گاه آن آمد بتا کاندر خرابي دم زني
شاعر : سنايي غزنوي
شور در ميراث خواران بني آدم زني | | گاه آن آمد بتا کاندر خرابي دم زني | آتش اندر بار مايهي کعبه و زمزم زني | | بارنامهي بينيازي برگشايي تا به کي | چون به دو کوکب کمند حلقهها را خم زني | | صدهزاران جان متواري در آري زير زلف | بر سر سوداييان زن تيغ گر محکم زني | | بر سر آزادگان نه تاج گر گوهر نهي | تو چو رستم پيشهاي آن به که بر رستم زني | | تيغ خويش از خون هر تر دامني رنگين مکن | غمزه بر هم زن يکي تا خلق را بر هم زني | | در خرابات نهاد خود بر آسودست خلق | خام طمعي باشد ار با خام دستان دم زني | | پاکبازان جهان چون سوختهي نفس تواند | تا چو تير غمزه سازي بر سنايي هم زني | | ما به اميدي هدف کرديم جان چون ديگران | |