين گونه خطر از سر کوي فرود آمد متواري وار باد عطار شده بر دو رخش حلقه شمر ماه غماز شده از دو لبش بوسه رباي ماه بر چرخ شده بسته‌ي آن سينه و بر کوه از آن کله بگشاده و از غايت لطف از لطيفي و تري پيرهن توزي تر چست بنشسته بر اندام لطيف چو خورش چون بديدم جگرم خون شد و خونم چو جگر خط مشکين بر آن عارض کافور نهاد...