0
مسیر جاری :
تجدید عهد با پیمان ازلی مولانا (مولوی)

تجدید عهد با پیمان ازلی

ما در گذرگاه دنیا برای رسیدن به عالم معنا و صحرای بی‌کران و بی‌چون حقیقت، در محکمه‌ی قاضیِ دادگر جمع شده‌ایم، تا دعوی «الست» و بلی گفتنم ثابت گردد و معلوم شود که آیا ما بر طریق توحید ره می‌پوییم. ما در...
حضور حضرت حق در هستی و انسان مولانا (مولوی)

حضور حضرت حق در هستی و انسان

شاه وجود (خداوند متعال) همیشه به طور نهانی همراه آنان بود، ولی او را آشکارا نمی‌دیدند. حضور حق تعالی در وجود انسان و جهان را می‌توان به عقل تشبیه کرد که هرچند عقل در جسم تو موجود است و بر وجود تو سیطره...
عنایات و الطاف حضرت حق در بیان مثنوی مولانا (مولوی)

عنایات و الطاف حضرت حق در بیان مثنوی

آن حالت جذبه‌ای که با ارشاد و هدایت تو به من دست داد، مانند سیلی بود که جسم مرا گرفت و تا ساحل دریای بخشایش الهی برد. من به هوای آن که از آبِ سیل بنوشم به سوی آن رفتم، اما به جای آن، دریا را دیدم و پیمانه...
نزدیک‌تر از من به من مولانا (مولوی)

نزدیک‌تر از من به من

تو‌ای انسان! حلقه‌ای از زنجیره خلق مدام و تبدل امثال هستی، تو در جهان کهنه پدیده تازه‌ای از آفرینشی. این پدیده‌ی تازه، مخلوقی است که می‌تواند امانت اسرار حق را بر دوش کشد. تو در مثَل مانند شاهزاده‌ای هستی...
انسان عاشق محبوب حضرت حق مولانا (مولوی)

انسان عاشق محبوب حضرت حق

انسان‌های عاشقِ خدا کسانی هستند که هنگام نزول بلا نیز به سوی حق می‌روند و بر قهر او هم چون لطفش می‌نگرند. چنین کسانی محبوب و مقبول درگاه احدیّتند؛ چنان که حضرت موسی به واسطه‌ی داشتن چنین خصلتی، محبوب
حکمت و هدفمندی آفرینش در مثنوی مولانا (مولوی)

حکمت و هدفمندی آفرینش در مثنوی

مولانا حکمت آفرینش را با مثال‌های ساده و محسوس بیان می‌کند. آفرینش برای آن است که از طریق آفریدگان، آفریننده را بشناسیم؛ همان طور که نقاشی، کوزه‌گری، کاسه‌گری، خطاطی و کارهای دستی و هنری هر یک، جز خود...
در نگاه مثنوی کافر و طاغی هم راهی به خدا دارند مولانا (مولوی)

در نگاه مثنوی کافر و طاغی هم راهی به خدا دارند

مولانا معتقد است که کافر و طاغی هم راهی به خدا دارند. به خصوص در مورد فرعون می‌گوید: او خود می‌دانست که حب دنیا او را به ادعای خدایی کشانده است. مولانا دوست و مشاور را در کمال یا تباهی شخصیت مؤثر می‌داند...
تفسیر کلمه «الله» در مثنوی مولانا (مولوی)

تفسیر کلمه «الله» در مثنوی

سخن از درگاهی است که همه‌ی هستی نیازهای خود را بدان درگاه عرضه می‌کند. این بار عرضه‌ی نیاز با طلب فهم از تفسیر کلمه‌ی الله آغاز می‌شود: سیبویه (پیشوای نحویان مکتب بصره) در مورد معنای این کلمه گفته است:...
مثنوی و تابیدن نور الهی بر انسان مولانا (مولوی)

مثنوی و تابیدن نور الهی بر انسان

اگر نور حق بر بنده‌ای بتابد، حتی اگر بنده قادر به ادراک آن نباشد، در او اثر می‌گذارد؛ چنان که کور اگر نور آفتاب را نبیند، گرمی آن را احساس می‌کند. «بی‌فتور» یعنی پایدار. مرحله‌ی بالاتر تأثیر این نور را...
حکمت اوصاف الهی در مثنوی مولانا (مولوی)

حکمت اوصاف الهی در مثنوی

خداوند از آن‌رو خود را سمیع نام نهاده تا بدانی پروردگار هر آن‌چه گویی می‌شنود و لب از سخنان زشت و رکیک فرو بندی. هم چنین خدا بدین جهت خود را علیم نامیده که تو از ترس دانایی او اندیشه‌های فاسد را به ذهن...