انتظار، یعنی قوی شدن
در هر لحظه از زمان غیبت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف باید منتظر ظهور آن حضرت بود. انتظار به معنای آمادهسازی است. آمادهسازی جهان برای ظهور، کار سخت و منحصر به فردی است. به همین جهت از ارزش و فضیلت بالاتری برخوردار است. چنانکه امام رضا علیه السلام از پیامبر گرامی اسلام صلّی الله علیه و آله نقل میکند که فرمودند:«اَفْضَلُ اَعْمالِ اُمَّتى اِنْتِظارُ فَرَجِ اللّه تعالی؛[1] برترین اعمال امّت من انتظار فرج از خداى متعال است.» این کار سخت، به ابزارهای قوی و بهترین روش استفاده از آن ابزارها نیاز دارد.از جمله مهمترین ابزارهای اقتدار بخش به جبهه حق، رسانه دینی است. این ابزار نیز همانند دیگر ابزارهای جهاد در راه خدا باید آماده و مهیا باشد؛ چه اینکه قرآن کریم میفرماید:«وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اِسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِبٰاطِ اَلْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اَللّٰهِ وَ عَدُوَّکُمْ؛[2] و در برابر آنان آنچه در قدرت و توان دارید از نیرو [و نفرات و ساز و برگ جنگی] و اسبان ورزیده [برای جنگ] آماده کنید تا به وسیله آنها دشمن خدا و دشمن خودتان را بترسانید.» رسانههای دینی قدرتمند، از جمله ساز و برگی هستند که دشمنان از آن هراس دارند. تحریم رسانهها و خبرگزاریهای ایران توسط شیطان بزرگ، مؤید همین مطلب است.
«انتظار» به افق رسانه
نقش رسانهها در آمادهسازی جهان برای ظهور حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف از دو منظر قابل بحث و بررسی است. اول؛ آماده شدن خود رسانهها و ابزارهای رسانهای برای ظرفیت عظیم و جهانی ظهور. دوم؛ نقش بسیار مهم رسانهها در کمک به آماده شدن بشریت برای ظهور.با این قدرت رسانهای ابلیس، بسیاری از افراد در فهم حق دچار تردید میشوند. از این رو، حتی جنس رسانه زمان ظهور نیز با جنس رسانههای امروزی متفاوت خواهد بود.
رسانههای پاک و قوی
ظهور منجی عالم بشریت همراه با حوادث بسیار بزرگی قبل، هنگام و بعد از خود است که رسانههای دینی باید بتوانند پا به پای این حوادث و بلکه جلوتر از آنها رشد کرده و آماده شوند و خود را برای اتفاق بزرگتر یعنی ظهور حضرت حجت ارواحنا فداه و تشکیل حکومت جهانی عدل آماده کنند.افق رسانه عصر ظهور، افقی والا و مقدس است. رسانه، باید خود را برای انتقال و رساندن تمام حقیقت دین و عدالت آرمانی اسلام ناب، بسازد و رشد دهد. رسانه دینی در نهایت پاکی و صداقت میکوشد شفافیت و قدرت انتقال را در جهت رد شایعه و هر پیام باطل دیگری، توشه خود نماید.
قدرت رسانهای ابلیس در زمان ظهور
تعدد نداهای جهانی در هنگام قیام حضرت مهدی علیه السلام که برخی از آنها ندای جبهه حق و برخی دیگر ندای ابلیس و جبهه باطل است، مؤید این مطلب است که قدرت و دقت رسانهای در زمان ظهور، تعیین کننده و مؤثر خواهد بود.این مطلب، برای زراره که یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام است نیز سؤال بوده که مردم عصر ظهور، چگونه با اینکه این همه شگفتیها از حضرت مهدی علیه السلام مشاهده میکنند باز هم به جنگ با او میروند؟
امام صادق علیه السلام در جواب او فرمودند: «إِنَّ الشَّیْطَانَ لَا یَدَعُهُمْ حَتَّى یُنَادِیَ کَمَا نَادَى بِرَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله یَوْمَ الْعَقَبَةِ؛[3] همانا شیطان آنان را رها نمىکند تا جایى که ندا کند همچنان که براى رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله در روز عقبه ندا کرد».
