0
مسیر جاری :
مراتب و جایگاه عقل در مثنوی مولانا (مولوی)

مراتب و جایگاه عقل در مثنوی

آن رسول خوش اخلاق و آسان‌گیر فرمود: برای تو ذره‌ای عقل بهتر از روزه و نماز است. «خوش جواز» برگرفته از حدیث است: «کنت ابایع الناس و کان من خلقی الجواز؛ من با مردم عهد و پیمان می‌بندم و از جمله خوی‌های من...
خود خرد آن است کو از حق چرید مولانا (مولوی)

خود خرد آن است کو از حق چرید

عقل حقیقی آن است که از فیض حضرت حق بهره‌مند باشد، اما خَرَدی که عطارد می‌آورد آگاهی و ادراک دنیایی و مادی است. «عطارد» یا تیر، در اعتقاد قدما ستاره‌ی دانشوران و دبیران است. عقلِ سطحی یا عقلِ جزوی، دوراندیشی‌اش...
مثنوی و مشرب اصحاب کشف مولانا (مولوی)

مثنوی و مشرب اصحاب کشف

در قصص الانبیا می‌خوانیم که عزیر پیغمبر بر قریه ویرانی می‌گذشت و با خود گفت: پروردگار چگونه می‌تواند این ده ویران را آباد کند؟ مشیّت الهی او را صد سال مرده ساخت و بار دیگر زنده کرد و به او نشان داد که...
عقل دنیایی و عقل عرفت یاب از نگاه مثنوی مولانا (مولوی)

عقل دنیایی و عقل عرفت یاب از نگاه مثنوی

مولانا در این ابیات، هم از عقل جزئی و دنیایی سخن می‌گوید و هم از عقل کمال‌طلب. عقل جزئی روح را به نقل می‌آورد و به سوی تباهی می‌کشاند. مولانا می‌گوید: عقل مثل فرشته است، بعضی از فرشتگان چون هاروت و ماروت...
مثنوی و حدشناسی در تشخیص حقایق مولانا (مولوی)

مثنوی و حدشناسی در تشخیص حقایق

روی سخن مولانا با همه ی کسانی است که با معیارهای این جهانی، عوالم غیب را به داوری می کشند و رد می کنند. مولانا بر این باور است که هر کس نمی تواند در معرفت حق و بحث عالم غیب مثال بیاورد. لذا پیامبران الهی...
سطحی‌اندیشان غافل در بیان مثنوی مولانا (مولوی)

سطحی‌اندیشان غافل در بیان مثنوی

مولانا در بیان این که سطحی نگرانِ عافل، از شناخت حقیقی پدیده‌ها و نتایج اعمال خود و دیگران عاجزند و همواره حکم به ظاهر می‌کنند، حکایت لطیفی را ذکر می‌کند و می‌گوید: دزدی در نیمه‌های شب، دیوار منزلی را...
کوشش مقلدانه و محققانه برای کشف حقیقت از نگاه مثنوی مولانا (مولوی)

کوشش مقلدانه و محققانه برای کشف حقیقت از نگاه مثنوی

سالک مقلد با سائقه‌ی خوف و رنج، راه ایمان و کشف حقیقت را در می‌نوردند، اما اولیاءالله، طریق حق را نه با سائقه‌ی بیم از دوزخ در می‌نوردند و نه با امید به نعیم بهشت، بلکه اینان عاشقان حق‌اند. به جز افرادی...
مراتب آگاهی و ادراک بشر در مثنوی مولانا (مولوی)

مراتب آگاهی و ادراک بشر در مثنوی

مولانا مراتب آگاهی و ادراک انسان را چنین بیان می‌کند: ظنّ و علم و یقین. «ظنّ» آگاهی مبتنی بر محسوسات و مسموعات است؛ به عبارت دیگر آگاهی کسانی است که فقط دنیای مادی و زندگی تن برای آنها مطرح است. «علم»...
حکمت و رزق و روزی الهی از نگاه مثنوی مولانا (مولوی)

حکمت و رزق و روزی الهی از نگاه مثنوی

«حکمت»، علم باطن قرآن و آشنایی به عوالم غیب و حقیقت هستی است. مولانا در جای دیگر از حکمت، به نور خدا تعبیر کرده و آن را غذای روح دانسته است. در این جا هم مقصود این است که تن را رها کن و به روح غذای معرفتی...
رابطه‌ی عقل و روح در مثنوی مولانا (مولوی)

رابطه‌ی عقل و روح در مثنوی

مولانا می‌گوید: عقل ما سایه‌ی آن روح آزاد است و باید پای او را ببوسد و به او احترام گذارد. «جان»، همان روح انسانی است که عقل را به کار می‌اندازد. بنابراین روح - چه روح فردی ما و چه روح مطلق - در حیطه‌ی...