دالاي لاماي تبعيدي
چهاردهمين دالاي لاماي تبت در حال حاضر در هند زندگي مي کند و از معبد مقدسش دورافتاده است
روز 10 مارس1959 لهاسا- پايتخت تبت- شاهد بزرگ ترين تظاهرات سياسي در تاريخ اين کشور بود. تبتي ها که از اشغال کشورشان توسط ارتش سرخ چين به تنگ آمده بودند در اين تظاهرات ادعاي استقلال کردند اما تظاهرات و قيام مردم تبت با خشونت تمام از سوي ارتش چين سرکوب شد.
بعد از اين سرکوب، تنزين گياتسو- دالاي لاماي تبت- مجبور شد به هند فرار کند؛ جايي که به او پناهندگي سياسي داده شد. البته او تنها نبود؛ چون حدود 80 هزار پناهنده تبتي هم به او پيوستند. شايد به همين دليل است که امروزه بيشتر از 120 هزار تبتي در تبعيد و به دور از وطن در هند زندگي مي کنند. دالاي لاما از سال 1960 در دارماسالاي هند زندگي مي کنند؛ جايي که لهاساي کوچک خوانده مي شود و مقر دولت در تبعيد تبت است.
دالاي لاما بعد از تبعيد به کشورهاي زيادي سفر کرده و در بيش از 46 کشور به سخنراني، ملاقات با سياستمداران و مردمان عادي و ديگر فعاليت هاي صلح آميز پرداخته است. او در سال 1989 به خاطر تلاش هايش براي صلح تبت، جايزه صلح نوبل را به دست آورد.
بنابر نتيجه نظرسنجي مجله آلماني اشپيگل، دالاي لاما در آلمان از پاپ که يک آلماني است محبوبيت بيشتري دارد. او به شدت مخالف روش هاي خشونت آميز بوده و همواره معتقد است راه حل مناسبي براي دستيابي تبت به خودمختاري حقيقي وجود دارد. تنزين گياتسو خواستار جدا شدن تبت از چين نيست. او مي خواهد تبت خودمختار شود و جلوي مهاجرت گسترده چيني ها به اين منطقه گرفته شود.
با تمام اين تفاسير او هيچ وقت نتوانسته به اين خواسته خود برسد و خشونت در تبت سال هاست که ادامه دارد. آخرين نمونه آن تظاهرات مردم در مارس 2008 به خاطر سالروز قيامشان بود که به شدت سرکوب شد. دالاي لاماي 73 ساله تا به حال حدود 70 کتاب متنشر کرده است.
اما قبل از آن و در سال 1950 در حالي که 15 سال بيشتر نداشت به عنوان دالاي لاماي جديد انتخاب شد و از همان سال رهبري سياسي تبت را برعهده گرفت. هرچند سال ها قبل از اين انتخاب، راهبان معبد در او روح دالاي لاماي جديد را ديده و به همين دليل او را با آب درياچه مقدس شست و شو داده و تعليم او را شروع کرده بودند.
اسم اصلي چهاردهمين دالاي لاما، لاما دوندراپ است. يکي از مهم ترين اتفاقات زندگي او در 11 سالگي رقم خورد؛ زماني که او با هنريش هرر آشنا شد. اما هنريش که بود؟ او که يک جوان مغرور اتريشي بود براي فتح قله هيماليا با يک گروه کوهنورد همراه شد و همسر باردارش را رها کرد و به هيماليا رفته بود.
در همان زمان جنگ جهاني دوم شروع شد و هند که جزء مستعمرات انگليس بود. هنريش و دوستانش را بازداشت کرد و جزو اسراي جنگي به حساب آورد. او در قرارگاهي در کشور هندوستان زنداني شد.
هنريش که تحمل زندان را نداشت چند بار سعي کرد تا از اين قرارگاه فرار کند و خودش را به اتريش برساند اما موفق نشد تا اينکه بالاخره خيلي اتفاقي شرايط فرار براي او فراهم شد و او توانست خودش را به لهاسا- پايتخت تبت- برساند. آنجا بود که اين کوهنورد مغرور اتريشي با دالاي لاماي نوجوان آشنا شد؛ اين آشنايي تأثير زيادي بر بينش سياسي و نگاه تنزين گياتسو نسبت به جهان بيرون از تبت گذاشت؛ آشنايي اي که روايت کامل آن در فيلم « هفت سال در تبت» با بازي براد پيت به تصوير کشيده شده است. دالاي لاماي چهاردهم در طول اين سال ها پيوسته در تلاش بوده که راه حل صلح آميزي براي مسأله تبت پيدا کند.
با اينکه اين قصر محل اقامت دائمي دالاي لاما بوده و از آنجا که تنزين گياتسو- چهاردهمين دالاي لاما- به دنبال اشغال نظامي و قيام استقلال طلبي سال 1959 به هندوستان فرار کرد، در حال حاضر قصر پوتالا صومعه مقدس بوداييان به شمار مي رود و اکنون زير نظر حکومت چين اداره مي شود و داراي دو قسمت قصر سفيد و قصر سرخ است.
