آیا با همسرتان اخلاق خوش دارید یا بد؟

هر چه اخلاق شما نیکوتر باشد، خانواده شما استحکام بیشتری پیدا خواهد کرد و از بودن در کنار هم لذت بیشتری خواهید برد.
 

زندگی مشترک برای همه افراد، لذت بخش و با دوام نیست. چون از نعمت حسن معاشرت برخوردار نیستند و رفتارهای ناپسندی از خود نشان می‌دهند و سبب تلخی و ناآرامی زندگی می‌شود. در مقابل این افراد، گروهی هستند که مهمترین اصول زندگی یعنی؛ حُسن معاشرت و اخلاق در زندگی را که دستور خداوند است را رعایت می‌کنند. خداوند در قرآن می‌فرماید؛ «وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ کَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى‏ أَنْ تَکْرَهُواْ شَیْئاً وَیَجْعَلَ اللَّهُ فِیهِ خَیْراً کَثِیراً. و با آنان به نیکویی رفتار کنید و اگر از همسرانتان خوشتان نیامد چه بسا شما چیزی را خوش نداشته باشید، ولی خداوند، خیر فراوان در آن قرار داده باشد.» [1] 

اگر می خواهید که خو‌شی، خوشبختی، آرامش و رضایتمندی در زندگی شما حاکم باشد، باید تصمیم بگیرید که اخلاق خودتان را نیکو گردانید و بهترین رفتارهای خود را تقدیم همسرتان کنید تا او هم رفتار متقابلی با شما داشته باشد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: بهترین شما، بهترین تان نسبت به خانواده خویش است و من، بهترین شما نسبت به خانواده ام هستم. [2] 

شاید بتوان به جرات گفت که بد اخلاقی، کلید اصلی تمام مشکلات است و اگر کسی دارای اخلاق بد باشد، دود آن رفتار های زشت به چشم خود او خواهد رفت. اگر کسی در زندگی دارای رفتار پسندیده و خوب باشد، یک دنیای فانتزی و دوست داشتنی برای خود و خانواده خود درست می‌کنند. 
 

اگر رفتار شما ناپسند است، سعی کنید آن را تغییر دهید تا شیرینی زندگی را بچشید. اما مشکل کار آنجاست که بیشتر افراد دوست دارند که طرف مقابل آنها رفتار خود را اصلاح سازد و کاری به رفتارهای خودشان ندارند. تغییر را از خودتان شروع کنید، خوشبختی به سمت شما خواهد آمد. 

توجه؛ تغییرات را به مرور زمان انجام دهید و گام ها را کوتاه ولی با آرامش بردارید و به خودتان تلقین کنید که می‌توانید رفتارهای بد خود را عوض کنید و تبدیل به یک فرد خوش اخلاق شوید. 
 

شاید وجود سرمایه و امکانات مادی، سبب آسایش شما شود. اما نمی‌توانند آرامش روانی را برای شما ایجاد کنند. اما وجود اخلاق خوب و داشتن حسن خلق می‌تواند زندگی را برای شما گوارا و لذت بخش کند. امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: هیچ زندگانی یی گواراتر از خوش اخلاقی نیست. [3]

خوش اخلاقی برای همه افراد لازم است، به ویژه برای زن و شوهر؛ چونکه آنها همیشه باهم هستند و ناچارند با هم زندگی کنند و برای دوام و شیرین شدن زندگی، باید اخلاق خود را روی خوش اخلاقی تنظیم کنند. 
 

هر چه اخلاق شما نیکوتر باشد، خانواده شما استحکام بیشتری پیدا خواهد کرد و از بودن در کنار هم لذت بیشتری خواهید برد و تمایل شما بیشتر خواهد بود تا با هم باشید. اما اگر اخلاق شما بد باشد، زن یا شوهر از خانه و شما فراری خواهد بود و سعی دارد که کمتر شما را ببیند. چون وجود شما سبب آزرده خاطری او خواهد بود.

داستان: زنی به شورای داوری شکایت کرد که شوهرم همیشه ناهار و شام را بیرون از خانه می خورد. شوهر جواب داد: علت این است که زنم اصلًا با من سازگاری ندارد و بداخلاق ترین زن دنیاست. زن ناگهان خیز برداشت و در حضور اعضای داوری، شوهرش را کتک زد.[4]
 

خیلی افراد بعد از اینکه رفتار ناپسندی از طرف مقابل خود می‌بینند، دنیا برای آنها به خط پایان می‌رسد و سعی می‌کنند که طلاق بگیرند و راحت شوند. اما دیدگاه اسلام بر این است که شما حسن خلق نشان دهید و صبر را حاکم بر زندگی خود کنید و رفتارهای بد همسرتان را تحمل کنید و نگذارید که سختی ها باعث شکست شما شود. در حدیثی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است؛ کسی که برای رضای خدا اخلاق بد همسر خود را تحمل کند خدا ثواب شکرگزاران به او عنایت فرماید.[5] 

توجه؛ همسران باید با اخلاق ناپسند یکدیگر بسازند کارهای ناستوده همدیگر را نادیده بگیرند و چشمان خود را ببندند تا رفتارهای بد یکدیگر نبینند و از لغزش‏ های همدیگر بگذرند که این رفتار در پا برجایی و دوام زناشویی و الفت زن و مرد تاثیر فراوان دارد. امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) فرمودند: همیشه با همسرت مدارا کن، و با او به نیکی همنشینی کن تا زندگیت باصفا شود. [6]
 

نقش حسن خلق در تأمین سعادت زندگی خانوادگی بسیار عمیق و فراگیر است و در تمام شئون زندگی تاثیرگذار خواهد بود. نمی‌توانید بد اخلاق باشید و انتظار زندگی زیبا را داشته باشید. اما خوش اخلاقی یک ضامنی برای خوشبختی و احساس رضایت از زندگی شما خواهد بود. 


پی نوشت :
[1] قرآن کریم ،سوره مبارکه نساء، آیه 19
[2] وسائل الشیعه، جلد 14، ح 8، صفحه 122
[3] بحارالانوار، جلد 71، صفحه 389
[4] روزنامه اطلاعات، 3 بهمن، 1350
[5]وسائل أبواب مقدمات النکاح، باب 9، خ5
[6]مکارم الاخلاق، شیخ رضی الدین طبرسی، قم: انتشارات نورالزهرا، صفحه 218