شيخ مهنه بود در قبضي عظيم

شيخ مهنه بود در قبضي عظيم شاعر : عطار شد به صحرا ديده پر خون، دل دو نيم شيخ مهنه بود در قبضي عظيم گاو مي‌بست و ازو مي‌ريخت نور ديد پيري روستايي را ز دور شرح دادش حال قبض خود تمام شيخ سوي او شد و کردش سلام از فرود فرش تا عرش مجيد پير چون بشنيد گفت اي بوسعيد نه به يک کرت، به صد کرت مدام گر کنند اين جمله پر ارزن تمام دانه‌ي ارزن پس از سالي هزار ور بود مرغي که چيند آشکار مرغ صد باره بپردازد جهان گر ز بعد با چندين زمان بو سعيدا زود...