اي ترک چشم مستت بيمار خانهي دل اي ترک چشم مستت بيمار خانهي دلشاعر : عبيد زاکاني زلف تو دام جانها خال تو دانهي دلاي ترک چشم مستت بيمار خانهي دلتير بلا نيايد جز بر نشانهي دلآنجا که ترک چشمت شست جفا گشايداز آستانهي تو تا آسمانهي دلخونابهي سرشکم ريزند مردم چشمتا عاجز اوفتادم بر آستانهي دلدل اوفتاده عاجز بر آستانهي توهم در ميانهي جان هم در ميانهي دلدارد عبيد مسکين دائم هواي عشقت