روزها

صبح یک روز اردیبهشتی توی یک باغ بر درختی تنومند روی یک شاخه‌ی نرم و نازک پیش یک برگ

دوشنبه، 6 اسفند 1397

سکوت

رود شعر تازه‌ای سرود روی خاک، شعر تازه را نوشت خاک شد بهشت!

يکشنبه، 5 اسفند 1397

باغ تماشا

هفت آسمان می‌شد پریشانت وقتی که می‌خندید لب‌هایت در قاب این دنیا نمی‌گنجید زیبایی لبخند گیرایت

يکشنبه، 5 اسفند 1397

بی‌تو

بی‌تو باز، شهر پر از دود شد گریه‌ها، اشک‌ها، جوی شد، رود شد کودکی زخم شده سینه‌اش خرد شد، چشمه آیینه‌اش

يکشنبه، 5 اسفند 1397

وقت آشتی

من، قهر تو، قهر تا ابد الدهر، قهر خنده و بازی تمام والسلام!

يکشنبه، 5 اسفند 1397

بی‌تاب‌تر از موج

روشن‌تر از ماه و ستاره هفت آسمان را دیده بودی مثل پرستوهای عاشق پرواز را فهمیده بودی

يکشنبه، 5 اسفند 1397

چاه و ابر

ابر ولگردی میان آسمان پرسه می‌زد صبح‌دم پرادعا چاه آبی را میان دشت دید با تمسخر گفتش: ای ناآشنا خانه عفریت هستی یا پری

يکشنبه، 5 اسفند 1397

شرم فرات

زمین کربلا می‌لرزد انگار هنوز از هیبت دست علمدار شده هر قطره از آب فراتش زشرم کام گل‌ها داغ و تبدار

يکشنبه، 5 اسفند 1397

پرستش

می‌دهدخدا فرمان بندگان من باشید روی صفحه‌ی هستی نور و روشنی پاشید

يکشنبه، 5 اسفند 1397

بابای مدرسه

یک سال پیش، آه وقتی که می‌شکفت، گل‌های مدرسه چشم انتظار بود از پشت پنجره، بابای مدرسه

يکشنبه، 5 اسفند 1397

کبوترانه

تو از تبار آب‌ها نه، آب از تبار توست و آب بعد سال‌ها هنوز بی‌قرار توست

يکشنبه، 5 اسفند 1397

طلایه‌دار انتظار

هنوز آسمان تو پر از غبار ماتم است پر از نوای اشک و آه پر از نجابت غم است

يکشنبه، 5 اسفند 1397

اشتباه

اشتباه آمدی جای تو زمین نبود سرنوشت تلخ تو آه این‌چنین نبود

يکشنبه، 5 اسفند 1397

دستخط

انگار دستی توی قلبم یک جمله‌ی زیبا نوشته با خط سبز و صاف و روشن این آدم از اهل بهشته

يکشنبه، 5 اسفند 1397

طلوع کن!

بهانه‌ها گلایه‌ها سکوت‌ها و سایه‌ها نگاه‌ها و اخم‌ها غرورها و زخم‌ها

يکشنبه، 5 اسفند 1397

گهواره‌ی خورشید

ایران قشنگ ما غرق گل و ریحان است هر شهر و دِهَش پر از بوی خوش قرآن است

يکشنبه، 5 اسفند 1397

هفتاد و دو شعر خونین

دیشب برایت سرودم هفتاد ودو شعر غمگین از نیزه و زخم و خنجر خونین، خونین، خونین

يکشنبه، 5 اسفند 1397

خواب

خسته‌ام ولی خواب توی چشم من نمی‌رود تا هزار هم شمرده‌ام صد دفعه دروغکی چشم را به هم فشرده‌ام نمی‌شود!

يکشنبه، 5 اسفند 1397

ساحل دور

می‌افتم بلند می‌شوم می‌افتم بلند می‌شوم می‌افتم بلند می‌شوم موج کوچکی هستم

يکشنبه، 5 اسفند 1397

روزی که تو آمدی

آمدی از دشت نور غنچه‌ی هر گل شکفت بر دل سرد زمین لاله و سنبل شکفت

يکشنبه، 5 اسفند 1397