دوش از سر بيهوشي و ز غايت خودرايي

دوش از سر بيهوشي و ز غايت خودرايي شاعر : عطار رفتم گذري کردم بر يار ز شيدايي دوش از سر بيهوشي و ز غايت خودرايي حلقه بزدم گفتا نه مرد در مايي قلاش و قلندرسان رفتم به در جانان گفتا برو و بنشين اي عاشق هرجايي گفتم که مرا بنما ديدار که تا بينم مانا که دگر مستي يا واله و سودايي اين چيست که مي‌گويي وين چيست که مي‌جويي جسماني و روحاني بگذار به يغمايي با قالب جسماني با ما نرود کاري تا بو که وجودت را از غير بپالايي رو خرقه‌ي جسمت را در آب فنا...