وقتی انصار جمع شدند و با رسول خدا صلّی الله علیه و آله بیعت کردند،«صَاحَ إِبْلِیسُ یَا مَعْشَرَ قُرَیْشٍ وَ الْعَرَبِ! هَذَا مُحَمَّدٌ وَ الصُّبَاةُ مِنْ أَهْلِ یَثْرِبَ عَلَى جَمْرَةِ الْعَقَبَةِ یُبَایِعُونَهُ عَلَى حَرْبِکُمْ فَأَسْمَعَ أَهْلَ مِنًى وَ هَاجَتْ قُرَیْشٌ فَأَقْبَلُوا بِالسِّلَاحِ وَ سَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ ص النِّدَاء؛[4] ابلیس با صدای بلند، اعلان کرد: ای بزرگان قریش و عرب، این محمد و صابئیان از اوس و خزرج هستند که در کنار جمره عقبه با او بیعت میکنند تا با شما بجنگند. اهل منا، این صدا را شنیدند و قریش متوجه شدند و سلاحهایشان را برداشتند. از طرف دیگر، پیامبر گرامی اسلام، صدا را شنید و به انصار فرمود: پراکنده شوید.»
با این قدرت رسانهای ابلیس، بسیاری از افراد در فهم حق دچار تردید میشوند. از این رو، حتی جنس رسانه زمان ظهور نیز با جنس رسانههای امروزی متفاوت خواهد بود. به هر حال، هر گونه موفقیت دشمن برای تردید افکنی در جبهه حق، میتواند به تضعیف جبهه و خسارتهای بیشتر منجر شود.
نقش بسترسازی برای ظهور
دیگر مسئولیت مهم رسانههای دینی، بسترسازی برای ظهور است. آری؛ رسانهها نقش مهمی برای تغییر شرایط بشریت به سمت عدالتخواهی و قیام برای انسانیت و اداره دنیا بر محور دین الهی هستند. هزار و چهارصد سال پیش دین خاتم توسط پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله بر بشریت عرضه شد؛ اما از آن زمان تا امروز هیچگاه دین اسلام، عهدهدار اداره دنیا نشده است. دلیل اصلی این مسأله، عدم آمادگی جهان برای عملیاتی کردن احکام اسلامی در تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی است.
کارکردهای رسانه دینی در بسترسازی ظهور
توانمندیهای ابزاری و محتوایی رسانه دینی باید به اندازهای ارتقاء پیدا کند که آحاد بشریت را در زیر چتر رسانهای خود از برکات دین و معنویت بهرهمند سازد. از این جهت، رسانه دینی در ابعاد مختلفی قابل بررسی است.
شنیده شدن صدای حق از و در تمام دنیا
دین اسلام داعیهدار حق و حقیقت است. از این رو هدف آرمانی آن، قرار دادن همه حقوق الهی و انسانی در جای خود است. شهادت ائمه معصومین علیهم السلام نیز در اثر پیگیری و اصرار بر همین هدف رقم خورده است. بسیاری از حق خواهان تاریخ، در اثر غربت و اینکه صدای حقخواهی آنان را کسی نشنید، با قتل و تبعید و زندان و شکنجه، توسط زورمداران سرکوب شدند.البته وعده خداوند در پیروزی جبهه حق محقق خواهد شد که میفرماید:«هُوَ اَلَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدىٰ وَ دِینِ اَلْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى اَلدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ اَلْمُشْرِکُونَ؛[5] اوست که پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاد، تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند، هر چند مشرکان خوش نداشته باشند.»
امام حسین علیه السلام در روز عاشورا در هنگام سخن گفتن با لشکر دشمن با صدای سر و صدا و هلهله لشکریان مواجه شد تا صدای او به کسی نرسد. حضرت خطاب به آنان فرمود:«واى بر شما! چه مانعى دارد که ساکت شوید و سخن مرا گوش کنید؟ جز این نیست که من شما را به راه هدایت دعوت میکنم، کسى که از من اطاعت کند هدایت مىشود و کسى که نافرمانى نماید هلاک و کافر خواهد شد. شما عموما امر مرا اطاعت نمىکنید، گوش به سخن من نمیدهید؛ زیرا شکمهاى شما از حرام پر شده و به قلبهاى شما مُهر(قساوت) زده شده است. وَیْلَکُمْ أَ لَا تُنْصِتُونَ أَ لَا تَسْمَعُون؛[6] واى بر شما! آیا ساکت نمىشوید!؟ آیا نمىشنوید؟»
سر و صدا و هلهله لشکر ابلیس در آستانه ظهور به اوج میرسد و رسانه دینی باید کاری کند که در زمان ظهور، صدای امام علیه السلام به همه برسد. رسانه دینی، به مثابه بلندگوی جبهه منتظران ظهور است که با تحقق ظهور، زیر پرچم صاحب الأمر علیه السلام برای تحقق آرمانهای مهدوی تلاش خواهد کرد.
پینوشت
[1]. صحیفة الإمام الرضا علیه السلام، ص: 54.
[2]. سوره انفال، آیه 60.
[3]. الغیبة للنعمانی، النص، ص: 265.
[4]. تفسیر القمی، ج1، ص: 273.
[5]. سوره توبه، آیه 33؛ سوره صف، آیه 9.
[6]. بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج45، ص: 8.