ای صاحبدلان!سختی های راه عشق و ناز و کرشمه های معشوق، رازهای درونی و اسرارم را برملا ساخته و دلم را از من گرفته است؛ محض رضای خدا فکری به حال من کنید تا دل از دست رفته ام را بازیابم.

ای باد صبا -که پیام آور معشوق هستی -پیام ما را به آن یار هم چون آهو خوش قد و قامت برسان و بگو که تو ما را در کوه و بیابان آواره کرده ای، پس نظر لطفی به ما بنما و ما را از این هجران و دوری نجات ده.

اگر آن معشوق زیباروی، نسبت به این عاشق زار خود لطف و مرحمت و عنایت کند و مرا نیز در زمره ی شیفتگان خاصش قرار دهد، من در مقابل آن خال سیاهش، تمام این دنیا و آن دنیا را می بخشم و فدایش می کنم.[سمرقند، مرکز

من در راه عشق، مصلحت اندیشی نمی کنم و صلاح کار و زندگی خود را در نظر نمی گیرم و مستِ جمال یار شده ام.ببینید که تفاوت این راه ها از کجاست تا به کجا؟ راه عاشقی و راه عاقلی، راه مستی و راه هوشیاری!آری اینجاست...

ای معشوق!جام شراب را به گردش درآور و به من نیز برسان تا به واسطه ی نوشیدن از آن، وجود ناچیز خود را فراموش کرده و در عشق تو مست و محو شوم و مشکلات راه عشق را -که در ابتدا آسان جلوه می کرد -فراموش کنم و

برای ما فارسی زبانان، حافظ شناسی خودشناسی است، زیرا که حافظ به مبدأ و مرکز فرهنگی که فارسی پاسدار آن است و ما پرورده آنیم نزدیکترین کس است و آشنا ترین و دمسازترین کس. و ما هرگاه حافظ را به راستی شناخته...

امروزه با گسترش دامنه ی فراگیری علوم مختلف و مرتبط شدنِ هر چه بیشتر دانش ها، ضرورتِ به انجام رسیدن تحقیقات میان رشته ای بیش از پیش احساس می شود. این تحقیقات که منافع آن متوجه رشته های مورد مطالعه و دوستداران

در این مقاله پژوهشگر بهروز ثروتیان به بررسی ریشه ای غزل حافظ پرداخته است، در این همایش علم و ادب همراه ما باشید

سال ها پیش بود که زنده یاد امیری فیروزکوهی «حافظ بس» اعلام کرد، اما اعماق ناشناخته ذهن و زبان حافظ هنوز هم پژوهشگران- و بیشتر مدعیّان- را به خود مجذوب و مشغول می کند. به گفته نویسنده دانشمند کتاب حافظ...

تا مدت کوتاهی پیش، اطلاعاتی که ما درباره ی زندگی حافظ، مشهورترین غزل سرای ایران، داشتیم تقریباً فقط بر اساس چند داستان کمابیش باورنکردنی بود و چنین می نمود که خبرهای دیگری از وی در دست نیست و از دیوانش...