گفت چون محمود شاه خسروان

گفت چون محمود شاه خسروان شاعر : عطار رفت از غزنين به حرب هندوان گفت چون محمود شاه خسروان دل از آن انبوه پر اندوه ديد هندوان را لشگري انبوه ديد گفت اگر يابم برين لشگر ظفر نذر کرد آن روز شاه دادگر جمله برسانم به درويشان راه هر غنيمت کافتدم اين جايگاه بس غنيمت گرد آمد بي‌شمار عاقبت چون يافت نصرت شهريار برتر از صد خاطر حکمت شناس بود يک جزو غنيمت از قياس وآن سيه رويان هزيمت يافتند چون ز حد بيرون غنيمت يافتند کين غنيمت را به درويشان...

شنبه، 6 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

گفت چون محمود شاه خسروان

شاعر : عطار

رفت از غزنين به حرب هندوان		گفت چون محمود شاه خسروان
دل از آن انبوه پر اندوه ديد		هندوان را لشگري انبوه ديد
گفت اگر يابم برين لشگر ظفر		نذر کرد آن روز شاه دادگر
جمله برسانم به درويشان راه		هر غنيمت کافتدم اين جايگاه
بس غنيمت گرد آمد بي‌شمار		عاقبت چون يافت نصرت شهريار
برتر از صد خاطر حکمت شناس		بود يک جزو غنيمت از قياس
وآن سيه رويان هزيمت يافتند		چون ز حد بيرون غنيمت يافتند
کين غنيمت را به درويشان رسان		شه کسي را گفت حالي از کسان
تا درين عهد وفا آيم درست		زانک با حق نذر دارم از نخست
چون توان دادن به مشتي بي‌خبر		هرکسي گفتند چندين مال و زر
يا بگو تا در خزينه مي‌کشند		يا سپه را ده که کينه مي‌کشند
در ميان اين و آن حيران بماند		شه درين انديشه سرگردان بماند
ليک مردي بي‌دل و ديوانه بود		بوالحسيني بود بس فرزانه بود
چون بديد از دور او را پادشاه		مي‌گذشت او در ميان آن سپاه
زو بپرسم، هرچ گويد آن کنم		گفت آن ديوانه را فرمان کنم
بي غرض گويد سخن وز جايگاه		او چو آزادست از شاه و سپاه
پس نهاد آن قصه با او در ميان		خواند آن ديوانه را شاه جهان
کارت آمد با دوجو اين جايگاه		بي‌دل ديوانه گفت اي پادشاه
تو بدوجو زو مينديش اي عزيز		گر نخواهي داشت با او کار نيز
پس مکن زينجا دوجو کم، شرم دار		ور دگر با اوت خواهد بود کار
او بکرد آن خود، آن تو کجاست		حق چو نصرت داد و کارت کرد راست
عاقبت محمود داشت آن شهريار		عاقبت محمود کرد آن زر نثار
چه بضاعت رايج است آن جايگاه		ديگري گفت اي به حضرت برده راه
آنچ رايج‌تر بود آنجابريم		گر بگويي، چون بدين سودا دريم
مردم بي تحفه نبود جز خسيس		پيش شاهان تحفه‌اي بايد نفيس
آنچ آنجا آن نيابند آن بري		گفت اي سايل اگر فرمان بري
بردن آن بر تو کي زيبا بود		هرچ تو زينجا بري کانجا بود
طاعت روحانيون بسيار هست		علم هست آنجايگه و اسرار هست
زانک اين آنجا نشان ندهد کسي		سوز جان و درد دل مي‌بر بسي
مي‌برد بوي جگر تا پيش گاه		گر برآيد از سردردي يک آه
قشر جانت نفس نافرمان تست		جايگاه خاص مغز جان تست
مرد را حالي خلاص آيد پديد		آه اگر از جاي خاص آيد پديد