پادشاهي بود بس عالي گهر

پادشاهي بود بس عالي گهر شاعر : عطار گشت عاشق بر غلام سيم بر پادشاهي بود بس عالي گهر نه نشستي و نه آسودي دمي شد چنان عاشق که بي‌آن بت دمي دايما در پيش چشم خويش داشت از غلامانش برتبت بيش داشت آن غلام از بيم او بگداختي شاه چون در قصر تير انداختي پس نهادي سيب بر فرق غلام زانک از سيبي هدف کردي مدام و آن غلام از بيم گشتي چون زرير سيب را بشکافتي حالي به تير کز چه شد گلگونه‌ي رويت چو زر زو مگر پرسيد مردي بي‌خبر شرح ده کين زرد رويت از...