در شماره‌ی اول مجله‌ی فرهنگ‌نویسی، آقایان سجاد آیدنلو، ابوالفضل خطیبی و علی اشرف صادقی در یادداشت‌هایی، با ارائه دلایل و شواهد مختلف، نظر خود را در مورد معنی واملا‌های «یازگار و یادگار / یاذگار» در

در این مقاله، ‌بر آنیم تا تأثیرات احتمالی عربی را بر نظام واجی فارسی نو و گونه‌های محلی آن بررسی نماییم. یکی از ملاک‌های مهم ما برای انواع وام‌گیری واجی از عربی، طبقه‌بندی سه‌گانه‌ی مترس (2007) بوده است.

در این مقاله ابتدا به تعریف، گویش‌شناسی به عنوان رشته‌ای مستقل با اهداف و روش‌های خاص خود خواهیم پرداخت، سپس به طور اجمالی زبان‌شناسی تاریخی، اهداف کلی و روش‌های رایج در آن را توضیح خواهیم داد. این

زبان‌شناسان باز تحلیل را در مقام یکی از ساز و کارهای مهم تغییر زبانی طبقه‌بندی کرده‌اند. باز تحلیل می‌تواند موجب تغییرات صرفی و نحوی شود. در بعضی از تغییرات صرفی، سخن‌گویان ساختار تاریخی و اولیه‌ی

در هر زبانی برای ابراز ادب از امکانات تکریمی مختلفی استفاده می‌شود. امکانات تکریمی صورت‌هایی هستند که برای مشخص کردن جایگاه و شأن اجتماعی هم‌صحبتان، مشارکت کنندگان، حضار یا اشخاص ثالث استفاده

دستوری‌شدگی فرایندی است که طی آن اجزاء زبانی خصوصیات دستوری بیشتری را کسب می‌کنند. این اجزاء در مسیر دستوری‌شدگی مراحل خاصی را با ترتیب مشخصی پشت سر می‌گذارند. این مراحل را با نمودار

زبان‌ها همواره در حال تغییر هستند. گرایش غالب در زبان‌ها این است که واحدهای زبانی به تدریج دستوری‌تر می‌شوند. طی فرایند دستوری‌شدگی، کلمات معنای قاموسی خود را از دست می‌دهند و نقش دستوری پیدا

مطابقه رابطه‌ای دستوری است که ناظر بر هماهنگی خصوصیات معنایی و صوری یک عنصر با خصوصیات صوری عنصر دیگر است. در مطابقه مفاهیمی چون کنترل کننده، هدف، نشانه‌ی مطابقه، حوزه‌ی مطابقه،

در این مقاله، ‌بر آنیم تا تأثیرات احتمالی عربی را بر نظام واجی فارسی نو و گونه‌های محلی آن بررسی نماییم. یکی از ملاک‌های مهم ما برای انواع

ضمایر از جمله کلمات نقشی هستند که جایگزین اسم می‌شوند. دستورنویسان به طور سنتی ضمایر را جزء طبقه‌ای بسته می‌دانند که اعضای آن کم یا زیاد نمی‌شود. شواهد موجود نشان‌دهنده‌ی آن است که استفاده از اصطلاح