هنگام رحلت پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله دختران بنى هاشم حضرت فاطمه علیها السلام را در برپایى عزادارى یارى مى کردند، آن حضرت فرمودند:
اُتْرُکْنَ التَّعْدادَ وَ عَلَیْکُنَّ بِالدُّعاءِ؛

حضرت فاطمه علیهاالسلام اسرارى را با حضرت على علیه السلام در میان گذاشت و سپس در مقابل تعجب ایشان گفتند:
یاأَبَاالحَسَنِ! أَلْمُؤْمِنُ یَنْظُرُ بِنُورِاللّه ِ تَعالى؛

روزى حضرت فاطمه (علیهاالسلام) به محضر پیامبراکرم (صلى الله علیه و آله) آمدند و گفتند:
یا رَسُولَ اللّه ِ اِنَّ سَلْمانَ تَعَجَّبَ مِنْ لِباسى، فَوَالَّذى بَعَثَکَ بِالْحَقِّ نَبِیّا مالى وَ لِعَلِىٍّ مُنْذُ خَمْسِ سِنینَ اِلاّ مِسْکَ کَبْشٍ نَعْلِفُ عَلَیْهِ بِالنَّهارِ بِعَیرَنا فَاِذا کانَ اللَّیْلُ اِفْتَرَشْناهُ وَ اِنَّ مِرْفَقَتَنا لَمِنْ اُدْمٍ حَشْوُها لِیفُ النَّخْلِ؛

اسماء بنت عميس مى گويد: حضرت فاطمه عليهاالسلام به من فرمودند:
اِنّى قَدِ اسْتَقْبَحْتُ ما يُصْنَعُ بِالنِّساءِ، اِنَّهُ يُطْرَحُ عَلَى الْمَرْأَةِ الثَّوْبُ فَيَصِفُها لِمَنْ رَأى، فَلاتَحْمِلينى عَلى سَريرٍ ظاهِرٍ، اُسْتُرينى سَتَرَكِ اللّه ُ مِنَ النّارِ؛

امام على عليه السلام در شب ازدواج، همسرشان را نگران ديدند و علت آن را پرسيدند.حضرت فاطمه عليهاالسلام گفتند:
تَفَكَّرتُ فى حالى وَاَمْرى عِنْدَ ذِهابِ عُمْرى وَنُزُولى فى قَبْرى، فَشَبَّهتُ دُخُولى فى فِراشى بِمَنْزِلى كَدُخُولى اِلى لَحَدى وَقَبْرى، فَأنْشِدُكَ اللّه َ اِنْ قُمْتَ اِلَى الصَّلاةِ فَنَعْبُدَ اللّه َ تَعالى هذِهِ اللَّيْلَةَ؛

امام على و حضرت فاطمه علیهماالسلام از پیامبر خواستند تا در تقسیم امور خانواده بین آن دو قضاوت کند، پیامبراکرم (صلى الله علیه و آله) نیز کارهاى مربوط به درون خانه را براى فاطمه (علیهاالسلام) و کارهاى بیرون خانه را براى على (علیه السلام) تعیین کرد. حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) فرمودند:
فَلایَعْلَمُ ما دَخَلَنى مِنَ السُّرُورِ اِلاَّ اللّه ُ بِاِکْفائى رَسُولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله تَحَمُّلَ اَرْقابِ الرِّجالِ؛

سلمان مى گويد:
كانَت فاطِمَةُ عليهاالسلام جالِسَةً قُدّامَها رَحىً تَطحَنُ... وَ عَلى عَمُودِ الرَّحى دَمٌ سائِلٌ وَالحُسَينُ فى ناحِيَةِ الدّارِ يَبكى، فَقُلتُ يا بِنتَ رَسُولِ اللّه ِ، دَبرَتْ كَفّاكِ وَ هذِهِ فِضَّةٌ، فَقالَت عليهاالسلام: اَوْصانى حَبيبى رَسُولُ اللّه ِ اَنْ تَكُونَ الْخِدْمَةُ لَها يَوْما وَلى يَوْما فَكانَ اَمْسِ يَوْمَ خِدْمَتِها وَالْيَوْمُ يَوْمُ خِدْمَتى؛

حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) در بخشى از خطبه خود مى فرمایند:

حضرت فاطمه علیها السّلام در بخشى از سخنانشان با زنان مدینه در مورد امام علی علیه السلام فرمودند:
... وَتَاللّه ِ لَوْمالُوا عَنِ الْمَحَجَّةِ اللاّئحَةِ وَزالُوا عَنْ قَبُولِ الْحُجَّةِ الْواضِحَةِ لَرَدَّهُمْ اِلَیْها وَحَمَلَهُمْ عَلَیها وَلَسْارَبِهِمْ سَیْرا سُجُحا لایَکْلِمُ خِشاشُهُ وَلایَکِلُّ سائِرُهُ وَلایَمُلُّ راکِبُهُ وَلَأَوْرَدَهُمْ مَنْهَلاً نَمیرا صافِیا رَوِیّا... ؛ صافِیا رَوِیّا...؛

حضرت فاطمه (علیهاالسلام) در بخش پایانی سخنانشان با زنان مدینه فرمودند: