علت آفرینش جهنم
پرسش :
چرا خدا جهنم را آفریده است که ما را در آن بسوزاند؟
پاسخ :
الف) جایی که خدا برای بنده‌هایش در نظر گرفته است، بهشت است، نه جهنم، او دوست ندارد کسی جهنمی شود. او دوست دارد که همه به بهشت بروند و برای بهشتی شدن ما بهترین امکانات را در اختیارمان گذاشته است. از سویی به ما عقل داده تا با آن خوب و بد را بشناسیم و فریب شیطان را نخوریم و اسیر وسوسه‌هایش نشویم. از سوی دیگر هم هزاران پیامبر برایمان فرستاده تا از راهنمایی‌هایشان بهره ببریم. کتاب‌های آسمانی را هم در دسترس ما قرار داده تا خیلی بهتر بتوانیم راه را از بیراهه تشخیص بدهیم. همه ی اینها نشان می‌دهد که خدا نمی خواهد بنده‌هایش جهنمی شوند.
ب) خدا آن قدر مهربان است که حتی همه ی گناهکارها را به جهنم نمی برد. او به گناهکارها اجازه می‌دهد که توبه کنند و از جهنم نجات یابند. همچنین خودش گاهی - مثل عیدفطر- بدون توبه خیلی از گناهکارها را می‌آمرزد. خدا در قیامت با وساطت پیامبرها، امام‌ها و شهیدها خیلی‌ها را می‌بخشد. برخی از جهنمی‌ها را هم پس از مدتی مجازات از جهنم بیرون می‌آورد و روانه ی بهشت می‌کند. پس قانون اول خدا این است که بنده‌هایش بهشتی شوند.
پ) راننده ای که به خاطر تخلف از قوانین رانندگی در دره سقوط می‌کند، خودش مقصر است. آیا او می‌تواند از پلیس گله کند که چرا به او می‌گوید که درست رانندگی کند؟ قطعاً خیر، تقصیر کار خود راننده است که به علائم هشدار دهنده ی جاده توجه نکرده و قوانین رانندگی را نادیده گرفته است. جهنم هم نتیجه رفتار خود جهنمی‌هاست و در این بدبختی فقط خودشان مقصرند. کسی که در دنیا مال یتیمان را می‌خورد، به مردم ستم می‌کند، آبروی دیگران را می‌برد، افراد بی گناه را می‌کشد و صدجور جنایت دیگر انجام می‌دهد، خودش آتش جهنم را برگزیده است. پس نباید گله ای از خدا داشته باشد.
ت) بسیاری از بهشتی‌ها که به مقامات بالای بهشت می‌رسند، از ترس جهنم از گناه‌ها دوری می‌کنند و کارهای خوب انجام می‌دهند. برای این افراد جهنم نه تنها مایه ی عذاب نیست بلکه باعث پیشرفت شان می‌شود. خدا جهنم را آفریده است که مردم از ترس جهنم بهشت را انتخاب کنند. پس در آفرینش جهنم، خدا خیر و صلاح بنده‌هایش را در نظر گرفته است.
منبع: هفتاد پرسش و پاسخ درباره خدا، غلامرضا حیدری ابهری، تهران: انتشارات قدیانی، چاپ دوم، 1392.
الف) جایی که خدا برای بنده‌هایش در نظر گرفته است، بهشت است، نه جهنم، او دوست ندارد کسی جهنمی شود. او دوست دارد که همه به بهشت بروند و برای بهشتی شدن ما بهترین امکانات را در اختیارمان گذاشته است. از سویی به ما عقل داده تا با آن خوب و بد را بشناسیم و فریب شیطان را نخوریم و اسیر وسوسه‌هایش نشویم. از سوی دیگر هم هزاران پیامبر برایمان فرستاده تا از راهنمایی‌هایشان بهره ببریم. کتاب‌های آسمانی را هم در دسترس ما قرار داده تا خیلی بهتر بتوانیم راه را از بیراهه تشخیص بدهیم. همه ی اینها نشان می‌دهد که خدا نمی خواهد بنده‌هایش جهنمی شوند.
ب) خدا آن قدر مهربان است که حتی همه ی گناهکارها را به جهنم نمی برد. او به گناهکارها اجازه می‌دهد که توبه کنند و از جهنم نجات یابند. همچنین خودش گاهی - مثل عیدفطر- بدون توبه خیلی از گناهکارها را می‌آمرزد. خدا در قیامت با وساطت پیامبرها، امام‌ها و شهیدها خیلی‌ها را می‌بخشد. برخی از جهنمی‌ها را هم پس از مدتی مجازات از جهنم بیرون می‌آورد و روانه ی بهشت می‌کند. پس قانون اول خدا این است که بنده‌هایش بهشتی شوند.
پ) راننده ای که به خاطر تخلف از قوانین رانندگی در دره سقوط می‌کند، خودش مقصر است. آیا او می‌تواند از پلیس گله کند که چرا به او می‌گوید که درست رانندگی کند؟ قطعاً خیر، تقصیر کار خود راننده است که به علائم هشدار دهنده ی جاده توجه نکرده و قوانین رانندگی را نادیده گرفته است. جهنم هم نتیجه رفتار خود جهنمی‌هاست و در این بدبختی فقط خودشان مقصرند. کسی که در دنیا مال یتیمان را می‌خورد، به مردم ستم می‌کند، آبروی دیگران را می‌برد، افراد بی گناه را می‌کشد و صدجور جنایت دیگر انجام می‌دهد، خودش آتش جهنم را برگزیده است. پس نباید گله ای از خدا داشته باشد.
ت) بسیاری از بهشتی‌ها که به مقامات بالای بهشت می‌رسند، از ترس جهنم از گناه‌ها دوری می‌کنند و کارهای خوب انجام می‌دهند. برای این افراد جهنم نه تنها مایه ی عذاب نیست بلکه باعث پیشرفت شان می‌شود. خدا جهنم را آفریده است که مردم از ترس جهنم بهشت را انتخاب کنند. پس در آفرینش جهنم، خدا خیر و صلاح بنده‌هایش را در نظر گرفته است.
منبع: هفتاد پرسش و پاسخ درباره خدا، غلامرضا حیدری ابهری، تهران: انتشارات قدیانی، چاپ دوم، 1392.
