رفت وجودم به عدم چون کنم

رفت وجودم به عدم چون کنم شاعر : عطار هيچ شدم هيچ نيم چون کنم رفت وجودم به عدم چون کنم چون به هم اندازم وضم چون کنم تو همه من هيچ به هم هر دو را با تو بهم بي تو بهم چون کنم با مني و من ز توام بي خبر سوخته‌ام بي تو ز غم چون کنم اي غم عشق تو مرا سوخته يکدم ازين واقعه کم چون کنم واقعه‌ي عشق توام زنده کرد در طلب خويش علم چون کنم گرچه بسي گرم تر از آتشم پيش‌کشت سر چو قلم چون کنم در هوست سر چو درانداختم صورت محض است صنم چون کنم چون...