مصطفا جايي فرود آمد به راه

مصطفا جايي فرود آمد به راه شاعر : عطار گفت آب آرند لشگر را ز چاه مصطفا جايي فرود آمد به راه گفت پر خونست چاه و نيست آب رفت مردي بازآمد پر شتاب مرتضي در چاه گفت اسرار خويش گفت پنداري ز درد کار خويش لاجرم چون تو شدي آبش نبود چاه چون بشنيد آن تابش نبود در دلش کي کينه‌ي موري بود آنک در جانش چنين شوري بود مرتضا را جان چنين نبود خموش در تعصب مي‌زند جان تو جوش زانک در حق غرق بود آن حق‌شناس مرتضا را مي‌مکن بر خود قياس وز خيالات تو بي‌زارست...