وقتي بخواهيم وارد حوزه تفکّر ايراني و ادب فارسي بشويم، مشکل ترين کار، سخن گفتن درباره حافظ است. او درباره خود از يک معمّا حرف مي زند ولي اين تنها معمّاي او نيست، معماي ملّت ايران، يا معمّاي بشريّت است...

در این مقاله،سعی شده با تأکید بر منزلتِ سخندانی و خوش خوانیِ حافظ، به جلوه ای بدیع و هنری از شعر وی پرداخته شود.

در عصر جدید، به ویژه در پنجاه سال اخیر حافظ شناسی یا حافظ پژوهی از شاخه های شکوفای تحقیقِ هنری و ادبی است، در این مقاله به ارتباط غزلی از او با علم پزشکی پرداخته‌ایم

فال حافظ با دیوان حافظ در بین ایرانیان یک رسم عمومی است. دیوان شعر خواجه شمس الدین حافظ شیرازی از پر طرفدارترین کتبی است که در خانه هر ایرانی وجود دارد. ابتدا نیت کرده و سپس کلیک کنید

رسيد مژده که ايام غم نخواهد ماند چنان نماند چنين نيز هم نخواهد ماند من ار چه در نظر يار خاکسار شدم رقيب نيز چنين محترم نخواهد ماند

هر که شد محرم دل در حرم يار بماند وان که اين کار ندانست در انکار بماند اگر از پرده برون شد دل من عيب مکن شکر ايزد که نه در پرده پندار بماند

نه هر که چهره برافروخت دلبري داند نه هر که آينه سازد سکندري داند نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست کلاه داري و آيين سروري داند

سحرم دولت بيدار به بالين آمد گفت برخيز که آن خسرو شيرين آمد قدحي درکش و سرخوش به تماشا بخرام تا ببيني که نگارت به چه آيين آمد

که اعتراض بر اسرار علم غيب کند مرا به رندي و عشق آن فضول عيب کند که هر که بي‌هنر افتد نظر به عيب کند کمال سر محبت ببين نه نقص گناه

نياز نيم شبي دفع صد بلا بکند دلا بسوز که سوز تو کارها بکند که يک کرشمه تلافي صد جفا بکند عتاب يار پري چهره عاشقانه بکش