بال زرين بر آشيانه زند

بال زرين بر آشيانه زند شاعر : عبيد زاکاني با مغان باده‌ي مغانه خوريم بال زرين بر آشيانه زند عقل با روح خودستائي کرد تا به کي غصه‌ي زمانه خوريم از پس پرده حسن با صد ناز عشق با هر دو پادشائي کرد ناگهان التفات عشق بديد چهره بنمود و دلربائي کرد کار دريافت رند فرزانه غره شد دعوي خدائي کرد صوفي افزوده بود مايه‌ي خويش رفت و با عشق آشنائي کرد هجر بر ما در طرب در بست در سر زهد و پارسائي کرد خيز تا چون ارادتش ما را وصلش آمد گره گشائي...