خاکي دلم به گرد وصالش کجا رسد

خاکي دلم به گرد وصالش کجا رسد شاعر : خاقاني سرگشته مي‌دود به خيالش کجا رسد خاکي دلم به گرد وصالش کجا رسد ديوانه‌اي چو من به هلالش کجا رسد چون آفتاب سايه به ماهي نبيندش چون من تهي دوي به وصالش کجا رسد خود عالمي پر است که سلطان غلام اوست دست من گدا به دوالش کجا رسد فتراک او بلندتر از چتر سنجري است درويش را زکات ز مالش کجا رسد تا در لبش خزينه همه لعل و گوهر است عين الکمال خود به کمالش کجا رسد تا صد هزار دانه‌ي دلها سپند اوست عشقش قيامتي...