چکیده : این مقاله به نحوه تحولات دو چرخه در 200 سال اخیر می پردازد.
تعداد کلمات : 789 / تخمین زمان مطالعه : 3 دقیقه
تعداد کلمات : 789 / تخمین زمان مطالعه : 3 دقیقه
.jpg "تاریخچه دوچرخه")
مترجم : احسان عباس زاده
دوچرخه های اولیه
دوچرخه توسط یک فرد خاص و در یک کشور خاص اختراع نشد. حدود یکصد سال زمان برد تا افراد مختلفی دوچرخه را به شکل امروزی آن اختراع کنند. پس از گذشت آن 100 سال دوچرخه انقالبی در شیوه مسافرت مردم ایجاد کرد.
دوچرخه ابتدا در در اوایل سال 1800 میالدی در اسکاتلند ظاهر شد و در آن زمان آن را سه چرخه مینامیدند. دوچرخه های اولیه دو چرخ داشتن اما پدال نداشتند. سوار روی زین می نشست و با پا زدن روی زمین سه چرخه را به حرکت در می آورد. کمی بعد یک مخترع فرانسوی پدال را به سه چرخه اضافه کرد و سوار ها به جای پا زدن روی زمین با پدال زدن سه چرخه را به حرکت در می آوردند. هرچند که پدال زدن خیلی دشوار بود زیرا سه چرخه ها بسیار سنگین بودند. بدنه سه چرخه از لوله های فوالدی ساخته شده بود و چرخ های چوبی نیز با آهن پوشانده شده بودند. با این حال سه چرخه ها بین مردان ثروتمند محبوب بود و در پارک های پاریس با آن مسابقه میدادند.
دوچرخه توسط یک فرد خاص و در یک کشور خاص اختراع نشد. حدود یکصد سال زمان برد تا افراد مختلفی دوچرخه را به شکل امروزی آن اختراع کنند. پس از گذشت آن 100 سال دوچرخه انقالبی در شیوه مسافرت مردم ایجاد کرد.
دوچرخه ابتدا در در اوایل سال 1800 میالدی در اسکاتلند ظاهر شد و در آن زمان آن را سه چرخه مینامیدند. دوچرخه های اولیه دو چرخ داشتن اما پدال نداشتند. سوار روی زین می نشست و با پا زدن روی زمین سه چرخه را به حرکت در می آورد. کمی بعد یک مخترع فرانسوی پدال را به سه چرخه اضافه کرد و سوار ها به جای پا زدن روی زمین با پدال زدن سه چرخه را به حرکت در می آوردند. هرچند که پدال زدن خیلی دشوار بود زیرا سه چرخه ها بسیار سنگین بودند. بدنه سه چرخه از لوله های فوالدی ساخته شده بود و چرخ های چوبی نیز با آهن پوشانده شده بودند. با این حال سه چرخه ها بین مردان ثروتمند محبوب بود و در پارک های پاریس با آن مسابقه میدادند.
بیشتر بخوانید : 6 خطر، 6 شرط و 4خوبی دوچرخه‌سواری
راندن سه چرخه ها بسیار سخت بود به همین دلیل هیچکس از آن برای حمل و نقل استفاده نمیکرد. مردم برای رفتن به بازار و یا محل کار از سه چرخه ها استفاده نمیکردند و بر این باور بودند که سه چرخه ها فقط وسیله سرگرمی هستند. در حدود سال 1870 میالدی یک کارخانه آمریکایی متوجه شد سه چرخه در آنسوی آب ها بسیار محبوب است. آمریکایی ها نیز شروع به ساخت سه چرخه کردند منتها با یک تفاوت. آنها بدنه سه چرخه را با لوله های فوالدی تو خالی ساختن. این تغییر هوشمندانه باعث کاهش وزن محسوس سه چرخه ها شد اما همچنان سوار حتی برای طی کردن یک مسافت کوتاه هم مجبور بود تالش زیادی بکند. علاوه بر این جاده ها نیز ناهموار بودند و هدایت سه چرخه ها کار سختی بود. در حقیقت بیشتر سواران مسیر های داخلی را ترجیح میدادند جایی که در آن میتوانستند سه چرخه را با قیمت پایین اجاره کنند و به یادگیری رانندگی بپردازند.
