کوف آمد پيش چون ديوانهاي شاعر : عطار گفت من بگزيدهام ويرانهاي کوف آمد پيش چون ديوانهاي در خرابي ميروم بيباده من عاجزيام در خرابي زاده من هم مخالف هم مشوش يافتم گرچه معموري بسي خوش يافتم در خرابي بايدش رفتن چو مست هرک در جمعيتي خواهد نشست زانک باشد در خرابي جاي گنج در خرابي جاي ميسازم به رنج سوي گنجم جز خرابي ره نبود عشق گنجم در خرابي ره نمود بوک يابم بي طلسمي گنج خويش دور بردم از همه کس رنج خويش باز رستي اين دل خودراي...