قبر هشت دالاي لاما در يکي از عمارت هاي قصر سرخ قرار دارد. اين معبد بزرگ بيشتر از 1000 اتاق دارد. در اين قصر تاريخي تعداد زيادي آثار هنري و بي نظير تاريخي نگهداري مي شوند که يادگار سال ها حضور رهبران مذهبي و پيروان آنها در اين معبد است. اين قصر که نامش را از کوهي مقدس به همين نام گرفته است نماد بوداييسم تبتي و نقش مهم آن در اداره سنتي کشور تبت بوده است. اين مجموعه با 3700 متر ارتفاع بر فراز کوهستان سرخ در مرکز دره لهاسا قرار دارد. قصر پوتالا از شاهکارهاي مهم معماري تبتي است.
اولين دالاي لاماي تبت وقتي خيلي جوان بود به مقام رياست معبد گاندن رسيد؛ جايي که خودش زماني در آن به شاگردي پذيرفته شده بود. خيلي ها مي گويند که تسونگ خاپا- بنيانگذار معبد گاندن- عموي دالاي لاماي اول بوده است اما هيچ سندي براي اثبات اين ادعا وجود ندارد.
به اين ترتيب گندون دراپا در نيمه هاي عمرش تبديل به مهم ترين شخصيت مذهبي تبت شد و رياست همه راهبان برعهده او قرار گرفت. براساس افسانه هاي تبتي، ملکه محافظ درياچه مقدس- هامولاتسو- اولين دالاي لاما را در يکي از رؤياهايش ديد و او کسي نبود به جز گندون دراپا! بنابراين تصميم گرفت در هيأت او به جهان برگردد. اين اتفاق در زمان اشغال تبت به وسيله قوبلاي خان مغول رخ داد.
با حمايتي که او از آيين بودا به عمل آورد، گندون دراپا صاحب کلاه زردي شد که بعدها به عنوان نشان مقدس دالاي لاما شناخته شد. دالاي لاما را به عنوان رهبر بزرگ مي شناسند؛ البته اين کلمه در زبان مغولي معناي ديگري هم دارد؛ دالاي در اين زبان يعني اقيانوس و لاماي به معناي پير يا مرشد است. تبت - سرزمين مقدس بوداييان- تاکنون 14 رهبر بزرگ داشته که اولين آنها گندون دراپا و آخرينشان هم تنزين گياتسو است.
روز 10 مارس1959 لهاسا- پايتخت تبت- شاهد بزرگ ترين تظاهرات سياسي در تاريخ اين کشور بود. تبتي ها که از اشغال کشورشان توسط ارتش سرخ چين به تنگ آمده بودند در اين تظاهرات ادعاي استقلال کردند اما تظاهرات و قيام مردم تبت با خشونت تمام از سوي ارتش چين سرکوب شد.
بعد از اين سرکوب، تنزين گياتسو- دالاي لاماي تبت- مجبور شد به هند فرار کند؛ جايي که به او پناهندگي سياسي داده شد. البته او تنها نبود؛ چون حدود 80 هزار پناهنده تبتي هم به او پيوستند. شايد به همين دليل است که امروزه بيشتر از 120 هزار تبتي در تبعيد و به دور از وطن در هند زندگي مي کنند. دالاي لاما از سال 1960 در دارماسالاي هند زندگي مي کنند؛ جايي که لهاساي کوچک خوانده مي شود و مقر دولت در تبعيد تبت است.
دالاي لاما بعد از تبعيد به کشورهاي زيادي سفر کرده و در بيش از 46 کشور به سخنراني، ملاقات با سياستمداران و مردمان عادي و ديگر فعاليت هاي صلح آميز پرداخته است. او در سال 1989 به خاطر تلاش هايش براي صلح تبت، جايزه صلح نوبل را به دست آورد.
بنابر نتيجه نظرسنجي مجله آلماني اشپيگل، دالاي لاما در آلمان از پاپ که يک آلماني است محبوبيت بيشتري دارد. او به شدت مخالف روش هاي خشونت آميز بوده و همواره معتقد است راه حل مناسبي براي دستيابي تبت به خودمختاري حقيقي وجود دارد. تنزين گياتسو خواستار جدا شدن تبت از چين نيست. او مي خواهد تبت خودمختار شود و جلوي مهاجرت گسترده چيني ها به اين منطقه گرفته شود.
با تمام اين تفاسير او هيچ وقت نتوانسته به اين خواسته خود برسد و خشونت در تبت سال هاست که ادامه دارد. آخرين نمونه آن تظاهرات مردم در مارس 2008 به خاطر سالروز قيامشان بود که به شدت سرکوب شد. دالاي لاماي 73 ساله تا به حال حدود 70 کتاب متنشر کرده است.
