کودک آزاری در دخترها بیشتر است یا پسرها؟

آمار منتشره نتایج متفاوتی را در مورد جنسیت کودکان آزار دیده نشان می دهد. در بسیاری از آمارها دیده می شود که کودک آزاری در مورد دختران 25 درصد بیش تر از پسران است، اما در یک جمع بندی کلی می توان گفت که پسرها بیش تر مورد آزار جسمی و دخترها بیش تر مورد سوءاستفاده ی جنسی قرار می گیرند.
به دلیل این که اختلالاتی مانند بیش فعالی عمدتاً در پسرها به صورت پرتحرکی، دخالت در کارهای دیگران، اذیت و آزار اطرافیان، دست زدن به کارهای خطرناک و... دیده می شود، والدین و مراقبان به منظور مهار کردن این گونه رفتارها، آنان را مورد آزار جسمی یا تنبیه بدنی قرار می دهند. اما دخترها معمولاً مورد سوءاستفاده ی جنسی افراد خانواده و اقوام، مانند پدر برادر، دایی، عمو و...، قرار می گیرند.
طبق آمار جهانی اکثر موارد سوءاستفاده ی جنسی مربوط به دختران است، اما در کشور ما به نظر می رسد پسران بیش تر از دختران مورد سوءاستفاده ی جنسی قرار می گیرند و دلیل آن را می توان قیدها، محدودیت ها و مراقبت هایی دانست که خانواده ها بیش تر برای دختران قایل هستند؛ و پسرها به دلیل آزادی عمل بیش تری که دارند و نظارت کمی که والدین روی رفت و آمد آن ها اعمال می کنند، بیش تر مورد آزار جنسی افراد غریبه قرار می گیرند.
با توجه به این که در فرهنگ ما از دختران انتظار می رود رفتار صبورانه و تحمل بیش تری داشته باشند، اگر دختری پرتحرک، فعال و پرسروصدا باشد و در امور والدین دخالت کند، مورد انواع کودک آزاری به خصوص آزارهای عاطفی قرار می گیرد.
جدا از مسئله ی جنسیت، کودکان زیر پنج سال، به خصوص نوزادان، بیش تر از سایر کودکان در معرض کودک آزاری از نوع غفلت هستند؛ یعنی به همان میزان که نیازهای شان زیاد و توانایی های شان کم است، مورد بی توجهی و کوتاهی والدین قرار می گیرند.
کودکان معمولاً بعد از پنج سالگی در معرض آزارهای جسمی و تنبیه بدنی شدید قرار دارند. میزان و شدت این نوع آزارها و تنبیه ها با بالا رفتن سن کودکان کاهش می یابد؛ به طوری که بیش ترین میزان آزار جسمی در گروه سنی 5 تا 9 سال دیده می شود.
وضعیت، موقعیت و رفتار خودِ کودک هم می تواند باعث شود که والدین و اطرافیان برخورد ناشایستی با او داشته باشند. کودکانی که به بیش فعالی دچارند، بیش از حد شیطنت می کنند، زیاد حرف می زنند، زیاد گریه می کنند، لجبازی شدید دارند و کودکانی که شب ادراری دارند، از نظر ذهنی کم توان هستند، معلولیت جسمی دارند، جنسیت شان مطلوب والدین نیست یا اصولاً به دنیا آمدن شان به خواست والدین نبوده، بیش از سایر کودکان مورد آزار جسمی و عاطفی قرار می گیرند و به آن ها بی توجهی می شود.
منبع مقاله :
خوشابی، کتایون؛ (1387)، کودک آزاری(انواع آزار جسمی، جنسی، عاطفی و بی توجهی به کودکان)، تهران: نشر قطره، چاپ اول