این اصطلاح دربردارنده‌ی اندیشه‌ها، آموزه‌ها و نگرش‌ها مواضع متعددی است که وجه مشترک آن‌ها پذیرش اصالت و مرکزیت «فرد» است. فردگرایی در اوایل سده‌ی نوزدهم در فرانسه‌ی پس از انقلاب نضج گرفت و دال بر محو

به تعبیر به یادماندنی [دیوید] هیوم، علیت «سیمان این جهان» است، نسبتی است که به واسطه‌ی آن رویدادی به رویدادی دیگر متصل می‌شود و با آن سنخی از رخدادها موجب سنخ دیگری از رخدادها می‌شود. این اندیشه نقش مهمی...

ظاهراً حقیقت (یا صدق) در آن واحد ساده‌ترین و دشوارترین مفهوم است. وقتی گزاره‌ای را صادق یا «حقیقی» می‌نامیم به این معناست که موافقت خود را با آن اعلام کرده‌ایم- و این کارکرد اولیه‌ی حقیقت است که نظریه‌های...

نظریه‌پردازان اجتماعی معمولاً تصور می‌کنند که تعریف لفظی یا وضعی اصطلاحات (منظور من از b،a، X و c است) کار مطلوب و بی‌مسئله‌ای است که فقط نیازمند صراحت و شفافیت و یکنواختی در کاربرد است. این دیدگاه را...

تجربه‌گرایی به مجموعه نظریه‌هایی گفته می‌شود در پی تبیین، تعریف و توجیه مفاهیم و / یا معرفت ما که داعیه‌ی اصلی آن‌ها این است: همه‌ی مفاهیم و معرفت ما مأخوذ از تجربه‌ی حسی است و / یا باید براساس تجربه‌ی...

این مفهوم به پیکربندی مفاهیم نظری پیش‌فرض گرفته شده در یک متن یا گفتمان اشاره می‌کند. پرسمان، «میدان» پرسش‌هایی را که می‌توان مطرح ساخت و شکل پاسخ‌های مورد قبول را تعریف می‌کند. پرسمان، همچنین، بعضی پرسش‌ها...

تعریف: نزد ارسطو به اعمالی گفته می‌شود که در مقام غایات فی نفسه انجام می‌گیرند، یعنی عملی که برای خاطر خودش انجام می‌گیرد؛ و متفاوت با پویسیس (poiesis) است که به معنای فعالیت مولد در پی رسیدن به اهداف...

آباءِ عُلْوی، در اصطلاح فلاسفة قدیم، فلك ثوابت و هفت ستارة گردنده كه در عناصر چهارگانه (خاك، آب، باد و آتش) و طبایع اربعه (گرمی، سردی، تری و خشكی) تأثیر می‌كنند و سبب پیدایش مركّبات (معدن، نبات و حیوان)...

علم یا شناخت انسان بر دو نوع است: علم حضوری و علم حصولی (علم فکری). بین علم حضوری و علم حصولی تفاوت‌هایی وجود دارد که برخی از آن‌ها از این قرار است

هوسرل بر تلازم پدیدارشناسی و وجود شناسی تأکید می کند که همین امر موجب تمایز ایده آلیسم او از ایده آلیسم محض می شود. وی حتی در شناخت ماهیت ، خود را از گرفتار شدن در نگرش افلاطونی می رهاند. دیدگاه هوسرل...