تغییرات بعدی به منظور آسان تر کردن پدال زدن توسط مهندسان بریتانیایی و بر روی چرخ ها صورت گرفت. انها متوجه شدن هنگامی که سوار یک دور پدال میزند چرخ جلو نیز یک دور میچرخد پس اگر چرخ جلو کوچکتر باشد با هر بار پدال زدن دوچرخه مسافت کمتری را طی میکند. آنها به این نتیجه رسیدند که اگر چرخ جلو بزرگتر باشد دوچرخه نیز مسافت بیشتری را طی میکند.
دوچرخه ابتدا در در اوایل سال 1800 میالدی در اسکاتلند ظاهر شد و در آن زمان آن را سه چرخه مینامیدند. دوچرخه های اولیه دو چرخ داشتن اما پدال نداشتند. سوار روی زین می نشست و با پا زدن روی زمین سه چرخه را به حرکت در می آورد. کمی بعد یک مخترع فرانسوی پدال را به سه چرخه اضافه کرد و سوار ها به جای پا زدن روی زمین با پدال زدن سه چرخه را به حرکت در می آوردند. هرچند که پدال زدن خیلی دشوار بود زیرا سه چرخه ها بسیار سنگین بودند. بدنه سه چرخه از لوله های فوالدی ساخته شده بود و چرخ های چوبی نیز با آهن پوشانده شده بودند. با این حال سه چرخه ها بین مردان ثروتمند محبوب بود و در پارک های پاریس با آن مسابقه میدادند.
پس دوچرخه ای با چرخ جلوی بزرگ و چرخ عقب کوچک طراحی کردند. هدف اولیه کمک به راننده برای حفظ تعادل بود. حفظ تعادل بسیار سخت بود زیرا راننده مجبور بود به منظور رسیدن به پدال بر روی چرخ جلوی بزرگ بنشیند و این به آن معنا بود که اگر او تعادلش را از دست میداد در خطر افتادن و آسیب دیدن قرار میداشت. علی رغم وجود این خطر دوچرخه های با چرخ های بزرگ در انگلیس بسیار محبوب شدند. کارخانه های آمریکایی یک بار دیگر برای طراحی یک دوچرخه بهتر تالش کردند. هدف آنها ساختن دوچرخه ای بی خطر بود. آنها چرخ جلوی بزرگ را با یک چرخ کوچک تعویض کردند و مکانیزم راندن را بر روی چرخ عقب بزرگتر قرار دادند. برای راننده غیر ممکن بود که بتواند پدال بزند به همین دلیل مهندسان یک سیستم اهرم مانندی طراحی کردن که با فشار دادن پدال سمت راست و سمت چپ یک میله ی بلند آهنی باال و پایین میرفت. این میله چرخش محور عقب را ایجاد میکرد. این محور چرخ های عقب را می چرخاند و باعث حرکت دوچرخه میشد. به دلیل اینکه دو چرخه های امن جدید خطر را به حداقل رسانده بود مردم بیشتری برای فعالیت های روزانه به استفاده از دوچرخه روی آوردند.
بریتانیایی ها آخرین تغییر را ایجاد کردند. آنها سایز هر دو چرخ را هم اندازه ساختن و مکانیزمی طراحی کردن که با استفاده از یک زنجیر چرخ عقب را به چرخش در میاورد. با اعمال این تغییرات نهایی دوچرخه امروزی پدید آمد. بهبود های بعدی نظیر ترمز ، چرخ های پالستیکی و چراغ به منظور ایجاد رانندگی راحتتر به دوچرخه اضافه شدند. در سال 1900 میالدی دوچرخه نزد زنان و مردان در همه سنین بسیار محبوب شده بود. دوچرخه در شیوه مسافرت مردم انقالبی به وجود اورد. امروزه میلیون ها نفر در سرار دنیا از دوچرخه به منظور حمل و نقل ، تفریح ، ورزش و تمرین استفاده میکنند.
برگرفته از : Inside Reading
