طوطي آمد با دهان پر شکر

طوطي آمد با دهان پر شکر شاعر : عطار در لباس فستقي با طوق زر طوطي آمد با دهان پر شکر هر کجا سرسبزيي از پر او پشه گشته با شه‌اي از فر او در شکر خوردن پگه خيزآمده در سخن گفتن شکر ريز آمده چون مني را آهنين سازد قفس گفت هر سنگين دل و هر هيچ کس ز آرزوي آب خضرم در گداز من در اين زندان آهن مانده باز بوک دانم کردن آب خضرنوش خضر مرغانم از آنم سبزپوش بس بود از چشمه‌ي خضرم يک آب من نيارم در بر سيمرغ تاب مي‌روم هر جاي چون هر جاييي سر نهم...