پيرمردي براي صلح
اما قبل از آن و در سال 1950 در حالي که 15 سال بيشتر نداشت به عنوان دالاي لاماي جديد انتخاب شد و از همان سال رهبري سياسي تبت را برعهده گرفت. هرچند سال ها قبل از اين انتخاب، راهبان معبد در او روح دالاي لاماي جديد را ديده و به همين دليل او را با آب درياچه مقدس شست و شو داده و تعليم او را شروع کرده بودند.
اسم اصلي چهاردهمين دالاي لاما، لاما دوندراپ است. يکي از مهم ترين اتفاقات زندگي او در 11 سالگي رقم خورد؛ زماني که او با هنريش هرر آشنا شد. اما هنريش که بود؟ او که يک جوان مغرور اتريشي بود براي فتح قله هيماليا با يک گروه کوهنورد همراه شد و همسر باردارش را رها کرد و به هيماليا رفته بود.
در همان زمان جنگ جهاني دوم شروع شد و هند که جزء مستعمرات انگليس بود. هنريش و دوستانش را بازداشت کرد و جزو اسراي جنگي به حساب آورد. او در قرارگاهي در کشور هندوستان زنداني شد.
هنريش که تحمل زندان را نداشت چند بار سعي کرد تا از اين قرارگاه فرار کند و خودش را به اتريش برساند اما موفق نشد تا اينکه بالاخره خيلي اتفاقي شرايط فرار براي او فراهم شد و او توانست خودش را به لهاسا- پايتخت تبت- برساند. آنجا بود که اين کوهنورد مغرور اتريشي با دالاي لاماي نوجوان آشنا شد؛ اين آشنايي تأثير زيادي بر بينش سياسي و نگاه تنزين گياتسو نسبت به جهان بيرون از تبت گذاشت؛ آشنايي اي که روايت کامل آن در فيلم « هفت سال در تبت» با بازي براد پيت به تصوير کشيده شده است. دالاي لاماي چهاردهم در طول اين سال ها پيوسته در تلاش بوده که راه حل صلح آميزي براي مسأله تبت پيدا کند.
رهبر تبعيدي
با اينکه اين قصر محل اقامت دائمي دالاي لاما بوده و از آنجا که تنزين گياتسو- چهاردهمين دالاي لاما- به دنبال اشغال نظامي و قيام استقلال طلبي سال 1959 به هندوستان فرار کرد، در حال حاضر قصر پوتالا صومعه مقدس بوداييان به شمار مي رود و اکنون زير نظر حکومت چين اداره مي شود و داراي دو قسمت قصر سفيد و قصر سرخ است.
قبر هشت دالاي لاما در يکي از عمارت هاي قصر سرخ قرار دارد. اين معبد بزرگ بيشتر از 1000 اتاق دارد. در اين قصر تاريخي تعداد زيادي آثار هنري و بي نظير تاريخي نگهداري مي شوند که يادگار سال ها حضور رهبران مذهبي و پيروان آنها در اين معبد است. اين قصر که نامش را از کوهي مقدس به همين نام گرفته است نماد بوداييسم تبتي و نقش مهم آن در اداره سنتي کشور تبت بوده است. اين مجموعه با 3700 متر ارتفاع بر فراز کوهستان سرخ در مرکز دره لهاسا قرار دارد. قصر پوتالا از شاهکارهاي مهم معماري تبتي است.
اولين دالاي لاما
اولين دالاي لاماي تبت وقتي خيلي جوان بود به مقام رياست معبد گاندن رسيد؛ جايي که خودش زماني در آن به شاگردي پذيرفته شده بود. خيلي ها مي گويند که تسونگ خاپا- بنيانگذار معبد گاندن- عموي دالاي لاماي اول بوده است اما هيچ سندي براي اثبات اين ادعا وجود ندارد.
به اين ترتيب گندون دراپا در نيمه هاي عمرش تبديل به مهم ترين شخصيت مذهبي تبت شد و رياست همه راهبان برعهده او قرار گرفت. براساس افسانه هاي تبتي، ملکه محافظ درياچه مقدس- هامولاتسو- اولين دالاي لاما را در يکي از رؤياهايش ديد و او کسي نبود به جز گندون دراپا! بنابراين تصميم گرفت در هيأت او به جهان برگردد. اين اتفاق در زمان اشغال تبت به وسيله قوبلاي خان مغول رخ داد.
با حمايتي که او از آيين بودا به عمل آورد، گندون دراپا صاحب کلاه زردي شد که بعدها به عنوان نشان مقدس دالاي لاما شناخته شد. دالاي لاما را به عنوان رهبر بزرگ مي شناسند؛ البته اين کلمه در زبان مغولي معناي ديگري هم دارد؛ دالاي در اين زبان يعني اقيانوس و لاماي به معناي پير يا مرشد است. تبت - سرزمين مقدس بوداييان- تاکنون 14 رهبر بزرگ داشته که اولين آنها گندون دراپا و آخرينشان هم تنزين گياتسو است.
