بديدم چشم مستت رفتم از دست

بديدم چشم مستت رفتم از دست شاعر : عبيد زاکاني گوام داير دلي گويائي هست ؟ بديدم چشم مستت رفتم از دست به مهرت هم نسي خوش کامم اج دست ؟ دلم خود رفت و ميترسم که روزي لوانت لاوه نج من ذبل و کان بست ؟ بب زندگي اين خوش عبارت کج‌اي مهرواني کسب اومي کست ؟ دمي بر عاشق خود مهربان شو به جم شهر اندر واسر زبان دست؟ اگر روزي ببينم روي خوبت مواجش کان يوان بمرد و وارست ؟ ز عشقت گر همام از جان برآيد به بويت خسته بي جهنامه سرمست به گوش خاوا کني پشتش...